฿฿ ใครที่สูญเสียทรัพย์ภายนอกร่างกาย ต้องปลงใจให้ได้ว่า ที่แท้คุณแค่เสียกำไรไปส่วนหนึ่ง ยังไม่ขาดทุนอะไรเลย เพราะว่า.. ฿฿

...ให้นึกถึงวันแรกเกิด  คุณเกิดมาตัวเปล่าๆ ร้องอุแว๊ๆ ออกมาจากท้องแม่ ไม่มีทรัพย์สมบัติใดๆ อะไรเลย ติดตัวมาสักนิดเดียว..ทรัพย์สมบัติต่างๆคุณมาหาได้ทีหลังทั้งนั้น  เช่น คนที่ประสบความสูญเสียจากภัยพิบัติธรรมชาติที่สงขลา หรือ ที่อื่นๆก็ตามที่ผ่านๆมา เหลือแต่ตัว และเสื้อผ้าติดตัว ...ก็ยังนับว่าคุณยังมีกำไรอยู่บ้าง มากกว่าตอนที่คุณเกิดมาวันแรก  ยังมีเสื้อผ้าติดตัว.. แล้วจะไปมัวโศรกเศร้าทำไมกัน ? .. สังขารทั้งหมด เป็นของไม่เที่ยง ตกอยู่ใต้ธรรมชาติของความเป็น  อนิจจัง  ทุกขัง  อนัตตา ...อนาคตยังมี ก็แสวงหาใหม่  อาจจะเห็นโอกาสในวิกฤติ  อาจจะร่ำรวยกว่าเดิม  เหมือนหลายๆตัวอย่างในต่างประเทศ  หลังจากสูญเสียหมดตัวไม่นานนัก  ผ่านไปไม่กี่ปี กลับคืนมาร่ำรวยกว่าเดิม
...สำหรับพุทธศาสนิกชน ยิ่งพิจารณาได้ง่าย  แค่ยอมรับความจริงว่า  ความสูญเสียต่างๆทางทรัพย์สมบัติภายนอกร่างกายนั้น มาจากการรับผลวิบากของอกุศลกรรม ที่เคยทำผิดศีลข้อ 2 มาก่อนจากอดีต หรือจากอดีตชาติ..ก็รับผลมันไป  แล้วทำใจให้สบายๆ เป็นกลางๆ  ต่อสู้ชีวิตใหม่  แสวงหาโอกาสใหม่
...หรือ ถ้าไม่อยากจะปลงใจ ก็จมอยู่กับความเศร้าโศก ผิดหวัง จิตตก ซึมเศร้า ต่อไป..จะเอาแบบนั้น ก็ตามใจ