เราอยากให้รักกันเเต่เราไม่ไหวเเล้ว

คือน้าเราเป็นคนขี้เหนียวมากๆวันนี้คุณย่าไปหาหมอคะเเล้วคุณตาเราเป็นอัลไซเมอร์ทำอะไรไม่ได้เลยวันนี้คุณย่าเราให้เงินเรากับลูกพี่ลูกน้อง100 ดูคุณตาด้วยเราไปขอเขาคะเเล้วพอเขาไปก็มีมูลนิธิเอาเงินมาให้คุณตาเเล้วพอคุณย่ากลับมาเราก็เอาให้เขาคะเราบอกว่าขอด้วยได้มั้ยคนละร้อยมีสามคนคือจะเหลือร้อยนึงใช่มั้ยคะคุณย่าเราให้คะไม่ได้ว่าอะไรเเกบอกว่าบอกว่าไปช่วยล้างบ้านด้วยนะเเต่เราก็ยังไม่ได้ทำคะจริงๆเเกให้ไม่เอาอะไรด้วยซ้ำเเต่คุณน้าเราบอกให้ไปทำคะเเล้วเเกดันลิมยาเลยกลับไปเอากลับมาก็ค่ำเเล้วเรากับลูกพี่ลูกน้องไม่ได้ไปทำให้เเล้วเเกคุณน้าก็บอกเราไปล้างเลยตอนนั้นลูกพี่ลูกน้องเรากลับบ้านไปเเล้วเเต่พรุ่งนี้เราไปร.รคะคือเขาพึ่งนึกได้เลยใช้เราไปทำเลยคุณย่าเราบอกไม่ต้องเเล้วมันมืดมากเเล้วเเกเลยบอกไปถูพื้นในบ้านเลยหลายรอบมากๆคือที่บ้านพึ่งโดนน้ำท่วมมาคะเเล้วเเม่เราเลยบอกไม่ต้องไปเเล้วไปรีดเสื้อเตรียมตัวไปร.ระดกก็ยังบอกไปถูเลยนะเอาเงินไปเเล้วก่อนห้นานี้เราให้เขากลับไปเเล้วด้วยร้อยนึงเท่ากับพวกเราสามคนได้คนละร้อยเเม่เราบอกว่าให้เงินกลับไปเงินนึงจนคุณย่าเราบอกว่าพอเเล้วเเกก็หยุดเเต่ในตาเเกโกรธมากจนเเกเดินเข้ามาในห้องทำทีมาเอาผู้ปูที่นอนเราก็บอกว่าอยู่ตรงนั้นเเกก็ตะโกนคุยกับคนด้านนอกเสียงสีหน้าปกติเเล้วพอเย็บได้เเกชี้หน้าเราบอกว่าเอาเงินไปเเล้วไปทำด้วยเเล้วก็อะไรสักอย่างทำไมาคะเราจะส่วนนี้ไม่ไดเลยเราเจ็บใจมากๆคือเมื่อวันก่อนเราช่วยเขาเต็มเเรกเลยไม่คิดเอาอะไรสักอย่างคือเเกเป็นน้องสาวพ่อคะช่วยหลังจากตบหน้าท่วมเเม่เราให้เขามาอยู่บ้านข้าวของกินเเม่เราก็ออกทั้งหมดเเม่เราได้ยินเเบบนั้นเขาจึ้นเฃนคะเเต่ไม่ได้ทะเลาะกับเขานะคะเเม่เราบอกว่าเราเจ็บใจมากๆเราร้องไห้ไปหลายรอบมากๆเเต่เราไม่อยากร้องเลยเช็ดน้ำตาไปยี่สิบรอบเเล้วเราไม่อยากร้องต่อหน้าเเม่เลยเเต่เราร้องไปเเล้วเหตุการณ์ตอนหลังที่เขาเข้าห้องเรายังไม่เล่าเเม่คะเราไมาอยากให้เขาไม่สบายใจเราว่าตอนนี้เเม่ก็คงโกรธอยู่เเล้วจริงๆถ้าเเม่ไม่ห้ามเราก็ไปถูพื้นนะคะเราเป็นคนยอมคนจริงๆเราอยากให้รักกันดีกว่าเเต่พอเเม่พอไปเเล้วเขาโกรธมาๆเลยเราเหนื่อยมากเราสงสารเเม่ด้วยบอกว่าไหนเอาค่าจ้างไปเเล้วไม่ช่วยอะไรเราเลยยื่นเงิน100 กลับเขาบอกเเทนเเม่เลยเนอะเขาไม่เอาเรายืนมองหน้าเเกเเกเลยบอกไปได้เเล้วพอเราเดินเเกพูดว่าก็ลูกเเม่เเทนเเม่สิ