ช่วงนี้มีความขัดแย้งบริเวณชายแดนระหว่างไทยกับกัมพูชา ผมเลยเกิดข้อสงสัยขึ้นมาว่า ทำไมคนไทยเวลาเอ่ยถึงคำว่า “เขมร” ในภาษาเขมร ถึงมักเรียกว่า “ขแมร์” ทั้งที่ตามความเป็นจริงแล้ว ในภาษาเขมรคำนี้อ่านว่า “ขมาย” ไม่ใช่ “ขแมร์” โดย IPA ก็ยืนยันชัดเจนว่าออกเสียงว่า "ขมาย" [kʰmae]
ในวีดิโอนี้จะโชว์ว่าในภาษาเขมรมันอ่านว่า "ขมาย"
https://www.youtube.com/shorts/vwN7hDt9Fjo
ทั้งที่ในภาษาไทยเองก็มีเสียงใกล้เคียงนี้อยู่แล้ว เพียงแต่จะปรากฏในรูป [aːj] (ถ้าเป็นสระอา) หรือ [aj] (สระ ใ และ ไ) มากกว่า ผมเลยสงสัยว่า คำว่า “ขแมร์” ที่คนไทยคุ้นเคยกันนั้น เป็นอิทธิพลจากสำเนียงสุรินทร์หรือบุรีรัมย์หรือไม่ และรู้สึกว่าคนส่วนมากไม่รู้เลยนะครับว่า จริง ๆ แล้วอ่านว่า “ขมาย”
กรณีนี้ทำให้ผมนึกถึงภาษายาวีในภาคใต้ เช่น คำว่า
selamat ซึ่งในสำเนียงปัตตานีมักออกเสียงกันประมาณ “ซาลามัด” ซึ่งแตกต่างจากการออกเสียง “เซอลามัด” ในมาเลเซียและอินโดนีเซีย ผลคือทำให้การรับรู้ภาษามลายู/อินโดนีเซียในไทยวิบัติไป จนคนจำนวนมากเข้าใจผิดว่าคำนี้สะกดว่า
salamat (ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ใช่คำมาเลย์ แต่เป็นคำในภาษาตากาล็อก แปลว่า “ขอบคุณ”) และจึงอ่านว่า “ซาลามัด” ต่อ ๆ กันมา ภาษามลายูในบริบทของไทยจึงถูกใช้และถ่ายทอดผิดเพี้ยนไปถึงขั้นที่ป้ายทักทายภาษาอาเซียน หรือสื่อการสอนเกี่ยวกับประชาคมอาเซียนบางอย่าง ยังเขียนและใช้ในเวอร์ชันที่วิบัติไปจากรูปแบบมาตรฐานเลยครับ ทั้งที่คนทั่วไป รวมถึงบริษัทที่ทำสื่อการสอนเอง ก็ไม่รู้ตัวว่ามันผิด จนถึงทุกวันนี้ภาษามลายูก็ยังวิบัติอยู่ครับ
คำว่า "ขแมร์" ต้นกำเนิดมาจากไหนครับ แล้วมันคือภาษาเขมรสำเนียงสุรินทร์ หรือ เปล่า
ในวีดิโอนี้จะโชว์ว่าในภาษาเขมรมันอ่านว่า "ขมาย" https://www.youtube.com/shorts/vwN7hDt9Fjo
ทั้งที่ในภาษาไทยเองก็มีเสียงใกล้เคียงนี้อยู่แล้ว เพียงแต่จะปรากฏในรูป [aːj] (ถ้าเป็นสระอา) หรือ [aj] (สระ ใ และ ไ) มากกว่า ผมเลยสงสัยว่า คำว่า “ขแมร์” ที่คนไทยคุ้นเคยกันนั้น เป็นอิทธิพลจากสำเนียงสุรินทร์หรือบุรีรัมย์หรือไม่ และรู้สึกว่าคนส่วนมากไม่รู้เลยนะครับว่า จริง ๆ แล้วอ่านว่า “ขมาย”
กรณีนี้ทำให้ผมนึกถึงภาษายาวีในภาคใต้ เช่น คำว่า selamat ซึ่งในสำเนียงปัตตานีมักออกเสียงกันประมาณ “ซาลามัด” ซึ่งแตกต่างจากการออกเสียง “เซอลามัด” ในมาเลเซียและอินโดนีเซีย ผลคือทำให้การรับรู้ภาษามลายู/อินโดนีเซียในไทยวิบัติไป จนคนจำนวนมากเข้าใจผิดว่าคำนี้สะกดว่า salamat (ซึ่งจริง ๆ แล้วไม่ใช่คำมาเลย์ แต่เป็นคำในภาษาตากาล็อก แปลว่า “ขอบคุณ”) และจึงอ่านว่า “ซาลามัด” ต่อ ๆ กันมา ภาษามลายูในบริบทของไทยจึงถูกใช้และถ่ายทอดผิดเพี้ยนไปถึงขั้นที่ป้ายทักทายภาษาอาเซียน หรือสื่อการสอนเกี่ยวกับประชาคมอาเซียนบางอย่าง ยังเขียนและใช้ในเวอร์ชันที่วิบัติไปจากรูปแบบมาตรฐานเลยครับ ทั้งที่คนทั่วไป รวมถึงบริษัทที่ทำสื่อการสอนเอง ก็ไม่รู้ตัวว่ามันผิด จนถึงทุกวันนี้ภาษามลายูก็ยังวิบัติอยู่ครับ