สวัสดีค่ะ เราอายุ 22 ปี ช่วงนี้รู้สึกกังวลกับทุกสิ่ง กลัวไปหมด ล่าสุดวันนี้ พอพิจารณาพ่อแม่ดีดี พวกท่านก็อายุเยอะกันมากขึ้น มันเหมือนกับภาพจำตอนเด็กในใจไม่หายไปไหน ภาพที่พ่อแม่แข็งแรง พาเราไปเที่ยวทุกปิดเทอม แต่บัดนี้พวกท่านแก่ตัวลง ร่างกายไม่ได้แข็งแรงเท่าเมื่อก่อน
มันเป็นความรู้สึกใจหายกับทุกสิ่งเลยค่ะ ไม่ใช่ว่าเราใจเสาะกลัวการต้องเผชิญโลกในวัยผู้ใหญ่ แต่มันเป็นอารมณ์ของความใจหายและกังวลมากกว่า
อยากถามพี่พี่ที่ก้าวผ่านไปสู่วัยทำงานแล้วว่า เคยฟุ้งซ่านแบบนี้กันล้างหรือไม่คะ แล้วจัดการกับความรู้สึกพวกนี้อย่างไร การเป็นผู้ใหญ่มันยากมากหรือไม่คะ
กำลังเติบโต แต่กังวลกับทุกสิ่ง ทำอย่างไรดีคะ
มันเป็นความรู้สึกใจหายกับทุกสิ่งเลยค่ะ ไม่ใช่ว่าเราใจเสาะกลัวการต้องเผชิญโลกในวัยผู้ใหญ่ แต่มันเป็นอารมณ์ของความใจหายและกังวลมากกว่า
อยากถามพี่พี่ที่ก้าวผ่านไปสู่วัยทำงานแล้วว่า เคยฟุ้งซ่านแบบนี้กันล้างหรือไม่คะ แล้วจัดการกับความรู้สึกพวกนี้อย่างไร การเป็นผู้ใหญ่มันยากมากหรือไม่คะ