แต่เป้าหมายจริงๆคือ "เสถียรภาพ" ไม่ใช่ "ความเท่าเทียม" ในบางเรื่อง
ฉากหน้าคือสิทธิ เสรีภาพ เขียนกฎมาแบบดูเหมือนยุติธรรม
แต่ด้วยระบบและกลไก ของกฎ เขียนให้การรวมตัวใช้สิทธิ เช่น ประท้วงลดประสิทธิภาพลง ทำลายท่อน้ำเลี้ยง หรืออื่นๆ ที่เป็นการต่อต้านรัฐตามสิทธิกฎหมายแบบถูกต้องที่เป็นการใช้สิทธิลดประสิทธิภาพลง
สรุปคือ ระบบไม่ได้ห้าม ทุกคนมีสิทธิทำได้ไม่ผิดกฎหมาย แต่เหมือนทำไปก็โอกาสสำเร็จน้อย กดดันรัฐแทบจะไม่ได้เลย กลายเป็นเสียเวลาเปล่า หรือ ในบางรายคุณมีสิทธิทำได้แต่ต้นทุนที่จะโดน(ในทางอ้อม)หลังจากนี้อาจหนักมากจนเลิกล้มความคิดไปเอง
ผมว่านี่คือจุดอ่อนของระบอบประชาธิปไตยในบางประเทศนะครับ แม้ประเทศนั้นจะเป็นประเทศพัฒนาแล้วบางประเทศก็ทำแบบนี้
ฉากหน้าตัวกฎเหมือนแฟร์ทุกฝ่าย ให้สิทธิเต็มที่ แต่จริงๆคือในทางปฎิบัติสร้างต้นทุนที่ต้องแลกมาด้วยสูง จนบางคนล้มเลิกความคิดนี้ไป
ได้ศึกษาการปกครองในประเทศประชาธิปไตยที่พัฒนาแล้ว บางประเทศออกกฎที่อาจดูยุติธรรม
ฉากหน้าคือสิทธิ เสรีภาพ เขียนกฎมาแบบดูเหมือนยุติธรรม
แต่ด้วยระบบและกลไก ของกฎ เขียนให้การรวมตัวใช้สิทธิ เช่น ประท้วงลดประสิทธิภาพลง ทำลายท่อน้ำเลี้ยง หรืออื่นๆ ที่เป็นการต่อต้านรัฐตามสิทธิกฎหมายแบบถูกต้องที่เป็นการใช้สิทธิลดประสิทธิภาพลง
สรุปคือ ระบบไม่ได้ห้าม ทุกคนมีสิทธิทำได้ไม่ผิดกฎหมาย แต่เหมือนทำไปก็โอกาสสำเร็จน้อย กดดันรัฐแทบจะไม่ได้เลย กลายเป็นเสียเวลาเปล่า หรือ ในบางรายคุณมีสิทธิทำได้แต่ต้นทุนที่จะโดน(ในทางอ้อม)หลังจากนี้อาจหนักมากจนเลิกล้มความคิดไปเอง
ผมว่านี่คือจุดอ่อนของระบอบประชาธิปไตยในบางประเทศนะครับ แม้ประเทศนั้นจะเป็นประเทศพัฒนาแล้วบางประเทศก็ทำแบบนี้
ฉากหน้าตัวกฎเหมือนแฟร์ทุกฝ่าย ให้สิทธิเต็มที่ แต่จริงๆคือในทางปฎิบัติสร้างต้นทุนที่ต้องแลกมาด้วยสูง จนบางคนล้มเลิกความคิดนี้ไป