ผมเห็นแก่ตัวเกินไปมั้ยครับ

มันอาจจะเป็นเรื่องเล๋กน้อยนะครับ แต่สำหรับผมมันก็เป็นเรื่องที่ก็เซนซิทีฟนิดหน่อนใช้คำนี้ได้มั้ย คือผมซื้อของกินมา แล้วปริมาณมันไม่ได้เยอะมากถึงขั้นกินกันได้หลายคน ผมก็พอจะพิจารณาได้ว่ากินกันสองคนพออิ่ม คือผมกับพี่ แต่พอผมกลับมาบ้านคนที่บ้านก็บอกว่าเอาข้าวเอาอะไรมากิน กินด้วยนะ ผมก็เริ่มจะรุ้สึกไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ เลยบอกพี่ว่า มากินในบ้านนะ ถ้าคนที่จะกินด้วย เอาจานมาแบ่งไป คนที่บ้านผมก็ว่า ก็ขอชิมด่วยหน่อย ผมบอกคนที่บ้านไปอีกว่าถ้าจะชิมก็มาชิมในบ้านเลย สุดท้ายเขาก็พูดกันว่า ผมไม่ให้เขาชิม ไม่ให้กินด้วย ตอนนั้นผมหงุดหงิดด้วยแหละ เลยไม่ค่อยพอใจกับคำพูดเท่าไหร่ เลยไม่ได้เดินออกไปหา พอผ่านไปสักพักอารมผมเริ่มเย็นลง เลบรู้สึกผิด รุ้ว่าตัวเองผิดที่ไม่ได้แบ่งอะไรเลยให้ใครกินด้วย มันดูเห็นแก่ตัว มันอาจจะเรื่องเล็กๆ แต่ผมก็คิดมาก รู้สึกแย่มากกับพฤติกรรมตัวเอง