Tom Byerอดีตนักเตะเจลีกและผู้คร่ำหวอดในฟุตบอลเด็กญี่ปุ่น-กับการตั้งคำถามของฟุตบอลไทยและ"Japan way"
ผมมักรู้สึกสนใจเสมอเมื่อผู้คนและองค์กรจากทั่วโลกเดินทางมาญี่ปุ่นเพื่อตามหา “สูตรลับ” ของการพัฒนาฟุตบอล พวกเขามากันเป็นจำนวนมาก เดินชมศูนย์ฝึกแห่งชาติ เยี่ยมสำนักงานสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น (JFA) เข้าชมการแข่งขันเจลีก พบปะกับสโมสรต่าง ๆ และเดินชมสำนักงานใหญ่ แต่สุดท้ายก็ยังได้คำตอบกลับไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
ทำไมบางประเทศถึงสามารถสร้างผู้เล่นระดับท็อปและทีมชาติเข้มแข็งได้อย่างต่อเนื่อง ยังคงเป็นหนึ่งในปริศนาที่ยิ่งใหญ่ของวงการฟุตบอล ฟุตบอลระดับรากหญ้ายิ่งเป็นเรื่องที่ถูกเข้าใจผิดบ่อย ๆ หลายคนมองว่ามันเป็นภาระ มากกว่าจะมองว่าเป็นโอกาสอันมหาศาลอย่างแท้จริง สิ่งที่ทำให้หลายประเทศแตกต่างกันไม่ใช่โค้ช ไม่ใช่หลักสูตร ไม่ใช่ระบบสำหรับผู้เล่นชั้นยอด หรือแม้แต่สิ่งอำนวยความสะดวก แต่คือ “วัฒนธรรม”
ในญี่ปุ่น วัฒนธรรมคือเครื่องยนต์ขับเคลื่อนการพัฒนาฟุตบอล และวัฒนธรรมด้านกีฬาแบบญี่ปุ่น—ในทุกประเภทกีฬา—ให้คุณค่ากับสามสิ่งเหนืออื่นใด: ระเบียบวินัย การทำซ้ำ และความมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้งในการเชี่ยวชาญพื้นฐาน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่ทำบ้างไม่ทำบ้าง แต่ถูกฝังอยู่ในชีวิตประจำวัน
ญี่ปุ่นยังให้การยอมรับอย่างเต็มที่เรื่องการเฉพาะทางตั้งแต่อายุน้อยและการฝึกตลอดทั้งปี เด็ก ๆ ฝึกซ้อมกัน 52 สัปดาห์ต่อปี และสังคมก็ยอมรับผลข้างเคียงที่อาจตามมา เช่น ความเหนื่อยล้าจนหมดไฟหรือการบาดเจ็บ ครอบครัวเข้าใจดีว่าเมื่อเด็กอายุหกขวบเข้าทีมฟุตบอล พวกเขามักจะต้องฝึกอย่างน้อยสัปดาห์ละสี่ครั้ง ครั้งละ 2–3 ชั่วโมง และครึ่งวันในช่วงสุดสัปดาห์ ระดับความทุ่มเทเช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
ไม่นานมานี้ ไทยเชื่อว่าพวกเขาค้นพบความลับของญี่ปุ่นแล้ว พวกเขาจ้างโค้ชชาวญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งมาดูแลทีมชาติ หวังจะทำซ้ำความสำเร็จของญี่ปุ่นในแบบฉบับไทย แต่ไม่นานคนก็เริ่มตั้งคำถามว่า “Japan Way” คืออะไรกันแน่? และยิ่งพิจารณาอย่างละเอียด ก็ยิ่งเห็นชัดว่าสิ่งที่ได้ผลในประเทศหนึ่ง ไม่สามารถยกไปใช้ในอีกประเทศหนึ่งได้ง่าย ๆ
สำหรับผม สิ่งที่เรียกว่า “Japan Way” นั้นใกล้เคียงกับแนวคิด Football Starts at Home มากกว่า—เป็นวัฒนธรรมที่สร้างจากฐานราก ด้วยการให้เด็กได้สัมผัสและเล่นกับลูกฟุตบอลตั้งแต่อายุน้อยอย่างสม่ำเสมอและเรียบง่าย เริ่มต้นที่บ้านระหว่างพ่อแม่กับลูก และต่อยอดในระดับสโมสร นั่นคือพื้นฐานที่ญี่ปุ่นได้รับประโยชน์ แม้ว่าผู้มาเยือนหลายคนจะไม่เคยเห็นมันก็ตาม
ที่มา
https://x.com/tomsan106/status/1992070767362867659?t=sQdIGeGz2BsDYUZE9KGKug&s=19 
Tom Byer อดีตนักเตะเจลีกและผู้คร่ำหวอดในฟุตบอลเด็กญี่ปุ่น-กับการตั้งคำถามของฟุตบอลไทยและ"Japan way"
ผมมักรู้สึกสนใจเสมอเมื่อผู้คนและองค์กรจากทั่วโลกเดินทางมาญี่ปุ่นเพื่อตามหา “สูตรลับ” ของการพัฒนาฟุตบอล พวกเขามากันเป็นจำนวนมาก เดินชมศูนย์ฝึกแห่งชาติ เยี่ยมสำนักงานสมาคมฟุตบอลญี่ปุ่น (JFA) เข้าชมการแข่งขันเจลีก พบปะกับสโมสรต่าง ๆ และเดินชมสำนักงานใหญ่ แต่สุดท้ายก็ยังได้คำตอบกลับไปเพียงครึ่งเดียวเท่านั้น
ทำไมบางประเทศถึงสามารถสร้างผู้เล่นระดับท็อปและทีมชาติเข้มแข็งได้อย่างต่อเนื่อง ยังคงเป็นหนึ่งในปริศนาที่ยิ่งใหญ่ของวงการฟุตบอล ฟุตบอลระดับรากหญ้ายิ่งเป็นเรื่องที่ถูกเข้าใจผิดบ่อย ๆ หลายคนมองว่ามันเป็นภาระ มากกว่าจะมองว่าเป็นโอกาสอันมหาศาลอย่างแท้จริง สิ่งที่ทำให้หลายประเทศแตกต่างกันไม่ใช่โค้ช ไม่ใช่หลักสูตร ไม่ใช่ระบบสำหรับผู้เล่นชั้นยอด หรือแม้แต่สิ่งอำนวยความสะดวก แต่คือ “วัฒนธรรม”
ในญี่ปุ่น วัฒนธรรมคือเครื่องยนต์ขับเคลื่อนการพัฒนาฟุตบอล และวัฒนธรรมด้านกีฬาแบบญี่ปุ่น—ในทุกประเภทกีฬา—ให้คุณค่ากับสามสิ่งเหนืออื่นใด: ระเบียบวินัย การทำซ้ำ และความมุ่งมั่นอย่างลึกซึ้งในการเชี่ยวชาญพื้นฐาน สิ่งเหล่านี้ไม่ใช่แค่ทำบ้างไม่ทำบ้าง แต่ถูกฝังอยู่ในชีวิตประจำวัน
ญี่ปุ่นยังให้การยอมรับอย่างเต็มที่เรื่องการเฉพาะทางตั้งแต่อายุน้อยและการฝึกตลอดทั้งปี เด็ก ๆ ฝึกซ้อมกัน 52 สัปดาห์ต่อปี และสังคมก็ยอมรับผลข้างเคียงที่อาจตามมา เช่น ความเหนื่อยล้าจนหมดไฟหรือการบาดเจ็บ ครอบครัวเข้าใจดีว่าเมื่อเด็กอายุหกขวบเข้าทีมฟุตบอล พวกเขามักจะต้องฝึกอย่างน้อยสัปดาห์ละสี่ครั้ง ครั้งละ 2–3 ชั่วโมง และครึ่งวันในช่วงสุดสัปดาห์ ระดับความทุ่มเทเช่นนี้ถือว่าเป็นเรื่องปกติ
ไม่นานมานี้ ไทยเชื่อว่าพวกเขาค้นพบความลับของญี่ปุ่นแล้ว พวกเขาจ้างโค้ชชาวญี่ปุ่นกลุ่มหนึ่งมาดูแลทีมชาติ หวังจะทำซ้ำความสำเร็จของญี่ปุ่นในแบบฉบับไทย แต่ไม่นานคนก็เริ่มตั้งคำถามว่า “Japan Way” คืออะไรกันแน่? และยิ่งพิจารณาอย่างละเอียด ก็ยิ่งเห็นชัดว่าสิ่งที่ได้ผลในประเทศหนึ่ง ไม่สามารถยกไปใช้ในอีกประเทศหนึ่งได้ง่าย ๆ
สำหรับผม สิ่งที่เรียกว่า “Japan Way” นั้นใกล้เคียงกับแนวคิด Football Starts at Home มากกว่า—เป็นวัฒนธรรมที่สร้างจากฐานราก ด้วยการให้เด็กได้สัมผัสและเล่นกับลูกฟุตบอลตั้งแต่อายุน้อยอย่างสม่ำเสมอและเรียบง่าย เริ่มต้นที่บ้านระหว่างพ่อแม่กับลูก และต่อยอดในระดับสโมสร นั่นคือพื้นฐานที่ญี่ปุ่นได้รับประโยชน์ แม้ว่าผู้มาเยือนหลายคนจะไม่เคยเห็นมันก็ตาม
ที่มา
https://x.com/tomsan106/status/1992070767362867659?t=sQdIGeGz2BsDYUZE9KGKug&s=19