สวัสดีครับทุกคน วันนี้ขอมาเล่าเรื่องความรักเล็ก ๆ ในออฟฟิศ ที่ตอนแรกผมคิดว่าคงเป็นแค่ความรู้สึกผ่าน ๆ แต่สุดท้ายมันดันฝังในหัวมากกว่าที่คิดครับ
ผมเป็นผู้ชายทำงานเอกสาร นั่งหลังค่อมหน้าคอมทั้งวันจนไหล่ตึงเป็นเรื่องปกติ (ไปคลินิกนวดแถวบิ๊กซีราชดำริประจำ เพราะนวดดีจนหมอจำหน้าได้ 555)
ชีวิตก็วนลูปแบบนี้ทุกวัน จนวันหนึ่งบริษัทมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาฝึกงาน น้องเป็นคนน่ารักสบายตา ไม่ได้สวยเวอร์แต่ดูแล้วรู้สึกบ้านใจมาก ๆ
วันแรกที่น้องเข้ามา น้องเดินมาถามผมว่าใช้โปรแกรมตัวนี้ยังไง เพราะหัวหน้าให้ทำรายงานด่วน ผมก็สอนให้น้องเหมือนคนทำงานด้วยกันปกติ ๆ
แต่ช่วงที่ผมสอน น้องชอบขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้มาก…จนผมได้กลิ่นโลชั่นหอมอ่อน ๆ ซึ่งมันเป็นกลิ่นเดียวกับที่คลินิก Gwellness ใช้เวลาอบสมุนไพร (ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรนะครับ แต่พอมาเจออีกทีในคลินิก…ผมนี่แบบ เอ้า กลิ่นเดียวกันเลยแฮะ)
หลังจากนั้นผมกับน้องเริ่มคุยกันมากขึ้น พักเที่ยงก็บังเอิญเดินไปซื้อของร้านเดียวกัน กลับจากพักก็เผลอหยิบกาแฟมาฝากกันเป็นประจำ จนเพื่อนในทีมเริ่มล้อว่า “ดูแลกันดีจังนะพวกนาย”
แต่ความจริงคือ…ผมต่างหากที่แอบใจเต้นทุกครั้งเวลาน้องยิ้มให้
📌 จุดเปลี่ยนมันเกิดขึ้นตอนที่ผม…ไหล่ยึดหนัก
มีอยู่วันหนึ่งผมไหล่ตึงมากจนยกแขนแทบไม่ขึ้น งานก็เร่ง หัวหน้าก็จี้ ผมเลยหน้าตาไม่ดีทั้งวัน น้องเห็นก็รีบเดินมาถามทันที
“พี่เป็นอะไรคะ หน้าเครียดมากเลย”
ผมเลยบ่นไปว่า ไหล่ยึดเหมือนโดนขังในตู้เสื้อผ้า
น้องก็พูดว่า
“พี่ลองไป Gwellness ดูไหมคะ หนูเคยพาแม่ไป ไหล่เบาทั้งอาทิตย์เลย”
ผมนี่สะดุ้งนิด ๆ เพราะจริง ๆ ผมไปประจำอยู่แล้วแต่ไม่อยากให้ดูแก่ เลยตอบไปว่า
“เหรอ พี่ยังไม่เคยเลย เดี๋ยวลองดูนะ”
(อันนี้โกหกเล็กน้อย แต่ขอรักษาภาพลักษณ์ก่อนนะครับ 555)
หลังเลิกงานวันนั้น น้องดันเดินสวนกับผมหน้าตึก แล้วเห็นผมถือถุงจากคลินิกพอดี
น้องหัวเราะแล้วพูดว่า
“อ้าว…นี่พี่เพิ่งไปคลินิกที่หนูบอกมาเหรอคะ”
ผมนี่เหงื่อตกเลยครับ
แต่สุดท้ายก็ยอมรับแบบแมน ๆ
“จริง ๆ พี่ไปมานานแล้ว แต่กลัวน้องคิดว่าพี่แก่”
น้องหัวเราะจนตาเป็นขีด แล้วบอกว่า
“หนูว่าผู้ชายดูแลตัวเองมันดีออกค่ะ”
ประโยคนี้แหละครับ…ทำผมไปนอนยิ้มทั้งคืน
📌 แต่เรื่องมันไม่ง่าย…เพราะน้องเริ่มตีตัวออกห่าง
จากที่เคยคุยกันทุกวัน อยู่ดี ๆ น้องเริ่มตอบสั้น นั่งไกลขึ้น ชวนคุยก็เหมือนจะรีบเลิกคุย ผมงงมากจนเริ่มคิดว่า หรือผมทำอะไรให้น้องไม่พอใจ?
จนวันหนึ่งผมลงไปซื้อของข้างล่างบริษัท เห็นน้องนั่งคนเดียวเลยลองถามตรง ๆ
“ช่วงนี้เป็นอะไรหรือเปล่า น้องดูห่าง ๆ จากพี่”
น้องเงียบพักหนึ่ง ก่อนถอนหายใจแล้วบอกว่า…
“คือ…คนในทีมเขาเริ่มเม้าท์ค่ะ ว่าหนูกับพี่สนิทกันเกินไป หนูกลัวพี่จะถูกมองไม่ดี”
ผมนี่แทบช็อก
ไม่คิดเลยว่าน้องเก็บเรื่องนี้มาคนเดียว
ผมเลยตอบไปว่า
“พี่โอเคนะ ไม่ได้รู้สึกลำบากอะไรเลย ถ้าน้องสบายใจพอ เราก็ค่อย ๆ คุยกันก็ได้”
น้องมองหน้าผมแล้วพูดเบา ๆ ว่า
“หนูชอบพี่ค่ะ แต่หนูกลัวทำให้พี่ลำบาก”
ตอนนั้นใจผมนี่เต้นแรงแบบไม่รู้จะทำหน้ายังไง
คือทั้งดีใจ ทั้งโล่งใจ ทั้งอยากดึงน้องมากอด แต่ทำไม่ได้
ผมเลยบอกไปว่า
“งั้นเราค่อย ๆ ไป แบบที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน พี่ไม่หายไปไหนแน่นอน”
น้องยิ้มแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
ยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกว่า…ต่อให้เจองานหนักแค่ไหน วันพรุ่งนี้ก็อยากตื่นไปทำงานอีกครั้ง
💙 วันนี้เรายังคุยกันแบบระวังตัว
แต่มีหลายโมเมนต์เล็ก ๆ ที่โคตรทำให้ใจผมพอง
น้องแอบหยิบขนมมาวางบนโต๊ะผม
ผมแอบซื้อสเปรย์คลายเมื่อยจาก Gwellness มาฝากน้อง (แต่บอกว่าได้โปรโมชั่นมา ไม่ได้ตั้งใจซื้อให้ 🤣)
ตอนประชุมแอบมองกัน แต่ทำหน้าตาเหมือนไม่รู้จักกัน
ความสัมพันธ์มันค่อย ๆ เติบโตแบบช้า ๆ แต่มั่นคงมากกว่าที่คิดครับ
เรื่องรักในที่ทำงานมันลุ้นจริง ๆ นะครับ
ไม่หวือหวา แต่มีความอบอุ่นที่เกิดขึ้นจากพื้นที่เดิม ๆ ที่เราเจอกันทุกวัน
วันหนึ่งถ้าน้องพร้อม และผมกล้าพอ
ผมคงอยากบอกน้องว่า
“ไปเดตกันแบบไม่ต้องแอบแล้วนะ”
เรื่องมันเริ่มจากกาแฟแก้วหนึ่ง…กับน้องร่วมงานที่ผมไม่กล้าเข้าใกล้
ผมเป็นผู้ชายทำงานเอกสาร นั่งหลังค่อมหน้าคอมทั้งวันจนไหล่ตึงเป็นเรื่องปกติ (ไปคลินิกนวดแถวบิ๊กซีราชดำริประจำ เพราะนวดดีจนหมอจำหน้าได้ 555)
ชีวิตก็วนลูปแบบนี้ทุกวัน จนวันหนึ่งบริษัทมีน้องผู้หญิงคนหนึ่งเข้ามาฝึกงาน น้องเป็นคนน่ารักสบายตา ไม่ได้สวยเวอร์แต่ดูแล้วรู้สึกบ้านใจมาก ๆ
วันแรกที่น้องเข้ามา น้องเดินมาถามผมว่าใช้โปรแกรมตัวนี้ยังไง เพราะหัวหน้าให้ทำรายงานด่วน ผมก็สอนให้น้องเหมือนคนทำงานด้วยกันปกติ ๆ
แต่ช่วงที่ผมสอน น้องชอบขยับเก้าอี้เข้ามาใกล้มาก…จนผมได้กลิ่นโลชั่นหอมอ่อน ๆ ซึ่งมันเป็นกลิ่นเดียวกับที่คลินิก Gwellness ใช้เวลาอบสมุนไพร (ตอนนั้นยังไม่ได้คิดอะไรนะครับ แต่พอมาเจออีกทีในคลินิก…ผมนี่แบบ เอ้า กลิ่นเดียวกันเลยแฮะ)
หลังจากนั้นผมกับน้องเริ่มคุยกันมากขึ้น พักเที่ยงก็บังเอิญเดินไปซื้อของร้านเดียวกัน กลับจากพักก็เผลอหยิบกาแฟมาฝากกันเป็นประจำ จนเพื่อนในทีมเริ่มล้อว่า “ดูแลกันดีจังนะพวกนาย”
แต่ความจริงคือ…ผมต่างหากที่แอบใจเต้นทุกครั้งเวลาน้องยิ้มให้
📌 จุดเปลี่ยนมันเกิดขึ้นตอนที่ผม…ไหล่ยึดหนัก
มีอยู่วันหนึ่งผมไหล่ตึงมากจนยกแขนแทบไม่ขึ้น งานก็เร่ง หัวหน้าก็จี้ ผมเลยหน้าตาไม่ดีทั้งวัน น้องเห็นก็รีบเดินมาถามทันที
“พี่เป็นอะไรคะ หน้าเครียดมากเลย”
ผมเลยบ่นไปว่า ไหล่ยึดเหมือนโดนขังในตู้เสื้อผ้า
น้องก็พูดว่า
“พี่ลองไป Gwellness ดูไหมคะ หนูเคยพาแม่ไป ไหล่เบาทั้งอาทิตย์เลย”
ผมนี่สะดุ้งนิด ๆ เพราะจริง ๆ ผมไปประจำอยู่แล้วแต่ไม่อยากให้ดูแก่ เลยตอบไปว่า
“เหรอ พี่ยังไม่เคยเลย เดี๋ยวลองดูนะ”
(อันนี้โกหกเล็กน้อย แต่ขอรักษาภาพลักษณ์ก่อนนะครับ 555)
หลังเลิกงานวันนั้น น้องดันเดินสวนกับผมหน้าตึก แล้วเห็นผมถือถุงจากคลินิกพอดี
น้องหัวเราะแล้วพูดว่า
“อ้าว…นี่พี่เพิ่งไปคลินิกที่หนูบอกมาเหรอคะ”
ผมนี่เหงื่อตกเลยครับ
แต่สุดท้ายก็ยอมรับแบบแมน ๆ
“จริง ๆ พี่ไปมานานแล้ว แต่กลัวน้องคิดว่าพี่แก่”
น้องหัวเราะจนตาเป็นขีด แล้วบอกว่า
“หนูว่าผู้ชายดูแลตัวเองมันดีออกค่ะ”
ประโยคนี้แหละครับ…ทำผมไปนอนยิ้มทั้งคืน
📌 แต่เรื่องมันไม่ง่าย…เพราะน้องเริ่มตีตัวออกห่าง
จากที่เคยคุยกันทุกวัน อยู่ดี ๆ น้องเริ่มตอบสั้น นั่งไกลขึ้น ชวนคุยก็เหมือนจะรีบเลิกคุย ผมงงมากจนเริ่มคิดว่า หรือผมทำอะไรให้น้องไม่พอใจ?
จนวันหนึ่งผมลงไปซื้อของข้างล่างบริษัท เห็นน้องนั่งคนเดียวเลยลองถามตรง ๆ
“ช่วงนี้เป็นอะไรหรือเปล่า น้องดูห่าง ๆ จากพี่”
น้องเงียบพักหนึ่ง ก่อนถอนหายใจแล้วบอกว่า…
“คือ…คนในทีมเขาเริ่มเม้าท์ค่ะ ว่าหนูกับพี่สนิทกันเกินไป หนูกลัวพี่จะถูกมองไม่ดี”
ผมนี่แทบช็อก
ไม่คิดเลยว่าน้องเก็บเรื่องนี้มาคนเดียว
ผมเลยตอบไปว่า
“พี่โอเคนะ ไม่ได้รู้สึกลำบากอะไรเลย ถ้าน้องสบายใจพอ เราก็ค่อย ๆ คุยกันก็ได้”
น้องมองหน้าผมแล้วพูดเบา ๆ ว่า
“หนูชอบพี่ค่ะ แต่หนูกลัวทำให้พี่ลำบาก”
ตอนนั้นใจผมนี่เต้นแรงแบบไม่รู้จะทำหน้ายังไง
คือทั้งดีใจ ทั้งโล่งใจ ทั้งอยากดึงน้องมากอด แต่ทำไม่ได้
ผมเลยบอกไปว่า
“งั้นเราค่อย ๆ ไป แบบที่ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน พี่ไม่หายไปไหนแน่นอน”
น้องยิ้มแบบที่ผมไม่เคยเห็นมาก่อน
ยิ้มที่ทำให้ผมรู้สึกว่า…ต่อให้เจองานหนักแค่ไหน วันพรุ่งนี้ก็อยากตื่นไปทำงานอีกครั้ง
💙 วันนี้เรายังคุยกันแบบระวังตัว
แต่มีหลายโมเมนต์เล็ก ๆ ที่โคตรทำให้ใจผมพอง
น้องแอบหยิบขนมมาวางบนโต๊ะผม
ผมแอบซื้อสเปรย์คลายเมื่อยจาก Gwellness มาฝากน้อง (แต่บอกว่าได้โปรโมชั่นมา ไม่ได้ตั้งใจซื้อให้ 🤣)
ตอนประชุมแอบมองกัน แต่ทำหน้าตาเหมือนไม่รู้จักกัน
ความสัมพันธ์มันค่อย ๆ เติบโตแบบช้า ๆ แต่มั่นคงมากกว่าที่คิดครับ
เรื่องรักในที่ทำงานมันลุ้นจริง ๆ นะครับ
ไม่หวือหวา แต่มีความอบอุ่นที่เกิดขึ้นจากพื้นที่เดิม ๆ ที่เราเจอกันทุกวัน
วันหนึ่งถ้าน้องพร้อม และผมกล้าพอ
ผมคงอยากบอกน้องว่า
“ไปเดตกันแบบไม่ต้องแอบแล้วนะ”