เลิกด่าผิดประเด็น! เอาหลักฐานมากาง... จริงๆ แล้ว "เกาหลีขี้เคลม" หรือ "จีนปั่นเฟคนิวส์"?

หลายตรั้งเห็นกระแสเกลียดเกาหลีในไทยแรงมาก โดยเฉพาะประเด็นเรื่องวัฒนธรรมที่มักจะถูกแปะป้ายว่า "เกาหลีขี้เคลม" ชอบขโมยวัฒนธรรมจีนมาเป็นของตัวเอง
​ผมเองก็ไม่ได้จะมาอวยเกาหลี (ยอมรับว่าชาตินี้ขี้โม้และชาตินิยมจัดจริง) แต่สิ่งที่ผมทนไม่ได้คือ "ตรรกะวิบัติ" และ "Fake News" ที่ถูกส่งต่อกันมาจนคนไทยหลายคนเข้าใจผิด
​วันนี้ผมขอเอาหลักฐานมากาง "แหก" ทีละประเด็นครับ ว่าอันไหนเคลมจริง หรืออันไหนแค่โดนใส่ร้าย
​1. ดราม่า "ฮันบก" vs "ฮั่นฝู่": เทียบกับ "เพื่อนบ้านเรา" แล้วจะเก็ท!
​คนจีน (และคนไทยบางกลุ่ม) ชอบด่าว่าเกาหลีเคลมชุดจีน โดยบอกว่า "ฮันบก" ก๊อปมาจาก "ชุดราชวงศ์หมิง"
ความจริงคือ: ใช่ครับ เกาหลีรับอิทธิพลจีนมา (เหมือนที่ทั้งเอเชียรับมา) แต่เกาหลีเขาพัฒนาต่อจนเป็นเอกลักษณ์ของตัวเองในยุคโชซอน (เอวสูง, กระโปรงสุ่ม, การผูกปม)
​ถามว่าเกาหลีเคลมไหม?
​ถ้าเกาหลีเคลมจริง: เกาหลีต้องชี้ไปที่ชุดจีนโบราณ (ฮั่นฝู่) แล้วตะโกนว่า "นี่คือชุดเกาหลี! จีนก๊อปไป!"
​แต่สิ่งที่เกาหลีทำ: เขาชี้มาที่ "ฮันบก" แล้วบอกว่า "นี่คือชุดประจำชาติฉัน"
​เปรียบเทียบให้เห็นภาพ:
ลองนึกถึงดราม่า "ไทย vs เพื่อนบ้าน" ดูนะครับ
​ถ้าเพื่อนบ้านชี้มาที่ "ชุดไทยศิวาลัย" หรือ "มวยไทย" แล้วบอกว่า "นี่คือของเขานะ ไทยก๊อปไป" <-- อันนี้เรียกเคลม (เพราะชี้ของคนอื่นแล้วตู่ว่าเป็นของตัว)
​แต่กรณีเกาหลี... ถ้าเราด่าเกาหลีว่าก๊อปจีน มันจะเหมือนกับเราไปด่าคนไทยว่า "เฮ้ย! ชุดไทยก๊อปเขมรมานิ มวยไทยก็ก๊อปโบกาตอร์มานิ"... ซึ่งเราคงเถียงขาดใจใช่มั้ยครับว่า "เฮ้ย รากฐานร่วมกันมีจริง แต่ฉันเอามาพัฒนาจนเป็นแบบไทยแล้วโว้ย ไม่ได้ก๊อป!"
​เกาหลีก็เหมือนกันครับ เขาไม่ได้เคลม "ฮั่นฝู่" แต่เขาปกป้อง "ฮันบก" ที่เป็นเวอร์ชันของเขาครับ
​2. ดราม่า "กิมจิ": หลักฐานมัดตัว จีนยอมรับเองแต่ทำเนียน!
​เรื่องนี้จีนพยายามบอกว่า กิมจิ = เป่าไช่ (ผักดองจีน) ดังนั้นกิมจิคือของจีน แต่หลักฐานมันมัดตัวแน่นหนามากครับ
​หลักฐานชิ้นที่ 1: ภาษาจีนมันฟ้อง
คนจีนเรียกกิมจิว่า "หานซื่อ เป่าไช่" (韩式泡菜)
​หาน (韩) = เกาหลี
​ซื่อ (式) = สไตล์
แปลว่า "ผักดองสไตล์เกาหลี"
ถามคำเดียว: ถ้ามันเป็นของจีน 100% จะเติมคำว่า "เกาหลี" ไปทำไม? การเรียกแบบนี้คือการยอมรับโดยดุษฎีแล้วว่า มันมีเอกลักษณ์ต่างจากของจีน
​หลักฐานชิ้นที่ 2: ใบรับรอง ISO (ใบเสร็จความโป๊ะ)
ตอนที่จีนไปยื่นขอมาตรฐาน ISO ให้กับ "เป่าไช่" สื่อจีนประโคมข่าวใหญ่โตว่า "จีนเป็นผู้นำมาตรฐานกิมจิโลก" กะจะตบหน้าเกาหลี
แต่ความจริงในเอกสาร: ในใบรับรอง ISO ฉบับนั้น (ISO 24220) ระบุในหมายเหตุชัดเจนว่า...
​"This document does not apply to kimchi." (เอกสารฉบับนี้ ไม่ครอบคลุมถึง กิมจิ)
​สรุป: แม้แต่องค์กรระดับโลก หรือตัวคนยื่นเอกสารเอง ก็รู้อยู่เต็มอกว่า กิมจิ กับ เป่าไช่ มันคนละอย่างกัน! แล้วจะมาเนียนเคลมเพื่อ?
​3. ดราม่า "ขงจื๊อ & พระพุทธเจ้า": เฟคนิวส์ระดับชาติ!
​อันนี้คือสิ่งที่คนไทยโดนปั่นหัวเยอะที่สุด ข่าวลือประเภทว่า "เกาหลีบอกว่าขงจื๊อเป็นคนเกาหลี" หรือ "เกาหลีบอกว่าพระพุทธเจ้าเป็นคนเกาหลี"
​ความจริง:
​ไม่มีตำราเรียนเล่มไหนในเกาหลีสอนแบบนั้น
​ไม่มีนักวิชาการเกาหลีคนไหนพูดแบบนั้น
​แล้วข่าวมาจากไหน?
ส่วนใหญ่มาจาก "สื่อชาตินิยมจีน" หรือ "ชาวเน็ตจีน" ที่ปั่นข่าวปลอมขึ้นมาเพื่อปลุกระดมให้คนเกลียดเกาหลีครับ (อารมณ์เหมือนเพจเสี้ยมในอาเซียนที่ชอบปั่น ทั้งที่ต้นทางไม่มีอะไรเลย)
แต่คนไทยเราไปเสพสื่อจีน หรือฟังเขาเล่าต่อๆ กันมา ก็เลยเชื่อเป็นตุเป็นตะว่าเกาหลีมันบ้าขนาดนั้น
​4. มหากาพย์ "เทศกาลเรือมังกร" (ตวนอู่) vs "คังนึงดาโนเจ": คนละเรื่องเดียวกัน!
​เรื่องนี้เป็นประเด็นใหญ่ตอนปี 2005 ที่เกาหลียื่นจดทะเบียน "เทศกาลคังนึงดาโนเจ" เป็นมรดกโลกทางวัฒนธรรม กับ UNESCO แล้วคนจีนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ หาว่าเกาหลีขโมย "เทศกาลตวนอู่"  ของจีนไป
​ความจริงที่ชาวเน็ตจีนเงิบ:
ใช่ครับ ชื่อ "ดาโน"  รากศัพท์มาจาก "ตวนอู่" และจัดในวันที่ 5 เดือน 5 เหมือนกัน (เพราะรับอิทธิพลปฏิทินจันทรคติมา) "แต่ไส้ในกิจกรรมมันคนละเรื่องเลยครับ!"
​จีน (ตวนอู่): แข่งเรือมังกร, กินบ๊ะจ่าง, รำลึกกวีชวีหยวน
​เกาหลี (คังนึงดาโนเจ):
​ไม่มี แข่งเรือมังกร
​ไม่มี กินบ๊ะจ่าง
​ไม่มี ชวีหยวน
​แต่มี: การทำพิธีกรรมทรงเจ้าเข้าผี, การรำหน้ากาก, การเล่นชิงช้า และ "การสระผมด้วยน้ำดอกไอริส "
​ตรรกะพังๆ ของคนเคลม:
การที่จีนด่าเกาหลีเรื่องนี้ มันตลกเหมือนกับ...
"คนอินเดียมาชี้หน้าด่าคนไทยว่าขโมย 'สงกรานต์' ไปจดมรดกโลก โดยอ้างว่าคำว่า 'สงกรานต์' มาจากภาษาสันสกฤตของอินเดีย และรับวัฒนธรรมสาดน้ำไปจากอินเดีย"
​คุณคิดว่าคนไทยจะยอมไหมครับ? เราก็ต้องเถียงสิว่า "เฮ้ย! รากศัพท์อาจจะใช่ แต่สงกรานต์ไทย มีรดน้ำดำหัว มีก่อเจดีย์ทราย มีนางสงกรานต์ มันวิวัฒนาการจนเป็นของไทยแล้ว ไม่ใช่อินเดีย!"
​UNESCO เขาไม่ได้โง่ครับ: ที่เขาให้เกาหลีผ่าน เพราะเขาจดทะเบียนเฉพาะ "เทศกาลดาโนเจ ที่เมืองคังนึง" (ซึ่งมีเอกลักษณ์เฉพาะถิ่นสูงมาก) เขาไม่ได้จดทะเบียนเหมาเข่งว่า "วันวันที่ 5 เดือน 5 เป็นของเกาหลี" สักหน่อย
​ดังนั้นใครบอกเกาหลีขโมยเทศกาลเรือมังกร คือมั่วครับ เพราะที่เกาหลีเขา "ไม่ได้พายเรือครับพี่!
เราต้องแยกให้ออกระหว่าง "ขี้โม้" กับ "ขี้ขโมย"
เกาหลี นิสัยคือ "ขี้โม้ + ภูมิใจเวอร์ " อะไรนิดอะไรหน่อยก็ K-Culture, K-Style พยายามสร้างแบรนด์ตัวเองให้ดูยิ่งใหญ่ (ซึ่งบางทีก็น่าหมั่นไส้จริง)
​การเคลม  คือการชี้ไปที่ของคนอื่นแล้วบอกว่าเป็นของฉัน (เหมือนเคสเพื่อนบ้านเรา)
อยากให้คนไทยมองเกาหลีแบบแฟร์ๆ ครับ เรื่องไหนที่เขามีรากวัฒนธรรมร่วมกัน  แต่เขาเอาไปต่อยอดจนเป็น Soft Power ของเขา (เช่น ฮันบก, กิมจิ, เทศกาลดาโนเจ) <-- อันนี้เราควรดูเป็นเยี่ยงอย่างครับว่าทำไมเขาถึงสร้างมูลค่าได้ขนาดนั้น แทนที่จะไปร่วมวงด่าตามกระแสจีน การที่จีนพยายามไล่เคลมทุกอย่างที่มีรากจากจีน ว่าเป็น "ของจีนทั้งหมด" มันคือนโยบายการเมืองครับ ถ้าเราไปบ้าจี้ตามจีน วันดีคืนดีจีนอาจจะหันมาเคลม "ก๋วยเตี๋ยว" หรือ "ขนมเข่ง" ในไทยบ้างก็ได้ ใครจะไปรู้?