เจ้าเหมียวข้างห้องที่ทำเป็นหยิ่งใส่ทุกวัน… แต่วันนี้ดันมานั่งเฝ้าหน้าประตูห้องฉันเฉยเลย

สวัสดีค่ะ ปกติแมวข้างห้องจะเป็นสายหยิ่งใส่ประจำค่ะ เดินเฉียดกันทีไรทำเป็นหันหน้าหนีทุกครั้ง
เหมือนเราไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจทั้งที่ไม่เคยยุ่งอะไรเลยสักนิด แต่วันนี้ตอนฉันกลับห้องดึกๆ
เหนื่อยจนแทบล้มลง พอเปิดไฟทางเดินปุ๊บ ก็เห็นเจ้าตัวนั่งจ้องประตูห้องฉันอยู่ก่อนแล้ว
พอฉันเดินเข้าไปใกล้ มันลุกขึ้นมายืนแปะประตูสองทีเหมือนจะบอกว่า “ไปไหนมานาน” จากนั้นก็นั่งเฝ้าแบบไม่หนีไปไหนสักที
ฉันเลยย่อตัวลงลูบหัวเบาๆ ซึ่งปกติจะโดนสะบัดหนี แต่ครั้งนี้มันกลับมุดหัวเข้ามือเฉย

ตอนประตูปิดลง ฉันยังได้ยินเสียงมันเดินไปเดินมาหน้าห้องเหมือนจะเช็กว่าเข้าห้องเรียบร้อยดีแล้วนะ
ไม่รู้ทำไม แต่ความอบอุ่นจากแมวที่แกล้งหยิ่งใส่มาตลอด ทำให้รู้สึกเหมือนมีใครบางตัวคอยมองอยู่ห่างๆ แบบเงียบๆ
และในตอนเช้าปกติของทุกววัน เจ้าเหมียวก็ยังมานั่งเฝ้าที่เดิม ทำหน้าตาไม่แคร์โลกเหมือนทุกวัน…
แต่หางกระดิกนิดๆ เหมือนจะทักทายลับๆ กันสองคนเท่านั้นค่ะ
หลงรักแมวชาวบ้าน เพื่อนข้างห้องเเล้วสิเรา ฮ่าๆ