เมื่อปีที่แล้วเราคบกับผู้ชายคนหนึ่งในประเทศเกาหลี อพาร์ทเม้นเขาอยู่ตรงข้ามกับอพาร์ทเม้นเรา เจอกันครั้งแรกแถวๆนั้นเขาก็เข้ามาขอ kakao talkและก็ได้สานสัมพันธ์ จนเขาขอเราเป็นแฟนเราก็ตอบตกลง .. เขารักเรามาก แค่เราตอบแชทช้าเขาก็วิ่งมาที่บ้านเรามาเคาะประตู พอเราเปิดประตูเราก็เห็นเขาร้องไห้หนักมากเพราะแค่เราไม่ตอบแชท เราอยากกินอะไรก็ได้กิน เราอยากไปไหนเขาก็พาไป
จนมาวันหนึ่งมาถึงจุดที่เลิกกัน เขาบอกว่าเขาให้อนาคตเราถึงแต่งงานไม่ได้หรอก ด้วยความเสียดายเขาเราร้องไห้หนักมาก คราวนี้มันถึงตาเราที่ต้องไปอ้อนวอนและร้องไห้ต่อหน้าเขา เขาบล็อคเราทุกทาง และบอกว่าจะไม่เคยกลับมาหาเราอีก
หลังเลิกกันบังเอิญเจอแถวๆนั้น เขาก็หลบและเดินหนี คือทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย
เราเสียใจมาก ครั้งนี้ทำให้เราเสียใจที่สุดและยาวนานมากและเราไม่เคยติดต่อกันสักครั้ง
จนมาวันหนึ่งเลิกกันไปประมาณ8เดือน เรายังอยู่ที่อพาร์ทเม้นเดิมที่เกาหลี เราลงมาซื้อของใต้ตึก.. อยู่ดีๆเราเห็นคนลักษณะรูปร่างเหมือนเขาอยู่ฝั่งบ้านเขา
แล้วเราก็กำลังจะจ่ายเงิน (ที่เห็นเพราะประตูมินิมาร์ทเป็นสีใส) เราเห็นคนๆนั้นเดินวนรอเราอยู่ฝั่งตรงข้าม พอเราเดินออกมา เราเห็นเขายืนค้างจ้องมาที่เรานานมากกก แต่เราเป็นไรไม่รู้มองหน้าไม่ชัด เลยสงสัยว่าเขาหรือป่าว
เราจ้องเขาประมณแค่เสี้ยววินาที แล้วเราก็เดินเข้าตึกแบบปกติ ตอนนั้นอะยังไม่ใจสั่นไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้มานั่งคิดละ555
เราแค่สงสัยว่าใช่เขาหรือป่าว ถ้าใช่ แล้วทำไมเขาถึงต้องมองเราแบบสีหน้าเหมือนคนโดนสะกดจิตด้วย
เพราะรู้สึกแปลกใจและแย้งกับตัวเองในใจว่าจะใช่เขาจริงหรอ เพราะตอนเลิกกันแรกๆหน้ายังไม่มองเลย เราจบกันแบบไม่ดีมาก เขาใจแข็งใจดำทำร้ายจิตใจเราด้วยคำพูดที่แรงสำหรับเรามากว่าเขาไม่ได้รักเราจริง และไม่มีทางกลับมา ถ้าเราเลิกกัน วันหนึ่งเราก็ทำได้
แค่ค้างคาตรงนี้เฉยๆว่าใช่เขาจริงๆทำไมเขาถึงมีอาการนั้น แต่เราก็ไม่ได้จะกลับไปหรืออะไร แล้วตอนนี้เราก็ไม่มีคอนแท็คกันและกันแล้ว เพราะอยู่ดีๆบัญชีแชทเราโดนลบเฉย 555
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ
คิดว่าใช่แฟนเก่าเราไหมคะ
จนมาวันหนึ่งมาถึงจุดที่เลิกกัน เขาบอกว่าเขาให้อนาคตเราถึงแต่งงานไม่ได้หรอก ด้วยความเสียดายเขาเราร้องไห้หนักมาก คราวนี้มันถึงตาเราที่ต้องไปอ้อนวอนและร้องไห้ต่อหน้าเขา เขาบล็อคเราทุกทาง และบอกว่าจะไม่เคยกลับมาหาเราอีก
หลังเลิกกันบังเอิญเจอแถวๆนั้น เขาก็หลบและเดินหนี คือทำเหมือนคนไม่รู้จักกันเลย
เราเสียใจมาก ครั้งนี้ทำให้เราเสียใจที่สุดและยาวนานมากและเราไม่เคยติดต่อกันสักครั้ง
จนมาวันหนึ่งเลิกกันไปประมาณ8เดือน เรายังอยู่ที่อพาร์ทเม้นเดิมที่เกาหลี เราลงมาซื้อของใต้ตึก.. อยู่ดีๆเราเห็นคนลักษณะรูปร่างเหมือนเขาอยู่ฝั่งบ้านเขา
แล้วเราก็กำลังจะจ่ายเงิน (ที่เห็นเพราะประตูมินิมาร์ทเป็นสีใส) เราเห็นคนๆนั้นเดินวนรอเราอยู่ฝั่งตรงข้าม พอเราเดินออกมา เราเห็นเขายืนค้างจ้องมาที่เรานานมากกก แต่เราเป็นไรไม่รู้มองหน้าไม่ชัด เลยสงสัยว่าเขาหรือป่าว
เราจ้องเขาประมณแค่เสี้ยววินาที แล้วเราก็เดินเข้าตึกแบบปกติ ตอนนั้นอะยังไม่ใจสั่นไม่คิดอะไร แต่ตอนนี้มานั่งคิดละ555
เราแค่สงสัยว่าใช่เขาหรือป่าว ถ้าใช่ แล้วทำไมเขาถึงต้องมองเราแบบสีหน้าเหมือนคนโดนสะกดจิตด้วย
เพราะรู้สึกแปลกใจและแย้งกับตัวเองในใจว่าจะใช่เขาจริงหรอ เพราะตอนเลิกกันแรกๆหน้ายังไม่มองเลย เราจบกันแบบไม่ดีมาก เขาใจแข็งใจดำทำร้ายจิตใจเราด้วยคำพูดที่แรงสำหรับเรามากว่าเขาไม่ได้รักเราจริง และไม่มีทางกลับมา ถ้าเราเลิกกัน วันหนึ่งเราก็ทำได้
แค่ค้างคาตรงนี้เฉยๆว่าใช่เขาจริงๆทำไมเขาถึงมีอาการนั้น แต่เราก็ไม่ได้จะกลับไปหรืออะไร แล้วตอนนี้เราก็ไม่มีคอนแท็คกันและกันแล้ว เพราะอยู่ดีๆบัญชีแชทเราโดนลบเฉย 555
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำตอบนะคะ