ขอขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นนะคะ
ตอนนี้เราอายุจะเข้าเลข4เราอยากเลิกกับแฟนค่ะ! แฟนในที่ตรงนี้จริงๆแล้วสถานะ ณ ปัจจุบัน เหมือนแค่รูมเมท พาร์ทเนอร์ใดๆคือเราไม่เคยโทษอะไรโทษใครเพราะเราโทษแต่ตัวเอง นิสัยเราคือ เรามีความรับผิดชอบสูง เป็นหัวหน้าครอบครัวมาตลอด เราไม่อยากจะบอกว่าเราเลือกคนผิด เพราะเราเลือกเอง
พอผ่านพ้นเวลามา กับความสูญเสียที่แม่เสียไป กระบวนการความคิดของเรามันไม่เหมือนเดิม เราหมดอาลัยตายอยากและไม่อยากอยู่ตรงนี้ ความรู้สึกนี้แฟนไม่ได้ไม่ดีนะคะในความดีของเขามีอยู่ แต่เขาเจ้าชู้มาก เราเป็นที่ปรึกษาและแทบจะรับรู้เรื่องราวทุกอย่างของเขามาตลอด ดึงเขาออกมาจากเหตุการณ์ที่จะฉุดเขาลงเหวหลายครั้ง แต่พอแม่เราเสียเราก็ไม่ได้ติดต่อกับทางพ่อกับแม่แฟน ซึ่งก่อนหน้านั้นเราสนิทกับแม่ของแฟนพอสมควร เรามารับรู้ที่หลังว่าแม่เขาไม่ได้จริงใจกับเราและเมตตาเรา เหมือนที่เราจริงใจกับเขา เขาใช้อะไรเราเราก็ทำทุกอย่าง ตอนแม่เสีย แม่เขาไม่ทักมาแสดงความเสียใจสักนิดเขาได้แต่ถามว่าทำไมเราโกรธอะไรเขาถึงไม่ทักไป สภาพจิตใจเราไม่ไหวจริงๆค่ะ ส่วนแฟนเรา เราดูแลเขาทุกอย่างค่ะ เหมือนลูกเลย เขามีหน้าที่แค่ กิน ขี้ ปี้ นอน ไปทำงาน มีแค่นี้ไม่เกินจริง เรารู้ว่าเขาไม่ได้รักเราเท่าที่เรารักเขา เราคบกันมาจะเข้า6 ปี แต่เขาไม่ได้ดูแลทางด้านจิตใจของเราเลย ข้อดีของเขาคือ เขาช่วยเหลือเราเรื่องเงินค่ะ และเราก็ยังมีเงินลงทุนที่เขาให้เราจัดการให้ แต่ถ้าว่าเราก็ซับพอร์ตเขาตลอดเวลาที่คบกันมาเหมือนกัน เรามีอภิสิทธิ์ที่ทำงานอะไรที่ใช้ได้เราก็ให้เขาหมดเลยค่ะ เช่น เติมน้ำมัน ออกบิลค่าอาหาร ซื้อของให้เขา ไปเที่ยว ตปท เราก็ออกค่าทุกอย่าง จนเงินเก็บหมดเลยต้องพึ่งเขาหลังๆ แต่ถามความรู้สึก ณ ตอนนี้ พอเรารู้ว่าเขาไม่ได้จริงใจกับเรา และสุดท้ายเราก็เหมือนเป็นคนอื่นทั้งๆที่เขาพูดเสมอว่า เขามองเราเป็นเหมือนคนในครอบครัว เขาไม่เคยพาเราไปหาหมอ ได้แต่บอกให้ไปหาหมอ มีแต่เราดูแลเขาฝ่ายเดียว เรารับไม่ได้ที่เขาไม่จริงใจกับเราลับหลัง (จริงใจถ้าเขาจริงใจเขาคงไม่เป็นคนเจ้าชู้ค่ะ)เรามีความรู้สึกว่าเราเหมือนตัวคนเดียวและเขาสามารถทิ้งเราได้ตลอดเวลาถ้ามีปัญหาอะไร ที่ผ่านมาเราไม่ได้ทุกข์ใจอะไรกับพฤติกรรมของเขามีแต่ความเข้าใจ แต่เราแค่อยากรู้ว่าเราอยากเอาตัวเองออกไปจากตรงนี้ยังไงดี? เราอยากไปอยู่คนเดียวค่ะ
1.ความรู้สึกเราที่อยากอยู่ตรงนี้เพียงเพราะอยากรับผิดชอบเรื่องเงินทั้งหมดของเขาให้จบ!
2.เราไม่รู้จะพูดคุยเรื่องนี้กับใครเลยจริงๆไม่รู้จะทำยังไงดี
อยากขอความเห็นจากผู้ที่มาเห็นข้อความนี้ค่ะว่าเราควรหาทางออกให้ชีวิตยังไงดี?
ตอนนี้เราอายุจะเข้าเลข4เราอยากเลิกกับแฟนค่ะ! แฟนในที่ตรงนี้จริงๆแล้วสถานะ ณ ปัจจุบัน เหมือนแค่รูมเมท พาร์ทเนอร์ใดๆคือเราไม่เคยโทษอะไรโทษใครเพราะเราโทษแต่ตัวเอง นิสัยเราคือ เรามีความรับผิดชอบสูง เป็นหัวหน้าครอบครัวมาตลอด เราไม่อยากจะบอกว่าเราเลือกคนผิด เพราะเราเลือกเอง
พอผ่านพ้นเวลามา กับความสูญเสียที่แม่เสียไป กระบวนการความคิดของเรามันไม่เหมือนเดิม เราหมดอาลัยตายอยากและไม่อยากอยู่ตรงนี้ ความรู้สึกนี้แฟนไม่ได้ไม่ดีนะคะในความดีของเขามีอยู่ แต่เขาเจ้าชู้มาก เราเป็นที่ปรึกษาและแทบจะรับรู้เรื่องราวทุกอย่างของเขามาตลอด ดึงเขาออกมาจากเหตุการณ์ที่จะฉุดเขาลงเหวหลายครั้ง แต่พอแม่เราเสียเราก็ไม่ได้ติดต่อกับทางพ่อกับแม่แฟน ซึ่งก่อนหน้านั้นเราสนิทกับแม่ของแฟนพอสมควร เรามารับรู้ที่หลังว่าแม่เขาไม่ได้จริงใจกับเราและเมตตาเรา เหมือนที่เราจริงใจกับเขา เขาใช้อะไรเราเราก็ทำทุกอย่าง ตอนแม่เสีย แม่เขาไม่ทักมาแสดงความเสียใจสักนิดเขาได้แต่ถามว่าทำไมเราโกรธอะไรเขาถึงไม่ทักไป สภาพจิตใจเราไม่ไหวจริงๆค่ะ ส่วนแฟนเรา เราดูแลเขาทุกอย่างค่ะ เหมือนลูกเลย เขามีหน้าที่แค่ กิน ขี้ ปี้ นอน ไปทำงาน มีแค่นี้ไม่เกินจริง เรารู้ว่าเขาไม่ได้รักเราเท่าที่เรารักเขา เราคบกันมาจะเข้า6 ปี แต่เขาไม่ได้ดูแลทางด้านจิตใจของเราเลย ข้อดีของเขาคือ เขาช่วยเหลือเราเรื่องเงินค่ะ และเราก็ยังมีเงินลงทุนที่เขาให้เราจัดการให้ แต่ถ้าว่าเราก็ซับพอร์ตเขาตลอดเวลาที่คบกันมาเหมือนกัน เรามีอภิสิทธิ์ที่ทำงานอะไรที่ใช้ได้เราก็ให้เขาหมดเลยค่ะ เช่น เติมน้ำมัน ออกบิลค่าอาหาร ซื้อของให้เขา ไปเที่ยว ตปท เราก็ออกค่าทุกอย่าง จนเงินเก็บหมดเลยต้องพึ่งเขาหลังๆ แต่ถามความรู้สึก ณ ตอนนี้ พอเรารู้ว่าเขาไม่ได้จริงใจกับเรา และสุดท้ายเราก็เหมือนเป็นคนอื่นทั้งๆที่เขาพูดเสมอว่า เขามองเราเป็นเหมือนคนในครอบครัว เขาไม่เคยพาเราไปหาหมอ ได้แต่บอกให้ไปหาหมอ มีแต่เราดูแลเขาฝ่ายเดียว เรารับไม่ได้ที่เขาไม่จริงใจกับเราลับหลัง (จริงใจถ้าเขาจริงใจเขาคงไม่เป็นคนเจ้าชู้ค่ะ)เรามีความรู้สึกว่าเราเหมือนตัวคนเดียวและเขาสามารถทิ้งเราได้ตลอดเวลาถ้ามีปัญหาอะไร ที่ผ่านมาเราไม่ได้ทุกข์ใจอะไรกับพฤติกรรมของเขามีแต่ความเข้าใจ แต่เราแค่อยากรู้ว่าเราอยากเอาตัวเองออกไปจากตรงนี้ยังไงดี? เราอยากไปอยู่คนเดียวค่ะ
1.ความรู้สึกเราที่อยากอยู่ตรงนี้เพียงเพราะอยากรับผิดชอบเรื่องเงินทั้งหมดของเขาให้จบ!
2.เราไม่รู้จะพูดคุยเรื่องนี้กับใครเลยจริงๆไม่รู้จะทำยังไงดี