เราแต่งงานมาเกือบ 4 ปี คบกับแฟนมาตั้งแต่อายุ 26 จนตอนนี้เราอายุ 32 ตอนเป็นแฟนกันเราสองคนไม่เคยนอนห้องเดียวกัน เพราะเราไปเรียนต่อคนละประเทศ ตอนทำงานก็คนละจังหวัด เอาง่ายๆ คือเราอยู่กินกันหลังจากแต่งงานนั่นแหละค่ะ หลังจากแต่งงานเราก็นอนห้องเดียวกันปกติ แต่เวลาทำงานเราจะแยกไปทำที่ห้องทำงานของใครของมัน keypoint คือเราติดห้องทำงาน บางทีเราเหนื่อย แล้วห้องทำงานเรามีโซฟา มีห้องน้ำ เราก็เลยนอนในห้องทำงานซะเลย อีกอย่างเราไม่อยากรบกวนเวลานอนของสามี เพราะถ้าเราแบกงานเข้าไปทำในห้องนอนมันก็จะต้องมีเสียง เคาะ keyboard ซึ่งมันอาจจะไปรบกวนเขา แล้วอีกอย่างคือเราอยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง อยากคุยโทรศัพท์กับเพื่อน อยากทำนู่นทำนี่ที่มันเป็นส่วนตัว แต่สามีก็ไม่เข้าใจ เขาคิดว่าเราแอบคุยกับผู้ชายคนอื่นบ้าง นอกใจบ้าง อะไรทำนองนี้
แต่พูดตรงๆ นะคะ ใครกันแน่ที่นอกใจ เขาไม่เคยมองย้อนดูตัวเอง หัวอกคนเป็นภรรยาไม่มีใครรับได้ที่สามีสนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่นหรอก เขามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่สนิทมาก แบบมากๆ พวกเขารู้จักกันตั้งแต่ตอนไปเรียน ตปท แล้วกลับมาทำงานที่ไทยด้วยกัน ถึงตอนนี้เขาไม่ได้ทำที่เดียวกัน แต่ก็อยู่ในแวดวงเดียวกัน สามีเรามักจะไปขอคำปรึกษาเรื่องงานกับผู้หญิงคนนั้นบ่อยๆ เวลาที่เขาคิดอะไรไม่ออก ผู้หญิงคนนั้นคือคนแรกที่เขานึกถึงเสมอ ถึงเราจะไม่ได้ทำงานในสายเดียวกับเขา แต่เราก็สามารถให้คำปรึกษาเขาได้ อาจจะไม่ได้ช่วยให้เขากระจ่างชัด แต่เราช่วยเขาได้ เราเป็นเมียนะคะ เวลาสามีเจอปัญหา เราช่วยเต็มที่อยู่แล้ว แต่เขาไม่เคยถามเราเลย เราไม่รู้ว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน เพราะมีครั้งนึง เขาเคยบอกเราว่าทำไมผู้หญิงสมัยนี้ทำศัลยกรรม ฉีดผิว กันไปหมด พูดออกแนวเหยียดหยาม ซึ่งเราเองก็ฉีดหน้า ดริปวิตามิน และลักษณะเรากับผู้หญิงคนนั้นมันต่างกันมาก เพื่อนของเขาเป็นแนวผู้หญิงเนิร์ด ไม่แต่งตัว ไม่แต่งหน้า ส่วนเราก็เป็นผู้หญิงตรงๆ แรงๆ คือทำทุกอย่างให้ตัวเองสวย เพราะเราก็ผู้หญิงคนนึง รักสวยรักงามรักแฟชั่น
เราเลยคิดว่าเขาน่าจะชอบผู้หญิงสไตล์นั้น แล้วมันใช่เรื่องที่เราจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเหรอ เรารับรู้มาตลอดตั้งแต่ตอนเป็นแฟนกัน ว่าเขากับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นสนิทกันมาก ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร คิดแค่ว่าเขาเรียนด้วยกัน แต่พอเราแต่งงานกัน เราได้ใช้ชีวิตกับเขา มันทำให้เรารู้ว่าเขาสนิทกันกว่าที่เราคิดเยอะ แบบนึกอะไรไม่ออกก็คิดถึงแต่ผู้หญิงคนนั้น สาเหตุหนึ่งที่เราแยกห้องนอนเพราะเราก็ไม่พอใจเหมือนกัน เราไม่อยากอยู่ใกล้คนที่ไม่เคยเห็นเราเป็นคู่ชีวิต ไม่เห็นเราเป็นคู่คิดเลย ที่สำคัญเรายังไม่อยากมีลูก พูดตรงๆ เราก็มีแพลนที่จะหย่าเหมือนกัน ถ้าเกิดท้องขึ้นมาคงคิดหนักเรื่องหย่า ไม่รู้จะตั้งชื่อกระทู้ยังไงเพราะมันมีหลายประเด็นจริงๆ แค่อยากระบาย แล้วก็อยากให้เขาได้รับรู้ เราไม่พูด ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึก ถ้าชอบผู้หญิงแบบนั้นมาก จะมาแต่งงานกับเราทำไม เราก็เป็นของเราแบบนี้ เป็นผู้หญิงแบบนี้ ไม่ฉลาดเรื่องที่เขาต้องการ ไม่อ่อนหวานน่ารัก คุยกับเขารู้เรื่องเข้าใจกันเหมือนเพื่อนเขา เพราะเราทำงานอีกแบบ เรียนอีกแบบ คิดอีกแบบ และเราไม่เคยคิดนอกใจ แค่คิดก็ไม่เคยไม่เคยเห็นผู้ชายคนอื่นสำคัญกว่าสามีตัวเอง เพราะเราเป็นภรรยา เราก็อยากเป็นภรรยาที่ดี บางทีเราก็นั่งร้องไห้ ก่อนนอนก็ร้องไห้ เหมือนเป็นแค่คนที่เขาแต่งด้วยไปงั้นๆ แต่งเพราะคบกันมานานเท่านั้น
แยกห้องนอนกับสามีนี่มันผิดมากเลย? แล้วถ้าแยกเพราะต้องการหย่า
แต่พูดตรงๆ นะคะ ใครกันแน่ที่นอกใจ เขาไม่เคยมองย้อนดูตัวเอง หัวอกคนเป็นภรรยาไม่มีใครรับได้ที่สามีสนิทสนมกับผู้หญิงคนอื่นหรอก เขามีเพื่อนผู้หญิงคนหนึ่งที่สนิทมาก แบบมากๆ พวกเขารู้จักกันตั้งแต่ตอนไปเรียน ตปท แล้วกลับมาทำงานที่ไทยด้วยกัน ถึงตอนนี้เขาไม่ได้ทำที่เดียวกัน แต่ก็อยู่ในแวดวงเดียวกัน สามีเรามักจะไปขอคำปรึกษาเรื่องงานกับผู้หญิงคนนั้นบ่อยๆ เวลาที่เขาคิดอะไรไม่ออก ผู้หญิงคนนั้นคือคนแรกที่เขานึกถึงเสมอ ถึงเราจะไม่ได้ทำงานในสายเดียวกับเขา แต่เราก็สามารถให้คำปรึกษาเขาได้ อาจจะไม่ได้ช่วยให้เขากระจ่างชัด แต่เราช่วยเขาได้ เราเป็นเมียนะคะ เวลาสามีเจอปัญหา เราช่วยเต็มที่อยู่แล้ว แต่เขาไม่เคยถามเราเลย เราไม่รู้ว่าเขาชอบผู้หญิงแบบไหน เพราะมีครั้งนึง เขาเคยบอกเราว่าทำไมผู้หญิงสมัยนี้ทำศัลยกรรม ฉีดผิว กันไปหมด พูดออกแนวเหยียดหยาม ซึ่งเราเองก็ฉีดหน้า ดริปวิตามิน และลักษณะเรากับผู้หญิงคนนั้นมันต่างกันมาก เพื่อนของเขาเป็นแนวผู้หญิงเนิร์ด ไม่แต่งตัว ไม่แต่งหน้า ส่วนเราก็เป็นผู้หญิงตรงๆ แรงๆ คือทำทุกอย่างให้ตัวเองสวย เพราะเราก็ผู้หญิงคนนึง รักสวยรักงามรักแฟชั่น
เราเลยคิดว่าเขาน่าจะชอบผู้หญิงสไตล์นั้น แล้วมันใช่เรื่องที่เราจะต้องเปลี่ยนแปลงตัวเองเหรอ เรารับรู้มาตลอดตั้งแต่ตอนเป็นแฟนกัน ว่าเขากับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นสนิทกันมาก ซึ่งตอนนั้นเราก็ไม่คิดอะไร คิดแค่ว่าเขาเรียนด้วยกัน แต่พอเราแต่งงานกัน เราได้ใช้ชีวิตกับเขา มันทำให้เรารู้ว่าเขาสนิทกันกว่าที่เราคิดเยอะ แบบนึกอะไรไม่ออกก็คิดถึงแต่ผู้หญิงคนนั้น สาเหตุหนึ่งที่เราแยกห้องนอนเพราะเราก็ไม่พอใจเหมือนกัน เราไม่อยากอยู่ใกล้คนที่ไม่เคยเห็นเราเป็นคู่ชีวิต ไม่เห็นเราเป็นคู่คิดเลย ที่สำคัญเรายังไม่อยากมีลูก พูดตรงๆ เราก็มีแพลนที่จะหย่าเหมือนกัน ถ้าเกิดท้องขึ้นมาคงคิดหนักเรื่องหย่า ไม่รู้จะตั้งชื่อกระทู้ยังไงเพราะมันมีหลายประเด็นจริงๆ แค่อยากระบาย แล้วก็อยากให้เขาได้รับรู้ เราไม่พูด ไม่ใช่ว่าเราไม่รู้สึก ถ้าชอบผู้หญิงแบบนั้นมาก จะมาแต่งงานกับเราทำไม เราก็เป็นของเราแบบนี้ เป็นผู้หญิงแบบนี้ ไม่ฉลาดเรื่องที่เขาต้องการ ไม่อ่อนหวานน่ารัก คุยกับเขารู้เรื่องเข้าใจกันเหมือนเพื่อนเขา เพราะเราทำงานอีกแบบ เรียนอีกแบบ คิดอีกแบบ และเราไม่เคยคิดนอกใจ แค่คิดก็ไม่เคยไม่เคยเห็นผู้ชายคนอื่นสำคัญกว่าสามีตัวเอง เพราะเราเป็นภรรยา เราก็อยากเป็นภรรยาที่ดี บางทีเราก็นั่งร้องไห้ ก่อนนอนก็ร้องไห้ เหมือนเป็นแค่คนที่เขาแต่งด้วยไปงั้นๆ แต่งเพราะคบกันมานานเท่านั้น