ความผิดหวัง ความเสียดาย เป็นรสชาติที่แทรกซึมในชีวิตอยู่แล้วใช่ไหม

ผิดหวัง จมจ่อม แอ้ก เน่า
เราคิดคำตอบของเราไม่ออกเลย
เพราะจากประสบการณ์ชีวิตช่วงนี้ ที่สังคมรอบๆบีบให้ต้องทำอะไรสักอย่างที่เราไม่อยาก
เราอยู่ในช่วงสอบเข้า การสอบเข้าในที่ที่เราอยาก ​ผิดหวังมาหลายที่มากช่วงนี้ หรือจะในที่ที่อยาก เราก็ไม่เห็นโอกาสที่จะผ่านแน่ๆ
หรือเหมือนจะมีโอกาสก็ยังดีไม่เท่าคนอื่น
เรารู้ตัวว่าดีไม่พอ แต่ไม่สามารถซิ่วได้จริงๆ
ปวส. ครอบครัวไม่สนับสนุน เราไม่กล้าพอที่จะยืนด้วยลำแข้งตัวเอง เรายังต้องพึงพาเงินครอบครัวเรียน
เราร้องไห้ให้กับความไม่ยอมทำอะไร เราระแวงและอยู่ในพื้นที่ที่ใครๆก็บอกว่าสบาย ซึ่งหมายถึง 'ไม่ทำอะไร' เลยสักอย่าง
และเราเชื่อ ทำตาม จนเราได้รับผลการกระทำที่ตัวเองไม่ต้องการ

แม้แต่ตอนเขียน ตอนนี้เรายังสับสนเลย ว่าอยากได้อะไรจากการเขียนโพสนี้
เราอยากได้คำตอบ อยากได้คำปลอบ อยากได้ความคิดเห็นของคุณ อยากรู้ในสิ่งที่ตัวเองต้องรู้ตอนนี้
หรือแค่พิมพ์ แล้วลบให้หมด ลุกออกไปกินข้าว ใช้ชีวิตที่มีแต่คนเกลียดต่อ

แฮ่ๆ เราเข้าใจเลย ข้อความแบบนี้ก็มีน่าตลก น่าสับสน น่าด่า น่าอะไรก็ตามที่คุณผู้อ่านรู้สึก
อู่ว เขียนได้ตั้ง 10,000 อักษร
แต่ไม่มีอะไรกล่าวต่อแล้วล่ะ เราผิดหวังกับตัวเองเฉยๆ จากเด็กที่ทำอะไรได้ดีในที่ของเรา พอไปวัดกับพื้นที่อื่น เราตัวเล็กมากจริงๆ
เราอยากทำตามหัวใจนึกคิดนะ แต่มันดูจะไปขัดใครไปทั่วแบบดวงซวยไปลากใครเขามายุ่งด้วยตลอด
เราไม่อยากใช้ชีวิต ที่ต้องมีความรู้สึกพวกนี้รายวันเลยค่ะ เป็นพักๆสักหลักสัปดาห์ เดือน ปี ก็ได้
แต่ตอนนี้คิดแต่เรื่องนี้ เรื่องเดิม เรื่องสอบเข้าทุกวัน
มันทรมานมากเลย
เราอยากเรียนเอกชนให้จบๆไป แต่เราไม่มีเงินพอขนาดนั้น

ความไม่มี แล้วไม่หาเติมมันน่ากลัวมากๆ
หรืออยากหา แต่หาไม่ได้ก็น่าเจ็บใจไม่แพ้กัน