สวัสดีค่ะ เราอยากมาขอคำปรึกษา-แนะนำ จากทุกคนค่ะ
เริ่มเรื่องเลย คือ ตอนนี้ ณ วันที่ 29 พฤศจิกายน 2568 เราอายุ 15 ค่ะ และที่อยากมาขอคำแนะนำคือ ตอนนี้รู้สึกเฟลในชีวิตสุดๆ รู้สึกผิดกับทุกคนและตัวเองมากๆค่ะ เริ่มย้อนไปตอนที่เราอายุ6-7ขวบช่วงนั้นเป็นครั้งแรกที่เรารู้จักระบบอาชีพค่ะ ก้คือหมอกับครูและเราตอนนั้นอยากเป็นหมอค่ะ แล้วก็เวลาที่ได้ทำใบงานพวก"โตขึ้นอยากทำอาชีพอะไร "เราก็จะเขียนว่า หมอ ตลอดเลยค่ะ และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น แม่เราเริ่มพาเราเข้าสายเรียนโดยตรงค่ะ เพื่อที่อยากตะให้เราได้เข้าหมอ ซึ่งขอบอกก่อนเลยนะคะว่าที่อยากเป็นหมอเพราะตอนนั้นเราแค่ไม่รู้จักอาชีพอื่นและรู้ว่าหมอรายได้ดีค่ะ ต่อนะคะ คือพอแม่เอาเราเข้าสายเรียน เราตอนนั้นก็ยังเรียนตามปกติค่ะ ไม่ได้เก่งอะไรแล้วก็ไม่เด่นอะไร จนกระทั่งอายุ 9 ขวบค่ะ เป็นตอนที่เราฟลุ๊คทำข้อสอบวิทยาศาสตร์ของโครงการ สสวท ได้ค่ะ ซึ่งเราเป็น1ใน10คน จากทั้งสายชั้นที่มีสี่ร้อยกว่าคนที่สอบได้ค่ะ ตอนนั้นเราดีใจมากค่ะและนั่นเองก็ทำให้เราเริ่มออก เพราะว่าเราดันได้ใจค่ะ คิดว่าตัวเองเก่ง แล้วก็ไม่ชอบอ่านหนังสือสุดๆ แต่แม่เราพยายามให้เราอ่านตลอดเลยค่ะ แล้วก็ตัดไปตอน10 ขวบ เราสอบได้ห้องพิเศษของโรงเรียนค่ะ เราข่วงนั้นก็เลยได้ใจเป็นพิเศษแถมช่วงนั้นยังเข้าสายติ่งอนิเมะอีกค่ะ เพราะเริ่มมีเพื่อนประมาณ4-5คนค่ะ แล้วเราก็เล่นไปเรียนไปเเบบนั้น แต่ก็ยังสอบได้อะไรดีๆตลอดค่ะ และได้เกรด4ตลอดด้วย เราตอนนั้นเคยคิดว่าเล่นไปรึเปล่าแต่ก็ไม่ได้ดึงตัวเองเรียนค่ะ แต่ยิ่งออกไปกว่าเดิม แล้วก็คิดแต่ว่า เดี๋ยวโตไปก็ค่อยตั้งใจเรียน ซึ่งมันทำให้ยิ่งแย่ลงไปอีกเพราะว่าตอนที่เข้าชั้นมัธยมศึกษาค่ะ เราได้ห้องพิเศษเหมือนเดิม โดยที่สอบทุกสนาม เราไม่เคยอ่านหนังสือเลยค่ะ และมันก้ทำให้เราได้ใจและคิดว่าไม่ต้องอ่านก็สอบได้ และเราก็โดนแม่บ่นทุกวันเลยค่ะ ช่วงนี้น เราเริ่มมีเพื่อนเยอะขึ้นด้วยรวมเราก็10คนค่ะ ทุกคนดูไม่แคร์เรื่องเรียนเท่าไหร่เราก็เลยเรียนไปเล่นไปเหมือนเดิมค่ะ เกรดเลยเริ่มลดเป็น3.8ค่ะ แม่เราก็ยิ่งบ่นมาก็ขึ้น บอกแต่ว่าเราไม่ตั้งใจเรียน ไม่อ่านหนังสือ และไม่ฟังที่แม่บอก ซึ่งเราคิดแต่ว่า เราเองก็อยากคิดเองไม่อยากทำตามใคร ขีวิตใครชีวิตมันค่ะ เลยไม่สนใจ จนตอนนี้ ณ ปัจจุบัน เราไม่สามารถเรียนได้ดีขึ้นเลยค่ะ เลยได้แต่กลับไม่โทษอดีต และตอนนี้ก็เครียดมากๆเพราะต้องสอบเข้าโครงการที่มีคนแข่งขันเป็นหมื่นๆคนเพื่อ เข้าเรียนที่ดีๆให้ได้ค่ะ และด้วยความที่ว่าเราไม่เก่งขึ้นเลยแถมยังดรอปลง สู้ใครไม่ได้ ผลงานที่เคยสอบที่ต่างๆก้ไม่ได้แล้ว เลยไม่มีอะไรมาวัดได้เลยว่าเราอาจพอมีโอกาสเข้าได้ และถ้าเราเข้าโครงการนี้ไม่ได้ นั่นหมายความว่าเราจะต้องเข้าเรียนที่ไปพ่อแม่อยากให้เข้าค่ะ ซึ่งเราไม่ค่อยอยากทำตามแต่ถ้าเราไม่ได้โครงการพิเศษนี้ยังไงก็ต้องเข้า และล่าสุดก่อนที่จะเขียนกระทู้นี้เราพึ่งโดนครูที่เรียนพิเศษเรียกไปคุย ว่าเราเล่นเกมในเวลาเรียนค่ะ ซึ่งเราก็ติดเกมมากซะด้วย ไม่รู้จะแก้ไขได้มั้ย เพราะก็ติดมานานแล้วด้วย แล้วก็อยากเล่นเกมกับเพื่อนค่ะ ไม่อยากห่างเพื่อนเลยไม่ลบเกม แก้ไขตัวเองไม่ได้เลยค่ะ รู้สึกผิดหวังมากจริงๆ อยากทราบว่าถ้าใครเคยมีประสบการณ์แนวๆนี้ช่วยแนะนำให้ได้มั้ยค่ะ คือเราอยากจะเอาเกมออกแล้วหันมาอ่านหนังสือนะ แต่เราเติมเกมไปเยอะด้วยสิ เกือบหมื่นได้เลย แล้วก็ไม่อยากเสียเพื่อนสุดๆ (ตั้งใจไว้แล้วว่าถ้าได้โครงการที่อยากเข้าไม่ว่าจะอะไรก็ยอมค่ะ ขอแค่ได้เข้า)เราไม่อยากผิดหวัง ไม่ว่าจะอยากเข้าหมอหรือไม่อยาก แค่ตอนนี้ขอทำสำเร็จอย่างหนึ่งให้ได้ก่อนเพื่อพิสูจน์ว่าเรานังมีความสามารถพอที่จะแข่งกับคนอื่นค่ะ อยากได้รับคำชมจากครอบครัวค่ะ แล้วก้ไม่อยากผิดหวัง เราสอบโครงการพิเศษไปแล้วค่ะและถ้าติดรอบแรก เราต้องไปสอบรอบสองต่อค่ะ อยากรู้วิธีที่จะไม่ให้เราต้องโฟกัสกับสิ่งรบกวนให้ได้มากที่สุดค่ะ(ยอมรับเลยค่ะว่าปล่อยวางเกมไม่ได้แต่ขอแค่ลดก็ดีใจแล้วค่ะ) รบกวนพิจารณาด้วยนะคะ เรากังวลมากๆจึงเขียนสิ่งนี้ขึ้นมา ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะ
ขอคำแนะนำ
เริ่มเรื่องเลย คือ ตอนนี้ ณ วันที่ 29 พฤศจิกายน 2568 เราอายุ 15 ค่ะ และที่อยากมาขอคำแนะนำคือ ตอนนี้รู้สึกเฟลในชีวิตสุดๆ รู้สึกผิดกับทุกคนและตัวเองมากๆค่ะ เริ่มย้อนไปตอนที่เราอายุ6-7ขวบช่วงนั้นเป็นครั้งแรกที่เรารู้จักระบบอาชีพค่ะ ก้คือหมอกับครูและเราตอนนั้นอยากเป็นหมอค่ะ แล้วก็เวลาที่ได้ทำใบงานพวก"โตขึ้นอยากทำอาชีพอะไร "เราก็จะเขียนว่า หมอ ตลอดเลยค่ะ และนั่นเป็นจุดเริ่มต้น แม่เราเริ่มพาเราเข้าสายเรียนโดยตรงค่ะ เพื่อที่อยากตะให้เราได้เข้าหมอ ซึ่งขอบอกก่อนเลยนะคะว่าที่อยากเป็นหมอเพราะตอนนั้นเราแค่ไม่รู้จักอาชีพอื่นและรู้ว่าหมอรายได้ดีค่ะ ต่อนะคะ คือพอแม่เอาเราเข้าสายเรียน เราตอนนั้นก็ยังเรียนตามปกติค่ะ ไม่ได้เก่งอะไรแล้วก็ไม่เด่นอะไร จนกระทั่งอายุ 9 ขวบค่ะ เป็นตอนที่เราฟลุ๊คทำข้อสอบวิทยาศาสตร์ของโครงการ สสวท ได้ค่ะ ซึ่งเราเป็น1ใน10คน จากทั้งสายชั้นที่มีสี่ร้อยกว่าคนที่สอบได้ค่ะ ตอนนั้นเราดีใจมากค่ะและนั่นเองก็ทำให้เราเริ่มออก เพราะว่าเราดันได้ใจค่ะ คิดว่าตัวเองเก่ง แล้วก็ไม่ชอบอ่านหนังสือสุดๆ แต่แม่เราพยายามให้เราอ่านตลอดเลยค่ะ แล้วก็ตัดไปตอน10 ขวบ เราสอบได้ห้องพิเศษของโรงเรียนค่ะ เราข่วงนั้นก็เลยได้ใจเป็นพิเศษแถมช่วงนั้นยังเข้าสายติ่งอนิเมะอีกค่ะ เพราะเริ่มมีเพื่อนประมาณ4-5คนค่ะ แล้วเราก็เล่นไปเรียนไปเเบบนั้น แต่ก็ยังสอบได้อะไรดีๆตลอดค่ะ และได้เกรด4ตลอดด้วย เราตอนนั้นเคยคิดว่าเล่นไปรึเปล่าแต่ก็ไม่ได้ดึงตัวเองเรียนค่ะ แต่ยิ่งออกไปกว่าเดิม แล้วก็คิดแต่ว่า เดี๋ยวโตไปก็ค่อยตั้งใจเรียน ซึ่งมันทำให้ยิ่งแย่ลงไปอีกเพราะว่าตอนที่เข้าชั้นมัธยมศึกษาค่ะ เราได้ห้องพิเศษเหมือนเดิม โดยที่สอบทุกสนาม เราไม่เคยอ่านหนังสือเลยค่ะ และมันก้ทำให้เราได้ใจและคิดว่าไม่ต้องอ่านก็สอบได้ และเราก็โดนแม่บ่นทุกวันเลยค่ะ ช่วงนี้น เราเริ่มมีเพื่อนเยอะขึ้นด้วยรวมเราก็10คนค่ะ ทุกคนดูไม่แคร์เรื่องเรียนเท่าไหร่เราก็เลยเรียนไปเล่นไปเหมือนเดิมค่ะ เกรดเลยเริ่มลดเป็น3.8ค่ะ แม่เราก็ยิ่งบ่นมาก็ขึ้น บอกแต่ว่าเราไม่ตั้งใจเรียน ไม่อ่านหนังสือ และไม่ฟังที่แม่บอก ซึ่งเราคิดแต่ว่า เราเองก็อยากคิดเองไม่อยากทำตามใคร ขีวิตใครชีวิตมันค่ะ เลยไม่สนใจ จนตอนนี้ ณ ปัจจุบัน เราไม่สามารถเรียนได้ดีขึ้นเลยค่ะ เลยได้แต่กลับไม่โทษอดีต และตอนนี้ก็เครียดมากๆเพราะต้องสอบเข้าโครงการที่มีคนแข่งขันเป็นหมื่นๆคนเพื่อ เข้าเรียนที่ดีๆให้ได้ค่ะ และด้วยความที่ว่าเราไม่เก่งขึ้นเลยแถมยังดรอปลง สู้ใครไม่ได้ ผลงานที่เคยสอบที่ต่างๆก้ไม่ได้แล้ว เลยไม่มีอะไรมาวัดได้เลยว่าเราอาจพอมีโอกาสเข้าได้ และถ้าเราเข้าโครงการนี้ไม่ได้ นั่นหมายความว่าเราจะต้องเข้าเรียนที่ไปพ่อแม่อยากให้เข้าค่ะ ซึ่งเราไม่ค่อยอยากทำตามแต่ถ้าเราไม่ได้โครงการพิเศษนี้ยังไงก็ต้องเข้า และล่าสุดก่อนที่จะเขียนกระทู้นี้เราพึ่งโดนครูที่เรียนพิเศษเรียกไปคุย ว่าเราเล่นเกมในเวลาเรียนค่ะ ซึ่งเราก็ติดเกมมากซะด้วย ไม่รู้จะแก้ไขได้มั้ย เพราะก็ติดมานานแล้วด้วย แล้วก็อยากเล่นเกมกับเพื่อนค่ะ ไม่อยากห่างเพื่อนเลยไม่ลบเกม แก้ไขตัวเองไม่ได้เลยค่ะ รู้สึกผิดหวังมากจริงๆ อยากทราบว่าถ้าใครเคยมีประสบการณ์แนวๆนี้ช่วยแนะนำให้ได้มั้ยค่ะ คือเราอยากจะเอาเกมออกแล้วหันมาอ่านหนังสือนะ แต่เราเติมเกมไปเยอะด้วยสิ เกือบหมื่นได้เลย แล้วก็ไม่อยากเสียเพื่อนสุดๆ (ตั้งใจไว้แล้วว่าถ้าได้โครงการที่อยากเข้าไม่ว่าจะอะไรก็ยอมค่ะ ขอแค่ได้เข้า)เราไม่อยากผิดหวัง ไม่ว่าจะอยากเข้าหมอหรือไม่อยาก แค่ตอนนี้ขอทำสำเร็จอย่างหนึ่งให้ได้ก่อนเพื่อพิสูจน์ว่าเรานังมีความสามารถพอที่จะแข่งกับคนอื่นค่ะ อยากได้รับคำชมจากครอบครัวค่ะ แล้วก้ไม่อยากผิดหวัง เราสอบโครงการพิเศษไปแล้วค่ะและถ้าติดรอบแรก เราต้องไปสอบรอบสองต่อค่ะ อยากรู้วิธีที่จะไม่ให้เราต้องโฟกัสกับสิ่งรบกวนให้ได้มากที่สุดค่ะ(ยอมรับเลยค่ะว่าปล่อยวางเกมไม่ได้แต่ขอแค่ลดก็ดีใจแล้วค่ะ) รบกวนพิจารณาด้วยนะคะ เรากังวลมากๆจึงเขียนสิ่งนี้ขึ้นมา ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะคะ