สืบเนื่องมาจากดองหนังสือไว้และพึ่งเริ่มอ่านจนถึงเล่มปัจจุบันนี้ค่ะ >.,< เท่าที่อ่านมาเหมือนอาจารย์จุนเองก็เล่นประเด็นความรักเยอะเหมือนกัน
เราเลยลองวิเคราะห์ความรักที่ว่าของตัวละครเอกอย่างวานิทัสดูค่ะ
มาเริ่มเลยยย
วานิทัสกับฌาน
จะเห็นได้ว่าสมัยวานิทัสอยู่กับแวมไพร์บลูมูนลูน่า มักจะได้ฟังบลูมูนเล่าถึงแม่มดเพลิงอเวจีบ่อยครั้ง จนได้มาพบเจอตัวจริงด้วยตัวเองครั้งแรกและได้รู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ ที่วานิทัสรู้สึกก็คือ
- เขาใจเต้นรัว
- เลือดสูบฉีดจนหน้าแดง
- ไม่เป็นตัวของตัวเอง
นั่นเลยทำให้วานิทัสตัดสินเรียกความรู้สึกที่ตัวเองเป็นอยู่และเรียกมันว่า
ความรัก เพราะมันตรงกับนิยามของความรักตามสูตรเป๊ะๆ
สำหรับเรานี่คือความรักที่วาบหวามและร้อนแรงเหมือนกับที่เราชื่นชอบใครสักคนมากๆจนได้พบเจอได้รู้จักและรู้สึกด้วยตัวเองค่ะ ( > ~ < ) / ♥
วานิทัสกับโนเอ้
สองคนนี้ไม่รู้จักความรักค่ะ จากบทสนทนาของสองคนนี้ตอนที่เต้นรำโนเอ้ถามวานิทัสว่าความรักคืออะไรและทำไมถึงชอบฌาน วานิทัสได้บอกเป็นข้อๆ ถึงเหตุผลที่ชอบฌาน ที่สำคัญคือเขาใจเต้นเขาจึงเรียกมันว่า
ความรัก
สำหรับเราตั้งแต่อ่านมาจนถึงตอนปัจจุบัน ความสัมพันธ์ของวานิทัสกับโนเอ้คือความเข้าใจกันและกันยิ่งกว่าใคร แต่ละเหตุการณ์ที่ทั้งสองได้เจอช่วยทำให้เข้าใจและพูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มผูกพันธ์กันไปโดยไม่รู้ตัวค่ะ หลายครั้งประสบกับอันตรายทั้งสองจะนึกถึงอีกฝ่ายขึ้นมาโดยธรรมชาติ เหมือนที่เราสนิทหรือผูกพันกับใครสักคนเราจะนึกถึงคนนั้นหรือห่วงคนนั้นไปโดยอัตโนมัติค่ะ
และเช่นกันอย่างตอนที่วานิทัสป่วยและเพ้อถึงบลูมูนด้วยความสับสนในตัวเองตอนอยู่ในกระท่อมกับฌาน มันเหมือนเขาเองก็ยังสับสนว่าตัวเองรู้สึกแค้นบลูมูนจริงหรือไม่ แท้จริงแค่ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนี้ว่าอะไรแค่นั้นเอง เรารู้สึกว่าทั้งหมดนี้มันก็คือ
รักซึมลึก ที่ค่อยๆ แทรกซึมความรู้สึกจากการเข้าใจกันและกันจนกลายเป็นอะไรที่มันมั่นคงและลึกซึ้ง มันไม่ได้ใจเต้นแรงหรือรู้สึกตื่นเต้น ซึ่งนี่คือ
ความรักในอีกรูปแบบ ที่ต่างกับแบบของฌาน แค่วานิทัสยังไม่รู้จักและก็ยังไม่รู้ตัวว่ามันก็คือความรักเช่นกันค่ะ \ (~ ^ - ^ ~) /
เท่าที่อ่านก็รู้สึกประมาณนี้ค่ะ เป็นกำลังใจให้อาจารย์จุนได้ยินมาว่าช่วงนี้สุขภาพไม่ค่อยดีพึ่งจะกลับมาเขียนต่อ มารอดูเล่ม 12 ต่อว่าจะเป็นยังไง
กำลังค้างจากเล่มล่าสุดเลยค่ะตอนนี้ T~T
ป.ล. พึ่งตั้งกระทู้ครั้งแรกภาษาแปลกหรือผิดพลาดยังไงขออภัยด้วยนะคะ แหะๆ
Vanitas no Carte ลองวิเคราะห์ความรักของวานิทัส
เราเลยลองวิเคราะห์ความรักที่ว่าของตัวละครเอกอย่างวานิทัสดูค่ะ
มาเริ่มเลยยย
วานิทัสกับฌาน
จะเห็นได้ว่าสมัยวานิทัสอยู่กับแวมไพร์บลูมูนลูน่า มักจะได้ฟังบลูมูนเล่าถึงแม่มดเพลิงอเวจีบ่อยครั้ง จนได้มาพบเจอตัวจริงด้วยตัวเองครั้งแรกและได้รู้จักกันมากขึ้นเรื่อยๆ ที่วานิทัสรู้สึกก็คือ
- เขาใจเต้นรัว
- เลือดสูบฉีดจนหน้าแดง
- ไม่เป็นตัวของตัวเอง
นั่นเลยทำให้วานิทัสตัดสินเรียกความรู้สึกที่ตัวเองเป็นอยู่และเรียกมันว่า ความรัก เพราะมันตรงกับนิยามของความรักตามสูตรเป๊ะๆ
สำหรับเรานี่คือความรักที่วาบหวามและร้อนแรงเหมือนกับที่เราชื่นชอบใครสักคนมากๆจนได้พบเจอได้รู้จักและรู้สึกด้วยตัวเองค่ะ ( > ~ < ) / ♥
วานิทัสกับโนเอ้
สองคนนี้ไม่รู้จักความรักค่ะ จากบทสนทนาของสองคนนี้ตอนที่เต้นรำโนเอ้ถามวานิทัสว่าความรักคืออะไรและทำไมถึงชอบฌาน วานิทัสได้บอกเป็นข้อๆ ถึงเหตุผลที่ชอบฌาน ที่สำคัญคือเขาใจเต้นเขาจึงเรียกมันว่า ความรัก
สำหรับเราตั้งแต่อ่านมาจนถึงตอนปัจจุบัน ความสัมพันธ์ของวานิทัสกับโนเอ้คือความเข้าใจกันและกันยิ่งกว่าใคร แต่ละเหตุการณ์ที่ทั้งสองได้เจอช่วยทำให้เข้าใจและพูดคุยกันมากขึ้นเรื่อยๆ จนเริ่มผูกพันธ์กันไปโดยไม่รู้ตัวค่ะ หลายครั้งประสบกับอันตรายทั้งสองจะนึกถึงอีกฝ่ายขึ้นมาโดยธรรมชาติ เหมือนที่เราสนิทหรือผูกพันกับใครสักคนเราจะนึกถึงคนนั้นหรือห่วงคนนั้นไปโดยอัตโนมัติค่ะ
และเช่นกันอย่างตอนที่วานิทัสป่วยและเพ้อถึงบลูมูนด้วยความสับสนในตัวเองตอนอยู่ในกระท่อมกับฌาน มันเหมือนเขาเองก็ยังสับสนว่าตัวเองรู้สึกแค้นบลูมูนจริงหรือไม่ แท้จริงแค่ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกนี้ว่าอะไรแค่นั้นเอง เรารู้สึกว่าทั้งหมดนี้มันก็คือ รักซึมลึก ที่ค่อยๆ แทรกซึมความรู้สึกจากการเข้าใจกันและกันจนกลายเป็นอะไรที่มันมั่นคงและลึกซึ้ง มันไม่ได้ใจเต้นแรงหรือรู้สึกตื่นเต้น ซึ่งนี่คือ ความรักในอีกรูปแบบ ที่ต่างกับแบบของฌาน แค่วานิทัสยังไม่รู้จักและก็ยังไม่รู้ตัวว่ามันก็คือความรักเช่นกันค่ะ \ (~ ^ - ^ ~) /