สวัสดีค่ะเพื่อนๆ เราคบหากับแฟนแต่งงานใช้ชีวิตกันมา7ปี มีลูกสาวที่น่ารักด้วยกัน1คน ภายนอกที่คนอื่นมองก็คงคิดว่าเราสองคนไม่มีปัญหากันรักกันดี เพราะเราไม่ชอบเล่าเรื่องแย่ๆของครอบครัวชีวิตคู่ให้คนอื่นฟังสักเท่าไหร่ ตอนคบกันใหม่ๆเราก็หุ่นดีผอมสวยเป็ที่หมายของผชหลายๆคนเข้ามาจีบ แต่เราก็ตัดสินใจคบกับแฟน ตลอดเวลาที่คบกันแฟนเราแย่สาระพัด ติดเพื่อนติดเกมเล่นยา ด่าทอเรา แต่ก็เนอะตอนนั้นเราคงเด็ตะเจ้าฃจะเข้าใจชีวิต จนเรามีลูกด้วยกัน แฟนเราก็เปลี่ยนตัวเอง มาขยันทำงานดูแลลูกดีมากๆ แต่แฟนไม่เคยสนใจเราเหมือนเดิม เหมือนเค้าคงรักแค่ลูกไม่ได้รักเรา พอเรามีลูกจากคนเคยหนัก50-60 ก็มาหนัก90โล ท้องแตกขาแตกแขนแตกหุ่นพังสุดๆเลยค่ะจิตตกมาก พอคลอดมาก็ลดลงแค่นิดเดียว บวกกับเราต้องกินยาคุม น้ำหนักเราก็ขึ้นเอาๆฮอร์โมนสวิงมาก เราหิวตลอดเวลาอาจจะติดนิสัยจากตอนท้อง เราอยากลดนะคะแต่เราพยายามหลายครั้งมันไม่ได้ผล เวลาเรากินข้าวเยอะแฟนเรว่าจะว่าเราตลอด เราเป็นคนที่เสมอต้นเสมอปลายกับแฟน ตั้งแต่วันแรกจนวันนี้ ทำงานบ้าน งานประจำ ดูแลลูก ทำกับข้าวดูแลแฟนไม่ขาดตกบกพร่องเลย ไม่เที่ยวกลางคืน ไม่ติดเพื่อน ไม่มีสังคม ความสุขของเราจริงๆคงเป็นเวลาที่ได้พักจากทุกอย่างแล้วกิน แตพมันเหมือนเป็นความทุกข์ใจของแฟนทุกครั้งที่เรากิน แฟนชอบถามเรา ว่าชาตินี้คิดอยากจะผอมบ้างไหม จะกินอย่างเดียวเลยหรอ เค้าทุกข์ใจมากที่เลิกงานมานั่งกินข้าวกับเราแล้วเรากินเยอะ เค้าบอกว่าแค่ทำงานก็เหนื่อยแล้ว ยังต้องมาเจอเราเป็นแบบนี้อีก ก็คงหมายถึงเจอเรากินเยอะ เราเหนื่อยแล้วอะ กับคำพูดToxicแบบนี้ เรากำลังคิดว่ามันถึงเวลาที่เราจะเดินออกจากตรงนี้สักที มันอาจจะดูเป็นเหตุผลที่ไร้สาระในสายตาคนอื่น แต่สำหรับเรามันหนักมาก เราดูแลทำดีทุกอย่าง มันผิดแค่ที่เราเคยมีลูกแล้วเราอ้วนและก็อาจจะจริงที่เรากินเยอะแหละ แต่เราก็คิดว่าจะลด แต่เราคงไม่เปลี่ยนเพื่อใครนอกจากตัวเราเอง
ใครว่าเราบลูลี่เราพูดToxicเรื่องหุ่นเราก็ไม่เจ็บเท่าคนที่เรารักและดูแลเค้าอย่างดีเสมอตลอด7ปี