ประเทศเราเมื่อไหร่จะมีการถอดบทเรียนรับมือกับภัยพิบัติซักที เป็น 20 กว่าปีที่สูญเปล่าจริงๆ ?

นับตั้งแต่มหาพิบัติภัยสึนามิ ปี พ.ศ 2547  เป็นต้นมา  เราแทบไม่มีความพร้อมในการรับมือกับภัยพิบัติอะไรเลย
เหตุการณ์สูญเสียชีวิตประชาชนจำนวนมากครั้งล่าสุดนับตั้งแต่เหตุการณ์น้ำท่วมโคลนถล่มที่จังหวัดเชียงราย
ลงมาจนถึงจังหวัดพิษณุโลก   จนกระทั่งเหตุการณ์มหาอุทกภัยที่อำเภอหาดใหญ่  จังหวัดสงขลา และอีกหลาย
จังหวัดทางภาคใต้ของไทย   เหมือนประเทศเราไม่มีความพร้อมในการรับมือแต่อย่างใดเลย

        ที่เห็นได้ชัดที่สุด  คือ  ระบบการแจ้งเตือนภัยล่วงหน้า  Cell  Broadcast  ที่ดูเหมือนไม่พร้อมเพราะ
ขาดหน่วยงานศูนย์กลางในการประเมินผลข้อมูล  ทั้งๆที่มีหลายหนวยงานที่รับผิดชอบ  เช่น  กรมอุตุนิยมวิทยา
สำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ ( สทนช )  ,  สำนักงานทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมจังหวัด ( ทสจ ) ,
สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน้ำ องค์การมหาชน ( สสน )  ,  กรมทรัพยากรน้ำ  และอีกหลายๆหน่วยงาน  

       อีกหนึ่งหน่วยงานที่มีความสำคัญมากและลืมไม่ได้เลย   คือ  หน่วยงานที่รับผิดชอบในเรื่องระบบการสื่อสาร
ภายในพื้นที่ที่เกิดภัยพิบัติ  เพราะเมื่อเกิดการณ์เหตุร้ายแรงทำให้ขาดการติดต่อสื่อสาร  จึงไม่สามารถให้การ
ช่วยเหลือให้ทันท่วงที  จนเกิดความโกลาหลอย่างมาก  และเป็นสาเหตุให้มีการเสียชีวิตของประชาชนเป็นจำนวนมาก

      จึงขอฝากไปถึงรัฐบาลให้ตระหนักถึงความสูญเสียอันใหญ่หลวงกับประเทศของเรา   ทั้งในด้านชีวิตทรัพย์สิน
ของประชาชน  กว่าที่เค้าจะสร้างเนื้อสร้างตัวหามาได้ด้วยความลำบาก  และในด้านเศรษฐกิจของประเทศจะต้อง
ใช้งบประมาณอีกมหาศาลในการฟื้นฟูและเรียกความเชื่อมั่นให้ต่างชาติกลับมาลงทุนและท่องเที่ยวประเทศไทยอีกครั้ง