ความรักที่ไม่คิดว่าจะเจอ… ในวันที่ปวดหลังที่สุดในชีวิต

สวัสดีค่ะทุกคน เราอยากมาเล่าเรื่องความรักที่เริ่มต้นแบบงง ๆ และไม่โรแมนติกที่สุด แต่กลับเป็นเรื่องที่ทำให้เรายิ้มทุกครั้งที่นึกถึง
เรื่องมันเริ่มต้นจาก… “ออฟฟิศซินโดรม”
ใช่ค่ะ ไม่ได้เริ่มจากความบังเอิญแบบในนิยาย
แต่เริ่มจากเรา “ปวดคอ-ไหล่-หลัง” จนทนไม่ไหว

💙 วันที่ได้เจอเขาครั้งแรก
วันนั้นเราต้องไปหาคุณหมอเพราะปวดหลังหนักมาก จนเพื่อนบอกให้ลองไปเช็กที่คลีนิกแถวบิ๊กซีราชดำริ ซึ่งเพื่อนเรียกติดปากว่า “คลินิกแพทย์แผนไทยประยุกต์นั้นไง ที่หมอเก่ง ๆ เยอะ ๆ อะ”
เราก็ไปแบบงง ๆ ไม่ได้คาดหวังอะไร นอกจากอยากให้ปวดหลังหาย
ตอนเดินเข้าคลินิก
เราเจอเขา… นั่งอยู่ตรงหน้าเคาน์เตอร์
เป็นคนตัวสูง ๆ แต่งตัวเรียบร้อย หน้าตานิ่ง ๆ ดูโหงวเฮ้งแบบคนใจดี
แต่เราปวดหลังมาก เลยไม่ได้สนใจอะไร
เดินงอตัวเหมือนกุ้งแห้งเข้าไปเช็กอิน
เขาเงยหน้าขึ้นมาพอดีแล้วพูดว่า
“เดินระวังนะครับ ดูเจ็บมากเลย”
เสียงเขานุ่มมาก…
ใจเราดันเต้นขึ้นมาดื้อ ๆ เฉยเลย

💙 หลังตรวจเสร็จ…
คุณหมอถามว่า
“ช่วงนี้เครียดหรือทำงานหนักไหมครับ หลังตึงเกร็งมาก”
เราก็หัวเราะแห้ง ๆ
เพราะทำงานจนตัวจะพังอยู่แล้ว
ระหว่างกำลังจะกลับ
เราเห็นผู้ชายคนนั้นกำลังยืนคุยกับแม่ของเขา
ถึงรู้ว่าเขามาส่งแม่มาตรวจสุขภาพ ไม่ได้ทำงานที่นี่
เหมือนฟ้าจะกลั่นแกล้ง…
ตอนนั้นไหล่เราดันเกร็งอีก
เลยหยิบสเปรย์ที่พกติดตัว (ใช้ประจำอยู่แล้ว) ฉีดคลายไหล่เบา ๆ
เขาหันมาพอดีแล้วถาม
“อันนั้นช่วยได้เหรอครับ ผมก็ไหล่ตึงบ่อย ๆ”
เราก็ยื่นให้เขาลองแบบไม่คิดอะไรมาก
แต่สิ่งที่เขาพูดทำให้เราจำมาถึงทุกวันนี้
“กลิ่นดีจัง… ผมชอบนะ อะ… กลิ่นอะครับ ไม่ได้หมายถึง… เอ่อ…”
เขาพูดตะกุกตะกักจนเราแอบหัวเราะออกมา
ครั้งแรกที่เห็นเขาเขาดูนิ่ง ๆ
พอได้คุยจริง ๆ กลับน่ารักกว่าที่คิดเยอะ

💙 จากสเปรย์ขวดหนึ่ง สู่ความสัมพันธ์หนึ่ง
วันนั้นเขาขอไลน์เรา
บอกว่าขอชื่อสเปรย์ไว้ เผื่อเขาจะไปซื้อให้แม่ใช้
เราก็ให้ไปแบบเก้อ ๆ
เราคุยกันทุกวัน
จากเรื่องงาน ไลฟ์สไตล์ อาการปวดไหล่ ไปจนถึงเรื่องที่ไม่มีสาระอะไรเลย
เขาเป็นคนฟังเก่งมาก คุยง่ายจนเวลา 10 นาทีเหมือน 1 นาที
บางวันเราปวดหลังมาก เขาก็ชอบแซวว่า
“งั้นกลับไปคลินิกนั้นไหม ผมจะไปส่งให้”
แต่จริง ๆ เขาแค่หาเรื่องเจอเราต่างหาก
จนวันหนึ่งที่เขาขับรถมารับพร้อมกับถุงชาอุ่น ๆ
“เห็นบอกว่าวันนี้ทำงานหนัก เลยเอามาให้”
หัวใจเรานี่อุ่นกว่าชาอีกค่ะ

💙 ทุกอย่างเริ่มจากความบังเอิญ
แค่เราไปตรวจหลัง
แค่เขามาส่งแม่
แค่เราหยิบสเปรย์ขึ้นมาฉีดไหล่
มันดูไม่โรแมนติกเลย แต่…มันทำให้เราได้เจอกัน
ทุกวันนี้หลังเราดีขึ้นมาก เพราะไปดูแลต่อเนื่องตามหมอนัด
ส่วนความสัมพันธ์ก็พัฒนาเรื่อย ๆ
จนตอนนี้ไม่รู้ว่าเราชอบเขาเพราะเขาใจดี
หรือเพราะเขาคือ “โชคดีที่เดินเข้ามาในวันที่เรางอตัวเหมือนกุ้ง” กันแน่
แต่รู้ว่า…
ดีใจมากที่วันนั้นเจ็บหลัง
ดีใจมากที่วันนั้นสเปรย์อยู่ในกระเป๋า
และดีใจที่สุดที่วันนั้นเขาหันมายิ้มให้
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่