จากใจลูกสาวที่พ่อมีเมียน้อย

สวัสดีค่ะ 

จขกท จะมาเล่าประสบการณ์หรือความรู้สึกของตัวเองในวันที่หัวใจสลาย แต่ทำอะไรไม่ได้เลย

เริ่มที่ปัจจุบัน ก็อายุใกล้เลข 3 แล้วค่ะ ยังอยู่บ้านกับพ่อแม่ ส่วนน้องสาวใกล้จะเรียนจบ ซึ่งเรากับพ่อช่วยกันส่งน้องเรียน คุณแม่เป็นแม่บ้านไม่มีรายได้ พ่อในสายตาเราคือคนเก่งมาก ส่งเราเรียนจนจบ ไม่ได้มีเงินมากมาย แต่ไม่เคยทำให้ต้องลำบาก ซัพพอร์ตทุกอย่างทั้งเราทั้งน้อง ครอบครัวเราตลกมาก เรารักครอบครัวเรามาก 

ด้วยความที่ช่วงนึงบ้านเรามีปัญหาเรื่องเงิน บรรยากาศในบ้านมันตึงมาก พ่อกับแม่ไม่คุยกัน ทุกคนทุกข์ เครียด เรา แม่ เข้าใจว่าพ่อคงคิดหนักเรื่องเงิน ที่บ้านก็เลยห่างๆกันไป พักใหญ่เลยกว่าเรื่องเงินจะกลับมาคงที่ ไม่ได้เครียดหนักหมือนเดิม แต่ก็ยังเครียดบ้างเป็นคราวๆไป 

พ่อกับแม่เราแยกห้องกันนอนมาพักนึง เพราะพ่อบอกร้อน เลยลงมานอนข้างล่าง และสะดวกเวลาไปทำงานมากกว่า เพราะต้องไปตั้งแต่ตี 2-3 

จนวันนึงแม่ให้เราติดตั้งแอปติดตามในมือถือพ่อ แล้วแม่ก็ตามไปเจอว่าพ่อไปเปิดห้องที่รร แต่จับไม่ได้คาตานะ แต่แม่ไปถึงสถานที่ พ่อไม่ยอมรับ ตั้งแต่วันนั้นแม่ก็ไม่คุยกับพ่ออีกเลย บรรยากาศในบ้านใช้ชีวิตแบบต่างคนต่างอยู่ สภาพจิตใจแม่แย่มากๆ เครียด จนเขาไม่สามารถอยู่บ้านได้เลย แม่เลยออกไปหางานทำ เพื่อให้ตัวเองไม่จมกับความคิดของตัวเอง แม่ผอมไปเยอะ เราสงสารแม่มากๆ ไม่อยากให้เขาต้องมาเจออะไรแบบนี้เลย ตอนแรกแม่ไปเล่าให้เราฟัง จนครั้งที่สองแมปพ่อไปที่รร หนึ่งอีก แม่เอามาให้เราดู แล้วเล่าให้เราฟัง แม่เล่าว่าก่อนหน้านี้ แม่รู้สึกเข้าไม่ถึงพ่อเลย ตอนเราฟังเราไม่เข้าใจหรอกค่ะ ความรู้สึกเข้าไม่ถึงคืออะไร แม่บอกว่ามันคือความรู้สึกที่เราอยู่ใกล้กัน แต่มันเหมือนมีกำแพง มีระยะห่าง ที่มันก่อตัวขึ้น แม่เขาเลยรู้สึกว่ามันเปลี่ยน เลยติดตั้งแอปติดตาม gps ในโทรศัพท์พ่อ จนได้มารู้ความจริง

ความรู้สึกเรามันเจ็บมาก ร้องไห้จนเจ็บตา บางทีนั่งอยู่เฉยๆ น้ำตาก็ไหลออกมาเอง คำที่บอกว่าร้องไห้จนรู้สึกใจสลายมันไม่เกินจริง มันเจ็บหัวใจจริงๆค่ะ เจ็บทางกายภาพเลยแหละ มันถามตัวเองซ้ำๆว่า ทำไม เขาไม่รักเราหรอ ทำไมทำกับแม่แบบนี้ ทำไมหักหลังพวกเรา แล้วพวกเราทำอะไรผิด ทำไมพ่อถึงทำ ย้ำซ้ำๆไปมา  ใครจะคิดว่าคนที่เรารักมากที่สุด จะเป็นคนที่หักหลังเรา พ่อเป็นคนที่เราอยากให้ภูมิใจในตัวเราที่สุด  กลับเป็นคนทำให้เราผิดหวังที่สุดเหมือนกัน

จากใจของลูกสาวคนหนึ่ง การที่พ่อเปิดประตูให้ผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาในชีวิตพ่อ มันคือการเปิดประตูให้เขาเข้ามาทำลายครอบครัวของเราที่มีกัน 4 คน พ่อไม่ได้หักหลังแค่แม่คนเดียว แต่มันคือการหักหลังเราและน้องด้วย ทุกการกระทำของพ่อมันส่งผลต่อลูกเสมอ พ่อไม่เคยบกพร่องในหน้าที่พ่อ มันจะเป็นไปได้ยังไง เมื่อการกระทำของพ่อทำให้ลูกเสียใจ ซึ่งเรานับว่าเขาบกพร่อง และในฐานะผู้ชายและสามีคนหนึ่ง คุณเป็นคนที่แย่มาก คุณสร้างแผลในใจของผู้หญิงคนนึงที่รัก และเคียงข้างคุณมาตลอด ลำบากมากับคุณ แต่คุณทำลายเขาด้วยความเห็นแก่ตัวของคุณเอง

เราถามแม่ว่าจะเอายังไง เพราะเราเคารพการตัดสินใจของแม่ แต่แม่เลือกที่จะอยู่และเก็บไว้คนเดียว เพื่อน้อง แม่ไม่อยากให้น้องได้รับผลกระทบในช่วงที่เรียนใกล้จะจบแล้ว และต้องการให้พ่อส่งน้องเรียนเหมือนเดิม พอพูดถึงน้องคือจุดอ่อนของแม่เลยค่ะ แม่เป็นห่วงน้องมาก ความรู้สึกของน้อง รวมถึงเราด้วย ในวันที่น้องเรียนจบ ถ่ายรูปรับปริญญา เราอยากให้เป็นวันที่ดีของน้อง และเป็นวันที่น้องภูมิใจในตัวเองและครอบครัวที่สุด เราอยากให้น้องรู้สึกเหมือนที่เราเคยรู้สึก แต่ไม่รู้ว่ากว่าจะถึงวันนั้น ความจริงมันจะเปิดเผยรึยัง แต่เรากับแม่ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุด ทำทุกอย่างไม่ให้กระทบน้อง

สำหรับใครที่กำลังเจอหรือเผชิญอยู่หรือผ่านมาได้แล้ว เราขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆคนนะคะ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด อยู่เคียงข้างแม่ และถนอมหัวใจตัวเองไปพร้อมๆกัน แล้ววันนึงความเจ็บปวดที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันคงจะจางไปตามกาลเวลา ให้เรากลับมายืนอย่างเข็มแข็ง และภูมิใจในตัวเองอีกครั้งกันนะคะ ซึ่งเราก็กำลังจะพาตัวเองก้าวผ่านไปให้ได้และจะจับมือแม่ก้าวไปพร้อมๆกัน

ปล. พ่อไม่รู้ว่าเรารู้เรื่องทั้งหมด แม่ให้เราเก็บเป็นความลับ และให้เราปฏิบัติต่อพ่อเหมือนเดิม ส่วนพ่อก็ยังปฏิบัติกับเราในฐานะพ่อเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกเราไม่เหมือนเดิมแค่นั้นเอง