ปืนครก 12 cm Granatwerfer 42 หรือที่เรียกโดยย่อว่า 12 cm GrW 42 เป็นอาวุธยิงวิถีโค้ง (Mortar) ขนาดหนักที่กองทัพเยอรมันนาซีใช้งานในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 มันถูกพัฒนาขึ้นเพื่อตอบสนองความต้องการอาวุธสนับสนุนการยิงระยะใกล้สำหรับทหารราบที่มีอานุภาพทำลายล้างและระยะยิงไกลกว่าเครื่องยิงลูกระเบิดขนาด 8 ซม.ที่มีใช้งานในขณะนั้น
การพัฒนา 12 cm GrW 42 นั้นเกิดขึ้นจากประสบการณ์ตรงในแนวรบด้านตะวันออกเมื่อกองทัพเยอรมันเผชิญหน้ากับเครื่องยิงลูกระเบิด PM 38 ขนาด 120 มม. ของสหภาพโซเวียตครั้งแรกในปี 1941 พวกเขาประทับใจในประสิทธิภาพ อานุภาพและความเรียบง่ายของมันอย่างมาก
ในขั้นต้นเยอรมนีได้ยึดอาวุธเหล่านี้มาใช้งานเป็นจำนวนมากโดยตั้งชื่อรหัสให้ใหม่ว่า
12 cm Granatwerfer 378 (r) (โดย r ย่อมาจาก russisch หรือ รัสเซีย)
ความต้องการอาวุธประเภทนี้มีสูงมากจนในปี 1942 เยอรมนีได้ตัดสินใจที่จะผลิตสำเนาของ PM 38 ขึ้นมาเองโดยมีการปรับปรุงเล็กน้อยและตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า 12 cm Granatwerfer 42 อาวุธนี้เริ่มเข้าสู่สายการผลิตและถูกส่งไปประจำการในหน่วยทหารราบตั้งแต่ปี 1943 จนกระทั่งสิ้นสุดสงคราม โดยมีการผลิตออกมาทั้งสิ้นประมาณ 8,461 กระบอก
ข้อมูลจำเพาะและคุณลักษณะทางเทคนิค
ขนาดลำกล้อง 120 มม. (ประมาณ 4.7 นิ้ว)
น้ำหนักรวม ประมาณ 280 กิโลกรัม (ในท่าพร้อมยิง)
ความยาวลำกล้อง ประมาณ 1.865 เมตร
อัตราการยิง 8 ถึง 10 นัดต่อนาที
ระยะยิงสูงสุด ประมาณ 6,000 เมตร
น้ำหนักลูกระเบิด ลูกระเบิดมาตรฐาน (Wurfgranate 42) หนักประมาณ 15.6 กิโลกรัม
การปรับมุมยิง 45 องศา ถึง 85 องศา
การปรับมุมส่าย 8 องศา ถึง 17 องศา (ขึ้นอยู่กับมุมยิง) การออกแบบและรูปลักษณ์ภายนอก
การออกแบบของ GrW 42 เป็นไปตามมาตรฐานของเครื่องยิงลูกระเบิดทั่วไปในยุคนั้น ประกอบด้วยสามส่วนหลักคือ
ลำกล้องเป็นท่อเหล็กกล้าแบบเรียบ (Smoothbore) สำหรับบรรจุลูกระเบิดทางปากลำกล้อง
ขาทราย (Bipod) เป็นโครงสร้างขาคู่สำหรับรองรับลำกล้อง พร้อมกลไกปรับมุมยิงและมุมส่าย
แผ่นฐาน (Base plate) เป็นแผ่นเหล็กทรงกลมขนาดใหญ่ ทำหน้าที่รับแรงถอยหลังทั้งหมดและถ่ายลงสู่พื้นดิน
เนื่องจากน้ำหนักตัวที่มากถึง 280 กิโลกรัม ทำให้ไม่สามารถขนย้ายด้วยกำลังคนในระยะไกลได้สะดวกเหมือนปืนครกขนาดเล็ก GrW 42 จึงถูกออกแบบให้มีชุดล้อลากแบบสองล้อสำหรับต่อพ่วงกับยานพาหนะเช่น รถบรรทุก Opel Blitz หรือรถสายพาน RSO เพื่อใช้ในการเคลื่อนย้ายในสนามรบเมื่อถึงจุดยิงชุดล้อลากนี้จะถูกถอดออกอย่างรวดเร็วเพื่อตั้งฐานยิง
การใช้งาน
12 cm GrW 42 ถูกมองว่าเป็นอาวุธสนับสนุนการยิงที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับหน่วยทหารราบมันช่วยเพิ่มอำนาจการยิงระยะไกลและความสามารถในการทำลายล้างให้กับทหารราบได้อย่างมหาศาล ลูกระเบิดขนาด 120 มม. มีอานุภาพรุนแรงกว่าลูกระเบิดขนาด 81 มม. (ของ 8 cm GrW 34) ถึงเกือบหกเท่า ทำให้มันมีประสิทธิภาพสูงในการยิงกดดันแนวรับของข้าศึกทำลายที่มั่นดัดแปลงหรือยิงขัดขวางการรวมกำลังพลมันถูกใช้งานอย่างแพร่หลายในทุกแนวรบตั้งแต่ปี 1943 เป็นต้นมาทั้งในแนวรบด้านตะวันออก แนวรบอิตาลี และ แนวรบด้านตะวันตกหลังการยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดี
https://archive.org/details/mortarsrockets0000cham/page/8/mode/2up
https://en.wikipedia.org/wiki/Granatwerfer_42
https://ww2db.com/weapon.php?q=299#google_vignette
สวัสดีครับ
สารานุกรมปืนตอนที่ 2339 12 cm Granatwerfer 42
การพัฒนา 12 cm GrW 42 นั้นเกิดขึ้นจากประสบการณ์ตรงในแนวรบด้านตะวันออกเมื่อกองทัพเยอรมันเผชิญหน้ากับเครื่องยิงลูกระเบิด PM 38 ขนาด 120 มม. ของสหภาพโซเวียตครั้งแรกในปี 1941 พวกเขาประทับใจในประสิทธิภาพ อานุภาพและความเรียบง่ายของมันอย่างมาก
ในขั้นต้นเยอรมนีได้ยึดอาวุธเหล่านี้มาใช้งานเป็นจำนวนมากโดยตั้งชื่อรหัสให้ใหม่ว่า 12 cm Granatwerfer 378 (r) (โดย r ย่อมาจาก russisch หรือ รัสเซีย)
ความต้องการอาวุธประเภทนี้มีสูงมากจนในปี 1942 เยอรมนีได้ตัดสินใจที่จะผลิตสำเนาของ PM 38 ขึ้นมาเองโดยมีการปรับปรุงเล็กน้อยและตั้งชื่ออย่างเป็นทางการว่า 12 cm Granatwerfer 42 อาวุธนี้เริ่มเข้าสู่สายการผลิตและถูกส่งไปประจำการในหน่วยทหารราบตั้งแต่ปี 1943 จนกระทั่งสิ้นสุดสงคราม โดยมีการผลิตออกมาทั้งสิ้นประมาณ 8,461 กระบอก
ข้อมูลจำเพาะและคุณลักษณะทางเทคนิค
ขนาดลำกล้อง 120 มม. (ประมาณ 4.7 นิ้ว)
น้ำหนักรวม ประมาณ 280 กิโลกรัม (ในท่าพร้อมยิง)
ความยาวลำกล้อง ประมาณ 1.865 เมตร
อัตราการยิง 8 ถึง 10 นัดต่อนาที
ระยะยิงสูงสุด ประมาณ 6,000 เมตร
น้ำหนักลูกระเบิด ลูกระเบิดมาตรฐาน (Wurfgranate 42) หนักประมาณ 15.6 กิโลกรัม
การปรับมุมยิง 45 องศา ถึง 85 องศา
การปรับมุมส่าย 8 องศา ถึง 17 องศา (ขึ้นอยู่กับมุมยิง) การออกแบบและรูปลักษณ์ภายนอก
การออกแบบของ GrW 42 เป็นไปตามมาตรฐานของเครื่องยิงลูกระเบิดทั่วไปในยุคนั้น ประกอบด้วยสามส่วนหลักคือ
ลำกล้องเป็นท่อเหล็กกล้าแบบเรียบ (Smoothbore) สำหรับบรรจุลูกระเบิดทางปากลำกล้อง
ขาทราย (Bipod) เป็นโครงสร้างขาคู่สำหรับรองรับลำกล้อง พร้อมกลไกปรับมุมยิงและมุมส่าย
แผ่นฐาน (Base plate) เป็นแผ่นเหล็กทรงกลมขนาดใหญ่ ทำหน้าที่รับแรงถอยหลังทั้งหมดและถ่ายลงสู่พื้นดิน
เนื่องจากน้ำหนักตัวที่มากถึง 280 กิโลกรัม ทำให้ไม่สามารถขนย้ายด้วยกำลังคนในระยะไกลได้สะดวกเหมือนปืนครกขนาดเล็ก GrW 42 จึงถูกออกแบบให้มีชุดล้อลากแบบสองล้อสำหรับต่อพ่วงกับยานพาหนะเช่น รถบรรทุก Opel Blitz หรือรถสายพาน RSO เพื่อใช้ในการเคลื่อนย้ายในสนามรบเมื่อถึงจุดยิงชุดล้อลากนี้จะถูกถอดออกอย่างรวดเร็วเพื่อตั้งฐานยิง
การใช้งาน
12 cm GrW 42 ถูกมองว่าเป็นอาวุธสนับสนุนการยิงที่สำคัญอย่างยิ่งสำหรับหน่วยทหารราบมันช่วยเพิ่มอำนาจการยิงระยะไกลและความสามารถในการทำลายล้างให้กับทหารราบได้อย่างมหาศาล ลูกระเบิดขนาด 120 มม. มีอานุภาพรุนแรงกว่าลูกระเบิดขนาด 81 มม. (ของ 8 cm GrW 34) ถึงเกือบหกเท่า ทำให้มันมีประสิทธิภาพสูงในการยิงกดดันแนวรับของข้าศึกทำลายที่มั่นดัดแปลงหรือยิงขัดขวางการรวมกำลังพลมันถูกใช้งานอย่างแพร่หลายในทุกแนวรบตั้งแต่ปี 1943 เป็นต้นมาทั้งในแนวรบด้านตะวันออก แนวรบอิตาลี และ แนวรบด้านตะวันตกหลังการยกพลขึ้นบกที่นอร์มังดี
https://archive.org/details/mortarsrockets0000cham/page/8/mode/2up
https://en.wikipedia.org/wiki/Granatwerfer_42
https://ww2db.com/weapon.php?q=299#google_vignette