ผมอยู่บ้านครอบครัวแล้วผมรู้สึกขาดความตื่นเต้น ถ้าไปอยู่หาบ้านเช่าเองมันจะดิ้นรนกว่า ผมเฉื่อยมากเหมือนไม่ต้องทำอะไรก็รอด ผมคิดได้ว่าเหมือนตัวเองใช้ชีวิตผิดทาง คิดได้ว่าแบบนี้อยู่ในสังคมไม่รอดแน่ ถ้าไม่พึ่งพาตนเอง ไปอยู่เองต้องดูแลตนเอง ผมรู้สึกว่าตนเองใช้ชีวิตผิดมาตลอด เงินที่ได้จากครอบครัวง่ายๆมันทำให้ผมขาดความสามารถของสัตว์ตัวหนึ่ง กลายเป็นสัตว์เลี้ยงแทน แม้ห้องเช้าจะเล็กๆขอแค่อยู่ได้มันก็เหมือนพื้นที่ของผม นี่สิรสชาติของชีวิต มันคือทางเลือก จะอยู่ในกรงแบบปลอดภัย หรือจะออกไปอยู่แบบธรรมชาติยืนด้วยลำแข้งตัวเอง สร้างทุกอย่างขึ้นมา เงิน อิทธิพล ปลอดภัยเกินไปก็น่าเบื่อชีวิตขาดสีสันอยู่แบบนี้ตายดีกว่า เหมือนใช้ชีวิตผิดธรรมชาติ แต่ต้องยอมรับว่าอยู่บ้านครอบครัวมันสร้างตัวง่ายกว่าเพราะไม่ต้องรับผิดชอบค่า อาหาร ค่าไฟ แต่มันไม่ตื่นเต้น ผมว่ายุคสมัยใหม่สบายปลอดภัยเกินไป ทำให้คนเราอดทนต่ำ อ่อนแอ และโดนเอาเปรียบ เป็นขยะสังคม
ผมใช้ชีวิตผิดหรือเปล่า