ผมที่บ้านทำธุรกิจ พ่อเป็นมีอิทธิพลระดับหนึ่งเป็นที่รู้จักในจังหวัด แต่ความผิดพลาดของผม ผมเรียนมหาลัยไม่จบเหลวไหลลาออกมา หลังจากนั้นผมคิดได้ผมจึงเริ่มทำธุรกิจเล็กๆแต่ล้มเหลว พัง แฟนทิ้ง จนถึงตอนนี้ผมลุกขึ้นมาลุยอีกครั้งผมไม่ชอบงานประจำ เลยมาทำงานเป็นไรเดอร์(คนส่งอาหาร)ก็เกิดอะไรมากมายทั้งดีและไม่ดี แต่มีอยู่เหตุการณ์หนึ่งและมีหลายๆเหตุการณ์แต่ยกมาแค่1ในเหตุการณ์ทั้งหมด ที่ผมได้เห็นความจริงบางอย่าง คือ ครั้งหนึ่งผมมีแบงค์20เยอะจากตู้ต้องแบงค์100ผมเลยไปขอแลกกับร้านอาหารตามสั่งร้านหนึ่งที่ผมเคยทานสมัยเรียนเขาดูใจดีตอนนั้น แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เขาไล่ตะเพิดผมออกจากร้านและแสดงสีหน้าน่ารังเกียจและถ้อยคำไล่แม้ผมจะอยู่หน้าร้านห่างจากลูกค้าในร้านมาก ซึ่งสามารถพูดได้ว่าไม่ได้ไม่ให้แลก มันต่างจากตอนผมเรียนมากินที่นี่ และจากหลายๆเหตุการณ์ คือ ผู้คนจะปฏิบัติต่อคุณจากคุณค่าที่เขาประเมิน คือตำแหน่งทางสังคมที่คุณมี ในตอนผมเรียนขับรถดีๆเขาปฏิบัติกับผมอีกแบบเหมือนคนละคน ผมจึงรู้ว่าในสายตาสังคม คนส่งอาหาร คือสถานะต่ำต้อยน่ารังเกียจที่จะพูดหรือทำยังไงก็ได้ ผมโดนก็เฉยๆด่วยความที่ไม่ค่อยแคร์ใครแต่พอโดนบ่อยๆเข้า ผมเริ่มเก็บไว้ในใจถ้ากูขึ้นไปอยู่เหนือพวกได้กูจะใช้อำนาจที่กูมี เหยียบชีวิตให้จมดิน จากความฝันมันเริ่มถูกผลักด้วยความแค้น ความเท่าเทียมไม่มีอยู่จริง 80%ปฏิบัติไม่ดี คนดีจริงๆที่มีทัศคติที่ดีเจอ 10-20%เท่านั้น แต่ปกติของสัตว์สังคมที่กดคนที่ด้อยกว่าเข้าใจได้ เพราะงั้นกูจะกดพวกเหมือนกัน
ตำแหน่งทางสังคม คือวิธีที่คนปฏิบัติกับคุณ