จุดอิ่มตัวของความรัก กับ มือที่สาม อันไหนที่น่ากลัวกว่ากัน

จุดอิ่มตัวของความสัมพันธ์...
อยู่ด้วยกัน แต่ปราศจากความปรารถนาต่อกัน  อยู่กันไปวันๆ เพราะหน้าที่และความเคยชิน  

เลิกงาน กินข้าว ต่างคนต่างพัก... ไม่มีบทสนทนา หรือความต้องการต่อกัน


กับ การที่คนของตัวเอง ปันใจให้กับคนอื่น ทั้งที่อาจจะเพิ่งเจอกันได้ไม่นาน
ทุกอย่างที่เคยไว้ใจ  กลับกลายเป็นปกปิด   ไม่บริสุทธิ์ใจต่อคนของตัวเองอีกต่อไป


คิดว่าแบบไหนน่ากลัว และทรมานใจกว่ากันคะ


หาเรื่องตั้งกระทู้อีกตามเคยค่ะ  มันเหงา
หนาวด้วย  แห่ะๆ