แม้ในห้วงเวลาที่มืดมนที่สุด ความรักก็ยังงอกงามได้เสมอ

กระทู้สนทนา

ภาพยนตร์ชีวิต โรคไต ประสบการณ์ชีวิตคู่ ปรัชญา

หวัง เสี่ยว หญิงสาววัย 24 ปี กำลังเผชิญหน้ากับความสิ้นหวังจากภาวะยูรีเมีย โรคไตวายร้ายแรงที่ต้องได้รับการปลูกถ่ายไตโดยด่วน แต่เมื่อไม่มีผู้บริจาคที่เข้ากันได้ในครอบครัว โอกาสรอดของเธอก็น้อยลงเรื่อย ๆ

ด้วยความกลัวที่กดทับ เธอตัดสินใจโพสต์ข้อความออนไลน์ เพื่อขอไตจากผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่กำลังจะจากไป หวังว่าอวัยวะของใครสักคนจะช่วยต่อชีวิตเธอได้

และจากโพสต์นั้นเอง เธอได้พบกับ อวี่ เจี้ยนผิง ชายหนุ่มที่กำลังต่อสู้กับมะเร็งไขกระดูกซึ่งกลับมาเป็นซ้ำ เขาคือผู้ป่วยระยะสุดท้ายที่ยอมตอบรับคำขอของเธอ

ทั้งคู่ทำข้อตกลงที่เรียบง่ายและตรงไปตรงมา...

หวัง เสี่ยวจะดูแลและอยู่เคียงข้างอวี่ เจี้ยนผิงในช่วงเวลาสุดท้ายของชีวิต รวมถึงดูแลพ่อของเขาเมื่อเขาจากไปแล้ว จากนั้นไตของเขาจะถูกบริจาคให้เธอ

และเพื่อให้การบริจาคอวัยวะถูกต้องตามกฎหมายจีน ซึ่งห้ามการบริจาคจากคนแปลกหน้า พวกเขาจึงจดทะเบียนสมรสในปี 2013

การแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้เกิดจากความรัก แต่เป็น "สัญญาเพื่อความอยู่รอด" ที่ถูกเซ็นขึ้นระหว่างคนสองคนที่อยู่บนเส้นแบ่งระหว่างชีวิตและความตาย

แต่สิ่งที่ทั้งสองไม่คาดคิดก็คือ เมื่อเวลาผ่านไป ความใกล้ชิด ความเข้าใจ และการเป็นที่พึ่งพิงให้กัน ได้เปลี่ยนความสัมพันธ์ที่เริ่มต้นจากข้อตกลงแลกชีวิต ให้กลายเป็นความผูกพันที่แท้จริง

ทั้งสองตกหลุมรักกัน...

เมื่อความรักเกิดขึ้นจริง หวัง เสี่ยวไม่ได้คิดถึงแค่การรอรับไตอีกต่อไป สิ่งเดียวที่เธออยากทำคือช่วยชีวิตผู้ชายที่กลายมาเป็นทั้งสามีและความหวังของเธอ

เธอลงมือขายดอกไม้ เล่าเรื่องราวของพวกเขา และระดมทุนเพื่อรักษาอวี่ เจี้ยนผิงด้วยตัวเอง

แล้วปาฏิหาริย์ก็เกิดขึ้น อาการของเขาดีขึ้นอย่างน่าประหลาดใจด้วยแรงสนับสนุนและความรักจากภรรยา

ที่น่าอัศจรรย์ยิ่งกว่านั้นคือ สุขภาพของหวัง เสี่ยวก็ฟื้นตัวตามไปด้วย จนแพทย์ระบุว่าเธออาจไม่จำเป็นต้องปลูกถ่ายไตอีกต่อไป

สิ่งที่เคยเป็นเพียง "ข้อตกลงเพื่อยื้อชีวิต" กลับกลายเป็นความรักที่แข็งแกร่งจนพาทั้งคู่ข้ามผ่านโรคภัย พวกเขาไม่ต้องแลกไตให้กันอีกแล้ว แต่ได้ใช้ชีวิตคู่ที่อบอุ่นและงดงามกว่าแทน

ปัจจุบัน ทั้งสองเปิดร้านดอกไม้เล็ก ๆ ในเมืองซีอาน ใช้ชีวิตอย่างเงียบสงบ และมีสุขภาพแข็งแรง

เรื่องราวของหวัง เสี่ยว และอวี่ เจี้ยนผิง ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์เรื่อง Viva La Vida (2024) ย้ำให้เห็นว่า แม้ในห้วงเวลาที่มืดมนที่สุด ความรักก็ยังงอกงามได้เสมอ