เคยได้ยินคำว่า "ถอดบทเรียน" กันมั้ยครับ แล้วเคยได้ยินคำว่า "เรามาถูกทาง"กันมั้ยครับ

ต้องบอกก่อนว่า ไม่ได้จะมา ดิสเครดิตใครหรือหน่วยงานไหนนะครับ ในเรื่องน้ำท่วมครั้งนี้  ทุกหน่วยงานทำกันเต็มที่ เต็มสุดความสามารถแล้ว  

แต่จะบอกไม่ดิสเครดิต ก็เหมือนดิสเครดิต อยู่ดีนั่นแหละ  

อันนี้คงเป็นน้ำท่วม แรกของประเทศไทยมั้ง  เรายังไม่เคยมีน้ำท่วมมาก่อนเลย ในประวัติศาสตร์ไทย เรา(รัฐบาล) เลยไม่รู้วิธีเข้าไปช่วย เข้าไปแก้ไข เข้าไปจัดการกับปัญหาทั้งหลาย  เราไม่เคยมีประสบการณ์เรื่องน้ำท่วมมาก่อนเลย   เราไม่รู้ว่าจะต้องให้ความสำคัญกับเรื่องไหนเป็นอันดับแรก การเข้าไปช่วยเหลือคน การเข้าไปยังจุดที่ อาหารไปไม่ถึง การเข้าไปยังจุดที่มีคนป่วยรอการช่วยเหลือ  เราไม่รู้วิธีเลย   มันเป็นครั้งแรกของเรา เราเลยทำอะไรไม่เป็น ทุกอย่างมันออกมาสะเปะสะปะ ออกมาเงอะๆงักๆกันไปหมด

ท้องถิ่นรายงานปัญหาขึ้นไป กว่าจะขึ้นไปถึงข้างบนสูงๆ เช่นนายกฯ ข้อมูลก็ถูกเปลี่ยนถูกกรองออกไปไม่รู้เท่าไร  เสนอความจริงขึ้นไปหมด มันจะต้องมีคนโดนเล่นงาน ก็เลย กรองข้อมูลบางอย่างออก ทำให้ดูเหมือนว่าอาการไม่หนัก นายกฯก็ออกมาบอกตามข้อมูลที่มีว่า เอาอยู่  กว่าจะรู้ตัวจริง ว่าเอาไม่อยู้แล้ว ทุกอย่างก็สายเกินแก้

แล้วหลังจากนี้ จะมีการออกมาบอกว่า เราจะต้อง"ถอดบทเรียน"น้ำท่วมครั้งนี้ เพื่อป้องกันปัญหาในอนาคต

อยากรู้ว่า บทเรียนที่ถอดออกมานี่เล่มมันจะหนาโตแค่ไหน  เพราะเห็นถอดบทเรียนมาตลอด

น้ำท่วมหาดใหญ่ ไม่ใช่น้ำท่วมแรกของไทย  ไทยเราเจอน้ำท่วมใหญ่ๆมาตั้งกี่ครั้งแล้ว สองปีก่อนทางภาคเหนือก็เจอ น้ำท่วมใหญ่ พอๆกับภาคใต้ครั้งนี้เลย  อีหรอบเดิมการเข้าไปช่วยเลยก็เป็นไปอย่างเชื่องช้า ติดนู้นนี่นั่นตลอด  หน่วยงานที่บุกเข้าไปเป็นด่านแรก  ก็เป็น จิตอาสาหน้าเดิมๆ มูลมิธิกู้ภัยต่างๆ มูลนิธิเดิมๆ หน้าเดิมๆทั้งนั้น คุณบิณฑ์ คุณเอกพันธ์ คุณเปิ้ล คุณฝันดีฝันเด่น แล้วก็กลุ่มจิตอาสาอีกมากมาย คุณบุ๋ม คุณ(อะไรวะ)แพรี่หรือพิมรีพาย (อะไรซักอย่าง) (ขอโทษจำชื่อไม่ได้)   หน้าเดิมๆทั้งนั้น ที่เป็นหน่วยกล้าตายหน่วยแรกๆที่ลุยเข้าไปช่วยเหลือก่อน  แล้วถึงจะตามมาด้วยทหาร แล้วก็ไล่ ลำดับกันไป

รัฐบาลมาเมื่อไร .............................................  มาเมื่อตอนหนังฉายไปแล้วครึ่งทาง  คนดูพอจะรู้ถึงตอนจบของหนังแล้ว  รัฐบาลถึงจะเข้ามา

มาทำอะไร  มาผัดข้าว
มายืนสั่งการเท่ๆ
มาแก้ตัว เอ้ยแก้ไขปัญหา ที่มันได้รับการแก้ไขเรียบร้อยแล้ว
มาสั่งการมอบหมายให้รัฐมนตรีเข้ามากำกับดูแลแก้ไข
รัฐมนตรี ที่ได้รับหมายให้มาแก้ไขปัญหาน้ำท่วมภาคใต้ ครั้งนี้ ก็ดันบินขึ้นไปเปิดงาน(อะไรสักอย่าง)ที่ภาคเหนือ 🤣🤣🤣
เพราะข้อมูลจากท้องถิ่นที่ถูกส่งขึ้นมา (ผ่านการกรองความหนักลง) มันดูว่าไม่มีความหนักอะไร  
กว่าจะรุ้ตัวว่าพลาด ก็ทำเป็นรีบลงมาแล้วโวยวายว๊ากนู้นนี่นั่น

แล้วก็เป็นไปตามตำรา  ย้ายข้าราชการในพื้นที่ออกไป  จะด้วยความหวังดีหรือจะแก้เกี้ยว อันนี้ไม่รู้ได้

บทเรียนเล่มนี้มันไม่มีอะไรเลย น้ำท่วม มันก้คือน้ำท่วม  จะท่วมที่เหนือท่วมที่ใต้ มันก็ท่วมเหมือนกัน  บทเรียนเล่มเดียวกัน  ปากบอกต้องถอดบทเรียน ก็ไม่เคยเห็นจะถอดอะไรได้  ครั้งก่อนท่วมทางเหนือก็แบบนี้  นายกฯตอนนั้นก็ขึ้นมาผัดข้าว(มั้ง) แล้วก็ผัดทิพย์ด้วย แก๊สไม่ต้องเปิดก็ได้🤣🤣🤣
การสั่งการ ก็ไม่มีศูนย์บังชาการกลาง หน่วยนั้นออกคำสั่งที หน่วยนี้ออกคำสังที ทับกันไปมา ไม่มีความเป็นเอกภาพ  ชุมชนที่ได้อาหาร ก็มีคนเอาอาหารเข้าไปให้จนล้น ชุมชนที่อยู่ไกลแสงอยู่ไกลสื่อ ไม่ได้อาหารไม่ได้รับการช่วยเหลือ ก็อยู่กันอย่างนั้น นี่ผ่านมาสองปีแล้ว เงินช่วยเหลือที่รัฐประกาศ(เอาหน้า)ว่าจะให้  ยังได้กับไม่ครบเลย

ย้อนกลับไปสมัยถ้ำหลวง 2-3วัน แรกก็สะเปะสะปะกันแบบนี้ หน่วยนี้ออกคำสั่ง หน่วยนั้นยกเลิกคำสั่งออกคำสั่งเอง อีกหน่วยจะเข้าพื้นที่ ก็เข้าไม่ได้ ผู้ใหญ่สั่งไม่ให้เข้า ทีมอาสามาจากต่างถิ่นก็ถูกห้ามไม่ให้เจ้าพื้นที่

จนสุดท้าย ผู้ว่า ณรงค์ศักดิ์ ต้องออกมา(ยึดอำนาจ) ควบคุมทุกอย่างเองหมด  ออกมาตั้งศูนย์บัญชาการกลาง ทุกอย่างต้องออกมาจากตรงนี้ ข่าวทุกข่าวข้อมูลทุกข้อมูล ออกจากตรงนี้  อันไหนไม่ได้ออกจากตรงนี้ เชื่อถือไม่ได้  ผู้ว่ามานั่งแถลงข่าวเองทุกวัน กำกับทีมกู้ภัยทั้งไทยและต่างประเทศเองหมด  
ให้สัมภาษณ์ข่าวเอง ไม่ต้องมอบหน้าที่ให้ใคร  ไม่ต้องสะเปะสะปะอะไร  ผู้ว่ามาทุกวันอยู่ทุกวัน  ไม่ได้มาโผล่หน้าเข้ากล้องแล้วก็กลับ

สุดท้ายการกู้ภัยเริ่มจะมีความก้าวหน้า ทุกอย่างล้อกันหมดไม่มีอะไรติดขัด เริ่มเป็นระเบียบ ใครชำนาญเรื่องอะไรก็ทำหน้าที่ตรงนั้น ใครสนับสนุนอะไรข้างหลัง ก็สนับสนุนได้อย่างเต็มที่ไม่ต้องเข้าไปวุ่นวาย ในถ้ำ    

แล้วในที่สุดก็ประสบความสำเร็จ ช่วยเหลือน้องๆออกมาได้ครบหมดทุกคนปลอดภัยดี
แต่ถึงกระนั้นเราก็สูญเสียเจ้าหน้าที่หน่วยซีลเราไปคนหนึ่ง  ไม่ใช่เพราะเขาประมาทแต่เพราะทุกอย่างมันต้องแข่งกับเวลา
ถ้าช่วงแรกๆของการกู้ภัย ไม่มานั่งทับเส้นกัน ไม่ต้องมาอวดบารมีกัน เราอาจจะไม่ต้องสูญเสียใครเลยก็ได้

หลังจากนั้นเกิดอะไรขึ้น รมต คนหนึ่งเสียหน้า เพราะแสงตกไม่ถึง ไม่มีซีน มีแต่ตัวตน ไม่มีบทบาท โดนแสงผู้ว่าหมูป่ากลบซะมิดเลย
เขาทำอะไร  เขาก็แก้เกี้ยว สังย้ายผู้ว่าหมูป่าออกไป (พล็อตคุ้นๆมั้ย นายอำเภอหาดใหญ่โดนย้ายออกไป)

บทเรียนการกู้ภัยเล่มนี้เล่มเดียว มันสามารถเอามาใช้กับภัยพิบัติทุกชนิดในเมืองไทยได้เลย  ไม่มีใครคิดจะเอามาใช้

น้ำท่วมภาคเหนือสองปีก่อนปัญหาติดขัดอะไร มันต้องมีการเตรียมการไว้เนิ่นๆ  ต้องออกแบบแผน ออกแบบผังไว้เลย  ว่าน้ำท่วมครั้งต่อไป (ไม่ใช่ว่าจะไม่มี มันมีทุกปี) อันดับแรกต้องทำอะไร เข้าถึงพื้นที่ก่อนทีมกู้ภัยเอกชนเลย ไปให้ถึงก่อนพวกจิตอาสาเลย  จะท่วมเล็กท่วมใหญ่อะไนไม่รู้ไปก่อนไปตั้งศูนย์บัญชาการกลางไว้ก่อนเลย จะทำอะไร 1 2 3 ทุกอย่างออกจากตรงนี้ หมด  ลองทำดู แล้วจะเห็นว่าจะไม่มีประชาชนคนไหนออกมาด่ารัฐบาลแน่นอน
เข้าไปเตรียมพื้นที่ เตรียมที่พักพิง งบเรื่องอาหาร งบเรื่องการทำครัว การเตรียมการรักษา คนป่วย  ของพวกนี้ต้องเข้าไปเป็นด่านแรก  เข้าไปชุดเล็กก่อน น้ำท่วมไม่หนัก ก้ใช้ชุดเล็ก น้ำท่วมหนักก็ค่อยใช้ชุดใหญ่  ถ้าชุดกู้ภัยของรัฐ ช่วยไม่ไหว ถึงจะร้องขอให้เอกชนเข้าไป

อันนี้อะไร เอกชนนำหน้าตลอด รัฐ(มีหน้าที่แท้ๆ) กลับเข้ามาทีหลัง

เชื่อขนมกินได้เลย  น้ำท่วมครั้งต่อไป (ที่ไหนไม่รู้) ปัญหาก็จะเหมือนเดิม    พอน้ำลดก็จะออกมาบอกว่าต้องถอดบทเรียน(บทอะไรแว้)

เขียนเรื่อง "ถอดบทเรียน" ซะยาว  ไม่ได้ไปถึงเรื่อง "เรามาถูกทาง" เลย

ขอสั้นๆนิดเดียว  เมื่อสัก 7-8 ปีก่อน เคยได้ยินคนในรัฐบาลพูดเกี่ยวกับปัญหาภาคใต้ว่า เรามาถูกทางแล้ว
อยากรู้ว่าทางมันยาวแค่ไหน ทำไมทุกวันนี้ปัญหามันถึงได้ไม่จบ ถ้ามาถูกทางจริงปัญหามันต้องแก้ได้แล้วสิ
เรามาถูกทาง  (ทางไหนก็ไม่รู้)

เก่งจริงๆเลย วาทกรรม ของคนในรัฐบาล  เก่งแต่พูด ทำจริงๆบ่มีไก๊  เก่งแต่ผัดกับข้าว