ตั้งแต่ที่เคยคุยกับใคร ไม่มีใครที่ทำให้เรารู้สึกเหมือนกับแฟนเก่าคนนี้เลย
ตอนเราเป็นคนคุยกัน เคยเลิกคุยกับแฟนเก่า ไปคุยกับคนอื่น ก็ยังกลับมาหาเขา
จนถึงขนาดที่พอได้คบกันเป็นแฟน เราบอกเลิกแฟนเก่าคนนี้ไป พยายามตัดใจ
ก็ยังกลับมาขอคบกับเขา ทั้งที่เราบอกเลิกไปเอง
เราจะรู้สึกเปรียบเทียบทุกคนที่คุยด้วยกับแฟนเก่าคนนี้ตลอดเลย
มันไม่มีใครที่ทำให้เรารู้สึกรัก นอกจากเขาเลยในชีวิตนี้
ทั้งข้อดีของเขา ที่เราไม่เคยเห็นในคนอื่น
และข้อเสียของเขาทุกๆ อย่างเรารับได้ทั้งหมด
แต่พอเป็นข้อเสียของคนอื่นๆ ที่เราเคยลองไปคุย เรากลับรู้สึกรับไม่ได้
ฝืนๆ ที่จะคุยด้วยตลอด ไม่รู้ทำไม
เหมือนคนอื่นเราจะมองแค่ข้อดี แต่พอเป็นแฟนเก่าเรารักในทุกอย่างที่เป็นตัวเขา
เลิกกันไปแล้ว เราทำใจไม่ได้เลย นึกถึงวันดีๆ นึกถึงครั้งแรกที่เรารักกัน
ตอนที่มีเขาอยู่ เราไม่เห็นค่า จนมารู้เมื่อสายไปแล้ว ว่าคงไม่เจอใครที่ดีกับเราเท่าเขาอีกแล้วจริงๆ
จะทำยังไงในเมื่อใครก็แทนที่แฟนเก่าไม่ได้
ตอนเราเป็นคนคุยกัน เคยเลิกคุยกับแฟนเก่า ไปคุยกับคนอื่น ก็ยังกลับมาหาเขา
จนถึงขนาดที่พอได้คบกันเป็นแฟน เราบอกเลิกแฟนเก่าคนนี้ไป พยายามตัดใจ
ก็ยังกลับมาขอคบกับเขา ทั้งที่เราบอกเลิกไปเอง
เราจะรู้สึกเปรียบเทียบทุกคนที่คุยด้วยกับแฟนเก่าคนนี้ตลอดเลย
มันไม่มีใครที่ทำให้เรารู้สึกรัก นอกจากเขาเลยในชีวิตนี้
ทั้งข้อดีของเขา ที่เราไม่เคยเห็นในคนอื่น
และข้อเสียของเขาทุกๆ อย่างเรารับได้ทั้งหมด
แต่พอเป็นข้อเสียของคนอื่นๆ ที่เราเคยลองไปคุย เรากลับรู้สึกรับไม่ได้
ฝืนๆ ที่จะคุยด้วยตลอด ไม่รู้ทำไม
เหมือนคนอื่นเราจะมองแค่ข้อดี แต่พอเป็นแฟนเก่าเรารักในทุกอย่างที่เป็นตัวเขา
เลิกกันไปแล้ว เราทำใจไม่ได้เลย นึกถึงวันดีๆ นึกถึงครั้งแรกที่เรารักกัน
ตอนที่มีเขาอยู่ เราไม่เห็นค่า จนมารู้เมื่อสายไปแล้ว ว่าคงไม่เจอใครที่ดีกับเราเท่าเขาอีกแล้วจริงๆ