สวัสดีครับทุกคน ผมอยากขอคำแนะนำเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับแฟนผู้ชาย เราคบกันจะครบ 1 ปีแล้ว เจอกันโดยบังเอิญที่เชียงใหม่ แล้วก็คบกันยาวมาจนถึงตอนนี้
เขาดูแลผมดีมาก ซัพพอร์ตทุกอย่างทั้งเงิน ทั้งงาน ทั้งชีวิตประจำวัน จนร้านขนมของผมเริ่มไปรอดก็เพราะเขาช่วยหาตลาดให้จริงๆ ผมย้ายมาอยู่บ้านเขาแล้วนะครับ ครอบครัวเขาอยู่ต่างจังหวัด ความรักโดยรวมดีมากครับ
แต่สิ่งที่ผมอึดอัดคือ…ความสัมพันธ์ของเรายังต้องซ่อน
ครอบครัวเขาไม่รู้เลยว่าเราเป็นแฟนกัน เวลาครอบครัวเขามาบ้าน ผมต้องออกไปข้างนอกทุกครั้ง บางวันก็ต้องไปค้างที่อื่น ที่ทำงานเขาก็ปิดหมด ห้ามให้ใครรู้
เราติดต่อกันได้ตลอดนะครับ แต่เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น น้ำเสียงที่คุยต้องเหมือนคุยธุระ จะโทรหากันแบบแฟนต่อหน้าใครไม่ได้ ต้องรอจังหวะที่เขาปลอดคนจริงๆ ถึงจะวิดีโอคอลหรือคุยตามปกติ เคยถามนะครับว่าจะเป็นแบบนี้ไปตลอดเลยไหม? เขาตอบว่า “ไม่ ขอเวลาเขาสักหน่อย”
แต่ในอีกมุมหนึ่ง…เวลาไปเที่ยวที่ไกลๆ ด้วยกัน เขาก็ไม่เคยปิดบังนะครับ เดินจับมือ นั่งซบไหล่ ทำตัวเป็นคู่รักปกติเลย เขายังเคยบอกผมว่า
“ถ้าที่บ้านรับได้ ก็ไม่ต้องสนใจว่าใครจะคิดยังไง”
ผมเชื่อว่าเขารักผมจริง แต่บางทีก็รู้สึกเจ็บๆ อยู่ลึกๆ ที่ต้องเป็นเงาในชีวิตเขาในบางพื้นที่ โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว
ตอนนี้เขาวางแผนจะย้ายกลับบ้านต่างจังหวัด แล้วอยากให้ผมไปทำร้านด้วยกัน ผมก็อยากไปนะครับ แต่ก็กลัวว่าถ้ายังต้องซ่อนต่อหน้าเขาพ่อแม่แบบนี้ ผมจะไหวไหมในระยะยาว
เลยอยากถามว่ามีใครเคยเจอความรักที่ดีทุกอย่าง แต่ติดตรงต้องหลบๆ ซ่อนๆ แบบผมไหมครับ
ควรคิดยังไง หรือวางตัวแบบไหนถึงจะไปต่อได้แบบไม่เจ็บเกินไป?
ขอบคุณทุกคนที่อ่านครับ 🙏
ความรักที่ดีแทบทุกอย่าง แต่ต้องอยู่แบบหลบๆ ซ่อนๆ…ใครเคยเจอบ้างครับ?
เขาดูแลผมดีมาก ซัพพอร์ตทุกอย่างทั้งเงิน ทั้งงาน ทั้งชีวิตประจำวัน จนร้านขนมของผมเริ่มไปรอดก็เพราะเขาช่วยหาตลาดให้จริงๆ ผมย้ายมาอยู่บ้านเขาแล้วนะครับ ครอบครัวเขาอยู่ต่างจังหวัด ความรักโดยรวมดีมากครับ
แต่สิ่งที่ผมอึดอัดคือ…ความสัมพันธ์ของเรายังต้องซ่อน
ครอบครัวเขาไม่รู้เลยว่าเราเป็นแฟนกัน เวลาครอบครัวเขามาบ้าน ผมต้องออกไปข้างนอกทุกครั้ง บางวันก็ต้องไปค้างที่อื่น ที่ทำงานเขาก็ปิดหมด ห้ามให้ใครรู้
เราติดต่อกันได้ตลอดนะครับ แต่เวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่น น้ำเสียงที่คุยต้องเหมือนคุยธุระ จะโทรหากันแบบแฟนต่อหน้าใครไม่ได้ ต้องรอจังหวะที่เขาปลอดคนจริงๆ ถึงจะวิดีโอคอลหรือคุยตามปกติ เคยถามนะครับว่าจะเป็นแบบนี้ไปตลอดเลยไหม? เขาตอบว่า “ไม่ ขอเวลาเขาสักหน่อย”
แต่ในอีกมุมหนึ่ง…เวลาไปเที่ยวที่ไกลๆ ด้วยกัน เขาก็ไม่เคยปิดบังนะครับ เดินจับมือ นั่งซบไหล่ ทำตัวเป็นคู่รักปกติเลย เขายังเคยบอกผมว่า
“ถ้าที่บ้านรับได้ ก็ไม่ต้องสนใจว่าใครจะคิดยังไง”
ผมเชื่อว่าเขารักผมจริง แต่บางทีก็รู้สึกเจ็บๆ อยู่ลึกๆ ที่ต้องเป็นเงาในชีวิตเขาในบางพื้นที่ โดยเฉพาะเรื่องครอบครัว
ตอนนี้เขาวางแผนจะย้ายกลับบ้านต่างจังหวัด แล้วอยากให้ผมไปทำร้านด้วยกัน ผมก็อยากไปนะครับ แต่ก็กลัวว่าถ้ายังต้องซ่อนต่อหน้าเขาพ่อแม่แบบนี้ ผมจะไหวไหมในระยะยาว
เลยอยากถามว่ามีใครเคยเจอความรักที่ดีทุกอย่าง แต่ติดตรงต้องหลบๆ ซ่อนๆ แบบผมไหมครับ
ควรคิดยังไง หรือวางตัวแบบไหนถึงจะไปต่อได้แบบไม่เจ็บเกินไป?
ขอบคุณทุกคนที่อ่านครับ 🙏