หงุดหงิดบ้างไหมครับถ้าขี่จักรยานแล้วยางรั่วบ่อยๆ

ของผมตอนปั่นทุกวัน จะรั่วประมาณเดือนละหน
แต่ไม่รู้ทำไมมันทำใจยากที่จะยอมรับสถิตินี้
เพราะตอนที่มันรั่วมันหงุดหงิดมากว่าทำไมถึงไม่มี
ล้ออะไรที่มันไม่รั่วเพียงเพราะหนามเล็กๆที่เราแทบ
จะมองไม่เห็น แต่ทำให้เราติดอยู่กลางทางจนมืดค่ำ
ได้อยู่เรื่อยๆ ซึ่งบางทีมันก็อันตรายพอสมควรในที้
เปลี่ยว หรือแสงสว่างไม่เหมาะที่จะทำการเปลี่ยนยาง
มีครั้งหนึ่งฝนตกด้วย มืดด้วย ผมนี่งมโข่งอยู่กลางฝน
ตั้งนาน พอเปลี่ยนเสร็จ ที่สูบลมที่ผมพกไปมันแรงน้อย
สูบได้ไม่แข็งพอ เจอกระแทกพื้นขุขระ แตกอีกเส้น
สรุปเดินกลับบ้านยี่สิบกว่ากิโล ถึงบ้านเกือบ5ทุ่ม
ผมทราบว่ามียางตันให้ใช้ แต่ฟังประสบการณ์จาก
คนที่เคยใช้แล้วก็ไม่เอาดีกว่า น่าจะแย่พอๆกับเดินกลับ
ตอนนี้ที่ผมใช้คือใส่แผ่นกันหนาม และเติมน้ำยาอุดรู
รั่วภายในยางใน มันก็ยังเอาไม่อยู่ วานซืนนี้พึ่งเดินกลับ
อีกรอบ ดีว่าไม่ค่อยไกลเท่าไหร ความจริงก็เตรียมยาง
อะหลั่ยกับที่สูบลมไป แต่ไม่ถึง10กิโลผมยอมเดินดีกว่า
ออกกำลังกายอีกวิธีหนึ่ง ที่พิมพ์มาทั้งหมดนี้ไม่ใช่อะไร
คือ อยากใช้นักอุตสาหกรรมช่วยกันคิดผลิตยางจักร
ยานที่มันขี่แล้วสบายใจหน่อยครับ มันพัฒนาช้ามาก
ไม่รู้จะมีใครทำได้ไหม ถ้าให้ผมช่วยคิด เราใช้ยางนอก
เป็นแบบเดิมซึ่งเหมาะสมแล้วได้ไหม แต่ภายในเราฉีด
โฟมที่มีความเหนียวนุ่มเข้าไป แบบโฟมกันกระแทกที่
ใช้ห่อพัสดุมาแบบนั้นครับ เอาที่คุณภาพมีความเหนียว
ทนทาน แต่ยังคงความบางเบา การฉีดก็ทำสำเร็จมาจาก
โรงงานเลย หรือจะมีวิธีใช้เครื่องมือพิเศษตามร้านซ่อม
ใส่ให้ก็ได้ เพื่อประสิทธิภาพในการใช้งานที่เต็มร้อย
อย่าให้เหมือนยางตัน ผมคิดว่าด้วยหลักการนี้ เรายังคง
รักษาความเบา นุ่มและยึดเกาะถนนแบบยางที่เรานิยม
ใช้กันอยู่ตอนนี้ได้อย่างแน่นอน โดยเลือกแรงดันลมได้
ตามปกติจากการผลิตที่ต้นทางเลย ขี่ไปจนดอกยาง
หมดสภาพก็ให้ทางร้านเปลี่ยนทิ้งไปเลย สบายใจกว่า
ไม่รู้จะมีโรงงานไหมพอทำให้ผมได้ไหมครับ ไม่สงวน
ลิขสิทธิ์ กราบล่ะครับช่วยผลิตออกมาขายให้ผมหน่อย