น้องชายมีแฟนคนนึงอายุ22ตอนแรกเราไม่ได้อะไรมากมายเพราะช่วงแรกยังไม่ค่อยพาเข้ามาในบ้านมาพักหลังเริ่มจะเข้ามาในบ้านบ่อย สิ่งแรกที่เรารับไม่ได้เลยกลิ่นจั๊กแร้ที่เหม็นเขียวแบบขมคอ เราบังเอิญได้กินตอนที่ร่วมวงกินข้าวกันครั้งแรกกับน้องเขาตอนยกแขนจะตักกับข้าวกินตีขึ้นหน้าเรามาเลย จังหวะเราจะตักข้าวเข้าปากถึงกับต้องวางช้อนแบบหยุดชะงักคือ น้องไม่ใช่คนอ้วนเป็นคนผอมสูงแต่กลิ่นเหม็นเขียวเเบบรุนคแบบรวมๆกันหลายๆยี่ห้อให้ในวันเกิดเพราะไม่กล้าบอกกับน้องตรงๆแต่คือน้องคงไม่ใช้โคโลนคงใช้แต่น้ำหอมพอกลิ่นเหม็นเขียวกับกลิ่นน้ำหอมมันตีกันยิ่งแย่กว่าเดิม แล้วอีกเรื่องที่รับไม่ได้เลยกลิ่นปัสสวะน้องแรงมากอันนี้แม่บอกมาแม่เข้าห้องน้ำต่อจากน้องครั้งนึงแม่ไม่ค่อยหมั่นใจเท่าไหร่ว่าน้องได้กดชักโคกไหมหลังจากทำธุระเสร็จแต่พอแม่เข้าไปกลิ่นแรงจนแม่ต้องไปใช้ห้องน้ำข้างบนแทน (ปกติห้องน้ำจะหอมตลอดเวลาเพราะใส่เม็ดหอมไว้) แล้วจะเป็นแบบนี้ทุกครั้งเวลาน้องเข้าห้องน้ำบางครั้งเราเข้าต่อเราต้องถอยออกมาตั้งหลักใหม่เลยเพราะฉุนจมูกมากเข้าใจว่ามัต้องมีกลิ่นบ้างของแบบนี้แต่ไม่คิดว่ามันจะฉุนเหมือนขนาดนี้ ทุกครั้งที่มาบ้านเราก็ทำตัวปกติตลอดไม่ได้มีท่าทางว่ารังเกียจหรือแสดงอาการอะไรแต่เราต้องทนกับกลิ่นที่พูดมาตลอด วันไหนถ้าน้องใส่ถุงเท้ามาวันนั้นจะได้กลิ่นปลาตีนด้วย บางคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่บอกน้องชายให้ไปบอกแฟน เคยลองพูดกับน้องชายแล้วแต่เหมือนไม่รับฟัง เรากับแม่ได้แต่นั่งปรับทุกข์กันตลอด ต้องบอกก่อนว่าเราไม่ใช่ผู้ดีอะไรที่จะเจอกลิ่นอะไรไม่ได้ แต่อันนี้มันแบบไม่ไหวใครเคยเจอกลิ่นที่เราอธิบายมาจะเข้าใจได้เลย สำหรับบางคนที่บอกว่ากลิ่นปัสสวะมันฉุนขนาดไหน นึกภาพหลังจากทำธุระเสร็จแล้วไม่กดชักโครกปล่อยทิ้งไว้ซักสี่โมงแล้วไปเข้าห้องน้ำใหม่กลิ่นจะตีขึ้นมาแบบนั้นเลย ถ้าสมมุติวันนึงน้องเขาย้ายมาอยู่แบบถาวรเราคงจะไม่โอเครมากๆ
จะบอกให้แฟนน้องชายรักษาเรื่องความสะอาดยังไง?