รู้สึกเหมือนไม่ได้สำคัญกับเพื่อนกลุ่มไหนขนานนั้น

สวัดดีครับ ผมชื่อบีครับ ตอนนี้อยุ่ม.3เล้ว ผมมีปัณหามากเรื่องนึงเลยคือผมเหงามาก ตอนเเรกที่เข้าม.1มาเล้วได้เจอเพื่อนๆในห้องก้ดีนะครับคุยได้กับทุกเเต่พอเริ่มม.2ทุกคนเเยกกลุ่มของตัวเองหมดเลยครับตอนนั้นผมยังมีเพื่อนสนิทอยุ่คนนึงเป็นกลุ่มที่เล่นวอลเล่จึงมีคนสนิทมากๆอยู่คนนึงครับพอเริ่มม.2ปลายๆผมก้เริ่มไปอยุ่กับกลุ่มเพื่อนอีกกลุ่มนึงคือจริงๆทั้ง2กลุ่มก้คือกลุ่มเดียวกันนั้นเเหละครับเวลาทำงานในห้องอะไรงี้เเต่เเค่พอออกนอกห้องเราก็จะเเยกันไปเล่นคนละกีฬาครับนั้นเเหละครับคือพอผมช่วงนั้นเนี้ยเริ่มอยากเล่นบอลอยากเท่เหมือนเพื่อนๆเพราะคิดว่ามันเท่ดีครับเเต่ไปอยู่กลุ่มนั้นก้มีคนอื่นอีกเยอะเลยครับไม่ใช่เเค่เพื่อนในห้อง2คนที่สนิทด้วยเเต่มีห้องอื่นอีกในกลุ่มมีเกือบ10คนเลยเเต่ทุกครั้งที่ผมไปนั่งกับพวกเล่นบอลเล้วผมรู้สึกได้ถึงความเป็นส่วนเกินเลยครับไม่มีใครสนใจอะไรเป็นเหมือนตัวเเก้เหงาหรือคนไม่ครบผมเริ่มอึดอัดครับจนพอม.3มีเด็กคนใหม่เข้ามาทำให้ผมไร้ตัวตนอย่างสมบูรเลยครับเศร้ามาก😔ผมเลยเลือกที่จะกลับไปซบอกวอลเล่อีกครั้งเเต่รอบนี้ทุกคนสนิทกันมากมากจนผมรู้สึกว่าการคุยกับพวกมันเริ่มไม่รุ้เรื่องเล้วครัยมันมีกำเเพงบางๆกั้นเรื่องที่ผมไม่สามารถรุ้ได้เลยครับผมคุยได้ไม่สุดทั้ง2กลุ่มตอนนี้รู้สึกเหมือนเป็นนก2หัวเลยครับมันแบบไม่มีเพื่อนสนิทสักคนเวลามีคนชวนกันไปไหนก็ไม่มีชื่อของผมอีกเล้วครับต่อให้ผมยืนตรงนั้นเค้าก้ไม่ชวนผมอีกเล้วเหมือนหวังให้ผมทำเป็นไม่ได้ยินเพื่อจะได้ไม่ขัดช่วงเวลาเพื่อนๆของพวกเค้าเลยครับ ผมเหมือนตัวประกอบที่ได้ใช้งานตอนเหงาเเล้วพอมันไปผมก้เหงามากเลยครับผมควรจะทำไงดี🙁