ความรู้สึกรักใครสักคน ของคนเรามันลดลงง่ายหรอ ?

การที่เราชอบใครคนนึงมากๆ  ชอบนานเเละจริงใจที่สุด เรียกได้ว่าเป็นรักเเรก ที่เราอยากมีเหมือนคนอื่นมาตลอด พอเราได้เจอเขา
เราก็รู้สึกเเค่เอ็นดูมากๆ อาจเป็นเพราะเขาดูนิสัยคล้ายกับเราด้วยมั้ง เเละคิดว่ารู้สึกรักไปเเล้ว เรานะอยากให้เขายิ้มอยากเห็นรอยยิ้มเขาทุกวัน
มันทำให้เรามีความสุขขึ้นได้อ่ะ จากทีเครียดๆพอเจอหน้าเขาเหมือนทุกปัญหามันเบาลงจริงๆ  เเค่เราเห็นเขาเดินตากฝน เป็นไข้ เราก็เเทบอยากเดินไปบอกว่า  อย่าตากฝนได้ไหม เป็นห่วง ไม่อยากให้ป่วยเลย (เคยมีครั้งนึงที่ฝนตกหนักเราเห็นเขาตากฝน เราเลยวิ่งเอาร่มไปให้ ล่ะวิ่งหนีออกไปหลบฝนที่อื่น เขาก็คงงงเเหละ)นั้นเเหละเราบ้าเองที่เป็นถึงขนาดนี้ ​ตอนเเรกไม่ได้คาดหวังอะไร เเค่อยากชอบไปนานๆ
จนนานขึ้นเรื่อยๆ ก็เจอกับเหตุการณ์บางอย่างที่ทำให้รู้ว่าว " ต้องเลิกชอบเเล้วว่ะ" ควรพอเเล้ว  เเต่พอคิด นั้นมันเป็นเขาเลยนะ คนที่เราตั้งใจรักมาตลอด
ทำไมถึงคิดงั้นก็งงตัวเอง มันเเบบอธิบายยากอ่ะ ตลอดเวลาที่ผ่านมาไม่เคยคิดเเบบนี้เลย อยู่เจอเหตุการณ์บางอย่างนั้น มันทำให้เรารู้สึกเหนื่อยอ่ะ
เเต่สับสนตัวเองนะ ทำไมความรู้สึกถึงลดลง มันไม่เคยเกิดขึ้นอ่ะ

​เสียใจที่รักมานาน อยู่ๆความรู้สึกรักมันลดลงเฉยเลย เขาไม่รักเราเข้าใจนะ ไม่เป็นไรเลย เเต่เรานี้เหมือนทรยศความรู้สึกตัวเองอ่ะว่าจะไม่เลิกรัก
เป็นงี้ได้ไง 😐😐