สวัสดีค่ะทุกคน
ครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่หลอนที่สุดตั้งแต่ทำงานมา…
และยังเป็นครั้งแรกที่ทำให้เราเข้าใจว่า “การดูแลตัวเองในต่างแดนคือเรื่องจำเป็นที่สุด”
เราไปทำงานที่จีน
บริษัทส่งไปลงพื้นที่โปรเจกต์หนึ่งที่ต้องทำดึกถึงดึก
คืนนั้นเราพักโรงแรมสไตล์จีนย้อนยุค ตกแต่งไม้ล้วน ๆ ประตู หน้าต่าง ทุกอย่างมีลวดลายโบราณ
สวย…แต่บรรยากาศมันเงียบและหนักหน่วงแบบแปลก ๆ
หลังจากประชุมหนักทั้งวัน เราปวดคอ ปวดไหล่ หลังเกร็งจนเกือบยืนตรงไม่ได้
หยิบสเปรย์ประจำตัวขึ้นมาฉีดเบา ๆ
ช่วยให้ผ่อนคลายพอจะเดินไปล้างหน้า
แต่ทันทีที่เราหันหลัง…
เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นด้านหลัง…
เหมือนคนใส่ชุดโบราณเดินช้า ๆ บนพื้นไม้
เราสะดุ้ง พยายามหันไปดู แต่ไม่มีใครอยู่เลย
ก๊อก… ก๊อก… ประตูห้องโดนเคาะเบา ๆ
เรานิ่งจนตัวแข็ง
มือสั่นจนพ่นสเปรย์ไม่ตรงเป้า
กลิ่นสเปรย์ฟุ้งไปทั่วห้อง แต่กลับทำให้ใจเราคลายเกร็งลงนิดหน่อย
ในความเงียบ เราเริ่มได้ยินเสียงกระซิบจีนเก่า ๆ
เหมือนผู้หญิงพูดซ้ำ ๆ ว่า
“ออก…ออก…อย่าขวางทางฉัน…”
หัวใจเต้นแรงจนเกือบหลุดออกจากอก
เราแทบลืมหายใจ
แต่สภาพหลังบ่าเกร็งเกินกว่าจะวิ่งออกจากห้อง
เลยตัดสินใจนอนนิ่ง ๆ ห่มผ้า…
พยายามใช้สเปรย์บรรเทาอาการคลายตัวเอง
แล้ว…เราเห็นเงาในกระจก
เป็นผู้หญิงใส่ชุดจีนโบราณ ยืนอยู่ตรงปลายเตียง
เงียบ…นิ่ง…แต่สายตานั้น…เหมือนมองทะลุหัวใจ
เรากลั้นหายใจ…
และสังเกตว่าตัวเองเกร็งมากจนหลังล็อก
ถ้าไม่พกสเปรย์ไว้ อาจเป็นลมหมดสติไปแล้ว
เช้ามา…เพื่อนร่วมงานถามว่า
“เมื่อคืนไหวไหม เห็นนั่งคอตึงอยู่ทั้งคืน”
เราแอบหัวเราะขำตัวเอง แล้วบอกว่า
“แค่หลังเกร็ง…คิดว่าตัวเองอยู่ในฝันแปลก ๆ”
แต่เรื่องหลอนยังไม่จบ
วันต่อมาเราต้องกลับไปทำงานที่ไซต์
เดินผ่านซอยเล็ก ๆ ข้างโรงแรม
เห็นร้านเล็ก ๆ ข้างทาง เป็นคลินิกกายภาพเล็ก ๆ มีคนเข้าออก
เพื่อนร่วมงานบอกว่าแนะนำให้ตรวจหลัง
เพราะหลายคนมาที่นี่หลังจากนอนโรงแรมโบราณ…แล้วไม่สบายตัว
เราเลยเข้าไปตรวจ
หมอจับจุดตรงหลังเรา
และบอกว่า
“เธอเกร็งหนักมาก เดี๋ยวจัดให้คลายตัว”
เดินออกมา รู้สึกโล่งขึ้นเหมือนหลังถูกปลดล็อก
และนั่นทำให้เราเข้าใจทันทีว่า
ในความหลอนบางอย่าง ร่างกายก็เป็นสิ่งที่ต้องพึ่งพาและดูแลก่อนจิตใจจะไหว
จากคืนผีจีนย้อนยุค…
เราเรียนรู้ว่า
ต้องมีอุปกรณ์ส่วนตัวเล็ก ๆ ติดตัว (สเปรย์ คลายกล้ามเนื้อ)
อย่าฝืนทำงานทั้งที่ร่างพัง
การดูแลตัวเองสำคัญที่สุด ไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหน หรือเจออะไรหลอนขนาดไหน
และ…จนทุกวันนี้
เรายังคงเก็บสเปรย์ไว้ติดตัวเวลาเดินทางไกล
เผื่อคืนไหนเจอความเงียบ หรือเสียงกระซิบแบบนั้นอีก…
เราจะพร้อมเผชิญโดยไม่พังทั้งร่างทั้งจิตใจ
“คืนผีจีนย้อนยุคที่ทำงานต่างแดน”
ครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่หลอนที่สุดตั้งแต่ทำงานมา…
และยังเป็นครั้งแรกที่ทำให้เราเข้าใจว่า “การดูแลตัวเองในต่างแดนคือเรื่องจำเป็นที่สุด”
เราไปทำงานที่จีน
บริษัทส่งไปลงพื้นที่โปรเจกต์หนึ่งที่ต้องทำดึกถึงดึก
คืนนั้นเราพักโรงแรมสไตล์จีนย้อนยุค ตกแต่งไม้ล้วน ๆ ประตู หน้าต่าง ทุกอย่างมีลวดลายโบราณ
สวย…แต่บรรยากาศมันเงียบและหนักหน่วงแบบแปลก ๆ
หลังจากประชุมหนักทั้งวัน เราปวดคอ ปวดไหล่ หลังเกร็งจนเกือบยืนตรงไม่ได้
หยิบสเปรย์ประจำตัวขึ้นมาฉีดเบา ๆ
ช่วยให้ผ่อนคลายพอจะเดินไปล้างหน้า
แต่ทันทีที่เราหันหลัง…
เสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้นด้านหลัง…
เหมือนคนใส่ชุดโบราณเดินช้า ๆ บนพื้นไม้
เราสะดุ้ง พยายามหันไปดู แต่ไม่มีใครอยู่เลย
ก๊อก… ก๊อก… ประตูห้องโดนเคาะเบา ๆ
เรานิ่งจนตัวแข็ง
มือสั่นจนพ่นสเปรย์ไม่ตรงเป้า
กลิ่นสเปรย์ฟุ้งไปทั่วห้อง แต่กลับทำให้ใจเราคลายเกร็งลงนิดหน่อย
ในความเงียบ เราเริ่มได้ยินเสียงกระซิบจีนเก่า ๆ
เหมือนผู้หญิงพูดซ้ำ ๆ ว่า
“ออก…ออก…อย่าขวางทางฉัน…”
หัวใจเต้นแรงจนเกือบหลุดออกจากอก
เราแทบลืมหายใจ
แต่สภาพหลังบ่าเกร็งเกินกว่าจะวิ่งออกจากห้อง
เลยตัดสินใจนอนนิ่ง ๆ ห่มผ้า…
พยายามใช้สเปรย์บรรเทาอาการคลายตัวเอง
แล้ว…เราเห็นเงาในกระจก
เป็นผู้หญิงใส่ชุดจีนโบราณ ยืนอยู่ตรงปลายเตียง
เงียบ…นิ่ง…แต่สายตานั้น…เหมือนมองทะลุหัวใจ
เรากลั้นหายใจ…
และสังเกตว่าตัวเองเกร็งมากจนหลังล็อก
ถ้าไม่พกสเปรย์ไว้ อาจเป็นลมหมดสติไปแล้ว
เช้ามา…เพื่อนร่วมงานถามว่า
“เมื่อคืนไหวไหม เห็นนั่งคอตึงอยู่ทั้งคืน”
เราแอบหัวเราะขำตัวเอง แล้วบอกว่า
“แค่หลังเกร็ง…คิดว่าตัวเองอยู่ในฝันแปลก ๆ”
แต่เรื่องหลอนยังไม่จบ
วันต่อมาเราต้องกลับไปทำงานที่ไซต์
เดินผ่านซอยเล็ก ๆ ข้างโรงแรม
เห็นร้านเล็ก ๆ ข้างทาง เป็นคลินิกกายภาพเล็ก ๆ มีคนเข้าออก
เพื่อนร่วมงานบอกว่าแนะนำให้ตรวจหลัง
เพราะหลายคนมาที่นี่หลังจากนอนโรงแรมโบราณ…แล้วไม่สบายตัว
เราเลยเข้าไปตรวจ
หมอจับจุดตรงหลังเรา
และบอกว่า
“เธอเกร็งหนักมาก เดี๋ยวจัดให้คลายตัว”
เดินออกมา รู้สึกโล่งขึ้นเหมือนหลังถูกปลดล็อก
และนั่นทำให้เราเข้าใจทันทีว่า
ในความหลอนบางอย่าง ร่างกายก็เป็นสิ่งที่ต้องพึ่งพาและดูแลก่อนจิตใจจะไหว
จากคืนผีจีนย้อนยุค…
เราเรียนรู้ว่า
ต้องมีอุปกรณ์ส่วนตัวเล็ก ๆ ติดตัว (สเปรย์ คลายกล้ามเนื้อ)
อย่าฝืนทำงานทั้งที่ร่างพัง
การดูแลตัวเองสำคัญที่สุด ไม่ว่าจะอยู่ประเทศไหน หรือเจออะไรหลอนขนาดไหน
และ…จนทุกวันนี้
เรายังคงเก็บสเปรย์ไว้ติดตัวเวลาเดินทางไกล
เผื่อคืนไหนเจอความเงียบ หรือเสียงกระซิบแบบนั้นอีก…
เราจะพร้อมเผชิญโดยไม่พังทั้งร่างทั้งจิตใจ