สมัยนี้คือไม่พูดกันแล้วใช่ไหม

ปัญหาการทำงานเด็กเจนใหม่มีเยอะ คราวนี้มาตกที่เรา ทำงานตามบรีฟของคนสอน สอน10วันตามกฎที่มี อ่านคู่มือหมด แต่พอถึงเวลาทำงานจริงคนในที่ทำงานทำงานแบบมาคุมาก ไม่คุยแบบไม่คุยจริงๆ พอถึงเวลาเกิดปัญหาก็เล่นซะแก้ไม่ไหว(เพราะมันผิดกฎและโดนหักเงิน) เราเลยถามส่วนกลางว่าปัญหาที่เกิดขึ้นมันใช่หรอ ถ้าสิ่งที่พวกเขาทำมันดีอยู่แล้วทำไมพอเกิดปัญหาเขาไม่รับผิดชอบกัน ไม่คุยกัน เราไปสมัครเราแก่สุดในที่ทำงาน เป็นเฮดเขา ส่วนลูกน้องเขาทำมานานแล้วส่วนหนึ่ง อีกส่วนก็เปลี่ยนคนเป็นว่าเล่น เลยมีแต่เด็กอายุน้อยกว่าเรา จากการลองเชิงดูสภาพแวดล้อมการทำงานมา3เดือน ดูว่าใครทำงานยังไง ก็มีเหลี่ยมบ้าง เบี้ยวบ้าง ซึ่งเรารับไม่ได้แหละเพราะเป็นงานเซอร์วิส การนัด การสัญญา และกฎระเบียบมันจึงควรมาอันดับ 1 แต่นี่ทั้งที่นั่งโต๊ะติดกันกับไม่ต่องาน และไม่อยากต่อกับใครด้วย เหมือนเอาแต่มาอยู่เพื่อจบวันแล้วกลับบ้าน เคยเปิดใจพูดแล้วผลสรุปคือหลายคนเลือกที่จะทำผิดกฎ เราก็ทำได้แค่หลับหูหลับตาเพราะเคยฟ้องไปครั้งหนึ่งก็เกือบตายทั้งองค์กร (โดนบีบการทำงาน)
สรุปแล้วที่ทำงานคือสนามเด็กเล่นหรอ ส่วนเราต้องทำใจดีอย่างเดียวเพราะพอมากไปก็ว่าไปกดดันกัน