สวัสดีค่ะ หนูกำลังศึกษาอยู่ในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งทางภาคอีกสาน เรียนศึกษาศาสตร์ ชั้นปีที่ 1 อยากได้รับคำแนะนำ คำปรึกษาจากทุกท่านว่าควรจัดการกับอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองอย่างไรดีค่ะ
เรื่องมีอยู่ว่า มีอาจารย์ท่านนึ่งที่สอนในรายวิชาฟิสิกส์ ซึ่งตอนเข้ามาเทอมแรก อาจารย์ท่านสอนเข้าใจมากในส่วนที่ครูมัธยมศึกษาตอนปลายหนูสอนไม่เข้าใจ อาจารย์ท่านก็จะค่อยๆอธิบาย สอบถามได้ตลอด ไม่เข้าใจตรงไหนอาจารย์ท่านก็สอนใหม่อีกรอบ ให้คำแนะนำดีว่าตรงไหนควรปรับแก้หรือเพิ่มเติม อาจารย์ท่านสดใสมาก ใช้คำพูดวาจาน้ำเสียงคือเป็นคนใจดีใจเย็นเลยค่ะ แล้วผ่านมาช่วงสอบไฟนอลเทอมแรกทุกอย่างไปอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น
ผ่านมาเทอมที่สองยังได้เรียนในรายวิชาฟิสิกส์กับอาจารย์ท่านเดิมเพราะสาขาหนูขอกับอาจารย์ที่ปรึกษา ว่าอาจารย์ท่านนี้สอนเข้าใจแล้วอยากเรียนด้วยอีกเทอม อาจารย์สอนฟิสิกส์ท่านนี่บทแรกก็สอนไปได้ดี แต่หนูมีความตะหงิดใจว่าความรู้สึกที่เรียนกับอาจารย์ท่านเปลี่ยนไป แล้ววันนึ่งที่ต้องทำปฏิบัติการณ์การทดลองการใช้มัลติมิเตอร์ แล้วต้องหาค่า แล้วอาจารย์ท่านก็ทวนไปแล้วรอบนึงว่าทำยังไง ซึ่งหนูก็ยังพอเข้าใจแล้วยังมีส่วนที่ไม่เข้าบ้างซึ่งจะสอบถามอาจารย์ท่านอีกรอบ แล้วอาจารย์ท่านก็ได้ให้ทุกกลุ่มทำไปพร้อมกันทีละขั้นตอน แต่เกิดปัญญาตรงที่ว่ากลุ่มของหนู สายไฟมันเกิดปัญหาเลขตรงหน้าปัดไม่ขึ้น ก็เลยให้อาจารย์ท่านมาดูช่วยท่านก็ช่วย พออาจารย์ท่านตรวจดูนั้นนี่ปุ๊บเครื่องก็ใช้ได้ พออาจารย์เดินออกไปหนูซึ่งลองทำอีกครั้ง ก็ยังไม่ขึ้น ซึ้งในกลุ่มจะมีสมาชิก 5 คน ซึ่งหนูเป็นคนจับสายไฟ พอไม่ขึ้นก็ลองต่อใหม่ทำเริ่มใหม่ตั้งแต่แรก รอบสองรอบก็ยังไม่ขึ้น เลยเรียกอาจารย์ท่านอีกรอบ พออาจารย์ท่านมาทำก็ไม่ได้อาจารย์เลยว่างั้นเปลี่ยนสาย ก็เปลี่ยน ก็ใช้ได้ปกติ หนูมาทำอีกรอบก็ยังไม่ได้แล้วก็เรียกอาจารย์ท่านอีกรอบ อาจารย์เลยถามว่าแล้วทำไมกลุ่มเราทำไม่ได้ ซึ่งเปลี่ยนคนทำก็ไม่ได้แล้วอุปกรณ์ก็อยู่ในมือหนู หนูเป็นคนทำตอนนั้นพอดี อาจารย์ท่านก็แอบดุๆซึ้งอาจจะเกิดจากการที่ถามหลายรอบ ซึ่งอาจารย์ท่านก็เดินเวียนรอบห้องให้เพื่อนกลุ่มอื่นๆได้ถามเช่นกัน
พอมาขั้นตอนบันทึกผลหนูซึ่งมีคำถามเลยว่าจะถามอาจารย์ ว่าตรงนี้ต้องทำแบบไหนนะคะ อาจารย์ท่านเลยว่าอ่านดูก่อนดูดีๆก่อน (คือหนูไม่รู้ว่าจะต้องดูยังไงต่อไปแล้ว จะไปยังไงต่อเขียนอะไรลงในผลแลปต่อ ) แล้วพอเพื่อนอีกกลุ่มถามอาจารย์ท่านก็บอกนะคะ ซึ้งหนูเลยสงสัยว่า เอ้า ทำไม? หนูก็แค่คิดในใจ พอเพื่อนกลุ่มข้างๆหนูถามอีกปุ๊บอาจารย์ก็ไปแล้วเพื่อนก็ถาม แล้วหนูก็สงสัยว่า " หนูทำอะไรผิดหรือเปล่า ก็หนูยังไงเข้าใจในส่วนนี้แล้วเพื่อนในกลุ่มก็ไม่สามารถตอบได้ " แล้วหนูก็รู้สึกว่าตัวเองนอยใจอาจารย์ท่าน ว่าทีตัวเราถามทำไมอาจารย์ไม่เห็นขยายความหรือชี้แจ้งมากกว่านี้เลย อีกกลุ่มอาจารย์บอกถึงว่าเอาอันนี้หาร ตรงนี้ จะได้ค่านี้ ออกมา ซึ่งหนูก็นอยใจเลยไม่ถามอาจารย์อีกเลย เลยไปถามเพื่อนอีกกลุ่มที่อาจารย์ท่านได้บอก แล้ววันนั้นก็จบไป
แล้วก็มีคาบที่ต้องเรียนทฤษฎีไม่ได้ถามตอบอะไรมาก แล้วก็ผ่านไป
เหตุเกิดขึ้นอีกทีคือวันนี้ มีปฏิบัติการณ์ที่ต้องทำแล้วมัลติมิเตอร์ของกลุ่มพวกหนูก็ใช้ไม่ได้ ไฟไม่เข้า อีกเช่นเคย สายไปเปลี่ยนแล้ว โพรโบอร์ดก็เปลี่ยนแล้ว เครื่องมัลติมิเตอร์ก็เปลี่ยนแล้ว เกิดปัญหาใช้ไม่ได้อีกเช่นเคย แล้วหนูก็มีข้อสงสัยสอบถามอาจารย์ อาจารย์ท่านก็ดูตอบแบบปัดๆ(ในความคิดของหนู)เพราะท่านไม่ได้อธิบายขยายความ
ซึ้งมันแตกต่างกับตอนที่เรียนเทอมแรกมากๆ ที่อาจารย์ท่านให้คำแนะนำ และดูใส่ใจมากกว่านี้เรียนจนจบวันนี้ หนูก็มีคำถามเยอะแยะมากมายที่อยากถามอาจารย์ท่าน หนูก็ตัดสินใจที่จะไม่ถาม เปลี่ยนมาถามเพื่อน แล้วจบคาบมันงง มันไม่เข้าใจ แล้วทุกปฏิบัติการณ์ที่ทำไปมันออกสอบทุกเรื่อง ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำปฏิบัติการณ์แล้วโดนอาจารย์ดุหนูก็มีอคติ แล้วก็ปิดกั้นไม่เข้าใจในรายวิชานี้อีกเลย ซึ้งตอนแรกหนูเปิดใจแล้วชอบมาก ทำแลปได้ คำนวนได้ พอมาเจอแบบนี้ทำให้หนูปิดกั้นแล้วไม่ชอบมันไปอีกเลย แล้วเรียนก็จะไม่เข้าหัว เพราะอคติมันก่อขึ้นแล้ว
ซึ้งหนูไม่เข้าใจตรงที่ตอนที่หนูสอบถามอาจารย์ท่านตอบแบบขอไปที พอเพื่อนอีกกลุ่มที่(เหมือนกลุ่มลูก)ถามก็ตอบอธิบายขยายความเพิ่มช่วยทำแลปด้วย ซึ้งก็ทำให้หนูคิดมาก แล้วก็ถามว่าตัวเองทำอะไรผิดไปไหม ไม่ตั้งใจฟังอาจารย์ตอนเรียนหรอ ตอน-ถามตอบหูนก็ตอบได้ พูดคุยได้ จะเรียนคาบนี้ทีไรหนูไม่อยากเรียนเลยค่ะ แต่มันเป็นวิชาบังคับที่ต้องเรียนไม่สามารถถอนได้ ซึ่งหนูมีอคติกับอาจารย์ท่านนี้แล้ว หนูต้องแก้ปัญหาตรงนี้ยังไงดีค่ะ ไม่สะบายใจมากๆ ไม่อยากมีอคติแต่มันได้ก่อขึ้นแล้ว ซึ้งบางสิ่งบางอย่างในอินเตอร์เน็ตก็สามารถสืบค้นได้ค่ะ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายให้เราเข้าใจได้อย่างที่มนุษย์คุยกันเอง
หนูต้องจัดการกับความคิด ความรู้สึกของตัวเองยังไงดีค่ะ เพื่อที่จะให้มันผ่านพ้นไปในปีถัดไปได้
อาจจะมีคำที่ไม่สุภาพ ไม่เหมาะสมประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยค่ะ
ควรจัดการความคิด หรือความรู้สึกนี่ยังไงได้บ้างคะ
เรื่องมีอยู่ว่า มีอาจารย์ท่านนึ่งที่สอนในรายวิชาฟิสิกส์ ซึ่งตอนเข้ามาเทอมแรก อาจารย์ท่านสอนเข้าใจมากในส่วนที่ครูมัธยมศึกษาตอนปลายหนูสอนไม่เข้าใจ อาจารย์ท่านก็จะค่อยๆอธิบาย สอบถามได้ตลอด ไม่เข้าใจตรงไหนอาจารย์ท่านก็สอนใหม่อีกรอบ ให้คำแนะนำดีว่าตรงไหนควรปรับแก้หรือเพิ่มเติม อาจารย์ท่านสดใสมาก ใช้คำพูดวาจาน้ำเสียงคือเป็นคนใจดีใจเย็นเลยค่ะ แล้วผ่านมาช่วงสอบไฟนอลเทอมแรกทุกอย่างไปอย่างผ่านไปอย่างราบรื่น
ผ่านมาเทอมที่สองยังได้เรียนในรายวิชาฟิสิกส์กับอาจารย์ท่านเดิมเพราะสาขาหนูขอกับอาจารย์ที่ปรึกษา ว่าอาจารย์ท่านนี้สอนเข้าใจแล้วอยากเรียนด้วยอีกเทอม อาจารย์สอนฟิสิกส์ท่านนี่บทแรกก็สอนไปได้ดี แต่หนูมีความตะหงิดใจว่าความรู้สึกที่เรียนกับอาจารย์ท่านเปลี่ยนไป แล้ววันนึ่งที่ต้องทำปฏิบัติการณ์การทดลองการใช้มัลติมิเตอร์ แล้วต้องหาค่า แล้วอาจารย์ท่านก็ทวนไปแล้วรอบนึงว่าทำยังไง ซึ่งหนูก็ยังพอเข้าใจแล้วยังมีส่วนที่ไม่เข้าบ้างซึ่งจะสอบถามอาจารย์ท่านอีกรอบ แล้วอาจารย์ท่านก็ได้ให้ทุกกลุ่มทำไปพร้อมกันทีละขั้นตอน แต่เกิดปัญญาตรงที่ว่ากลุ่มของหนู สายไฟมันเกิดปัญหาเลขตรงหน้าปัดไม่ขึ้น ก็เลยให้อาจารย์ท่านมาดูช่วยท่านก็ช่วย พออาจารย์ท่านตรวจดูนั้นนี่ปุ๊บเครื่องก็ใช้ได้ พออาจารย์เดินออกไปหนูซึ่งลองทำอีกครั้ง ก็ยังไม่ขึ้น ซึ้งในกลุ่มจะมีสมาชิก 5 คน ซึ่งหนูเป็นคนจับสายไฟ พอไม่ขึ้นก็ลองต่อใหม่ทำเริ่มใหม่ตั้งแต่แรก รอบสองรอบก็ยังไม่ขึ้น เลยเรียกอาจารย์ท่านอีกรอบ พออาจารย์ท่านมาทำก็ไม่ได้อาจารย์เลยว่างั้นเปลี่ยนสาย ก็เปลี่ยน ก็ใช้ได้ปกติ หนูมาทำอีกรอบก็ยังไม่ได้แล้วก็เรียกอาจารย์ท่านอีกรอบ อาจารย์เลยถามว่าแล้วทำไมกลุ่มเราทำไม่ได้ ซึ่งเปลี่ยนคนทำก็ไม่ได้แล้วอุปกรณ์ก็อยู่ในมือหนู หนูเป็นคนทำตอนนั้นพอดี อาจารย์ท่านก็แอบดุๆซึ้งอาจจะเกิดจากการที่ถามหลายรอบ ซึ่งอาจารย์ท่านก็เดินเวียนรอบห้องให้เพื่อนกลุ่มอื่นๆได้ถามเช่นกัน
พอมาขั้นตอนบันทึกผลหนูซึ่งมีคำถามเลยว่าจะถามอาจารย์ ว่าตรงนี้ต้องทำแบบไหนนะคะ อาจารย์ท่านเลยว่าอ่านดูก่อนดูดีๆก่อน (คือหนูไม่รู้ว่าจะต้องดูยังไงต่อไปแล้ว จะไปยังไงต่อเขียนอะไรลงในผลแลปต่อ ) แล้วพอเพื่อนอีกกลุ่มถามอาจารย์ท่านก็บอกนะคะ ซึ้งหนูเลยสงสัยว่า เอ้า ทำไม? หนูก็แค่คิดในใจ พอเพื่อนกลุ่มข้างๆหนูถามอีกปุ๊บอาจารย์ก็ไปแล้วเพื่อนก็ถาม แล้วหนูก็สงสัยว่า " หนูทำอะไรผิดหรือเปล่า ก็หนูยังไงเข้าใจในส่วนนี้แล้วเพื่อนในกลุ่มก็ไม่สามารถตอบได้ " แล้วหนูก็รู้สึกว่าตัวเองนอยใจอาจารย์ท่าน ว่าทีตัวเราถามทำไมอาจารย์ไม่เห็นขยายความหรือชี้แจ้งมากกว่านี้เลย อีกกลุ่มอาจารย์บอกถึงว่าเอาอันนี้หาร ตรงนี้ จะได้ค่านี้ ออกมา ซึ่งหนูก็นอยใจเลยไม่ถามอาจารย์อีกเลย เลยไปถามเพื่อนอีกกลุ่มที่อาจารย์ท่านได้บอก แล้ววันนั้นก็จบไป
แล้วก็มีคาบที่ต้องเรียนทฤษฎีไม่ได้ถามตอบอะไรมาก แล้วก็ผ่านไป
เหตุเกิดขึ้นอีกทีคือวันนี้ มีปฏิบัติการณ์ที่ต้องทำแล้วมัลติมิเตอร์ของกลุ่มพวกหนูก็ใช้ไม่ได้ ไฟไม่เข้า อีกเช่นเคย สายไปเปลี่ยนแล้ว โพรโบอร์ดก็เปลี่ยนแล้ว เครื่องมัลติมิเตอร์ก็เปลี่ยนแล้ว เกิดปัญหาใช้ไม่ได้อีกเช่นเคย แล้วหนูก็มีข้อสงสัยสอบถามอาจารย์ อาจารย์ท่านก็ดูตอบแบบปัดๆ(ในความคิดของหนู)เพราะท่านไม่ได้อธิบายขยายความ
ซึ้งมันแตกต่างกับตอนที่เรียนเทอมแรกมากๆ ที่อาจารย์ท่านให้คำแนะนำ และดูใส่ใจมากกว่านี้เรียนจนจบวันนี้ หนูก็มีคำถามเยอะแยะมากมายที่อยากถามอาจารย์ท่าน หนูก็ตัดสินใจที่จะไม่ถาม เปลี่ยนมาถามเพื่อน แล้วจบคาบมันงง มันไม่เข้าใจ แล้วทุกปฏิบัติการณ์ที่ทำไปมันออกสอบทุกเรื่อง ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำปฏิบัติการณ์แล้วโดนอาจารย์ดุหนูก็มีอคติ แล้วก็ปิดกั้นไม่เข้าใจในรายวิชานี้อีกเลย ซึ้งตอนแรกหนูเปิดใจแล้วชอบมาก ทำแลปได้ คำนวนได้ พอมาเจอแบบนี้ทำให้หนูปิดกั้นแล้วไม่ชอบมันไปอีกเลย แล้วเรียนก็จะไม่เข้าหัว เพราะอคติมันก่อขึ้นแล้ว
ซึ้งหนูไม่เข้าใจตรงที่ตอนที่หนูสอบถามอาจารย์ท่านตอบแบบขอไปที พอเพื่อนอีกกลุ่มที่(เหมือนกลุ่มลูก)ถามก็ตอบอธิบายขยายความเพิ่มช่วยทำแลปด้วย ซึ้งก็ทำให้หนูคิดมาก แล้วก็ถามว่าตัวเองทำอะไรผิดไปไหม ไม่ตั้งใจฟังอาจารย์ตอนเรียนหรอ ตอน-ถามตอบหูนก็ตอบได้ พูดคุยได้ จะเรียนคาบนี้ทีไรหนูไม่อยากเรียนเลยค่ะ แต่มันเป็นวิชาบังคับที่ต้องเรียนไม่สามารถถอนได้ ซึ่งหนูมีอคติกับอาจารย์ท่านนี้แล้ว หนูต้องแก้ปัญหาตรงนี้ยังไงดีค่ะ ไม่สะบายใจมากๆ ไม่อยากมีอคติแต่มันได้ก่อขึ้นแล้ว ซึ้งบางสิ่งบางอย่างในอินเตอร์เน็ตก็สามารถสืบค้นได้ค่ะ แต่ก็ไม่สามารถอธิบายให้เราเข้าใจได้อย่างที่มนุษย์คุยกันเอง
หนูต้องจัดการกับความคิด ความรู้สึกของตัวเองยังไงดีค่ะ เพื่อที่จะให้มันผ่านพ้นไปในปีถัดไปได้
อาจจะมีคำที่ไม่สุภาพ ไม่เหมาะสมประการใดขออภัยไว้ ณ ที่นี่ด้วยค่ะ