รู้สึกเหมือนชีวิตนี้โดนลิขิตมาให้ต้องอยู่คนเดียว

อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ ที่ผมเจอมากับตัวคับทั้งเรื่องเพื่อนคนรัก ที่กำลังจะดีแต่ก็พังมาตลอดจนต้องอยู่คนเดียว คือผมเป็นลูกคนเดียวของที่บ้านคับ ก็ค่อนข้างเหงาพอตัวเลยละคับ สมัยเรียนก็มีเพื่อนเยอะแยะมากมายคับความรักก็ด้วย แต่พอเรียนจบละออกมา เพื่อนจาก 10-20 คน ตอนนี้ถ้านับเอาจิงๆ 1คนที่ผมจะไปไหนมาไหนด้วยได้ไว้ใจได้เอาตรงๆคือไม่มีเลยคับ แต่ตลอดมาก็เคยมีนะคับเพื่อนแบบที่ว่ามา แต่ก็มันจะชอบมีบางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้นจนทำให้ผมต้องแยกกับเพื่อน ถ้านับก็ 3-4 คนเลยคับที่ผมได้สนิทละต้องแยกก้นเพราะมีปัญหาบางคนปัญหาก็เกิดจากตัวผมเองที่ไม่อยากจะยุ่งกับเขาแล้วกับบางคนที่เขาทำตัวเองจนไม่ได้เจอกันอีก หรือให้พูดง่ายๆผมเคยมีเพื่อนสนิท 3-4 คน แต่ก็ต้องแยกกันเพราะมีปัญหาตลอด ตั่งแต่ผมมีเพื่อนมาไม่เคยมีเพื่อนที่อยู่ด้วยกันแบบ 3+ ปี เรื่องความรักก็เช่นกันคับผมเป็นคนที่ถ้าเจอไครน่ารักๆก็ชอบนะแต่ไม่ได้จะจีบเลย แต่ถ้าจะต้องจีบผมจะจีบคนที่ผมเจอละรู้สึกถูกชะตารู้สึกว่าคนนี้ละไช้ ซึ่งผมก็เจอคนแบบนั้นด้วยถึง 3 รอบ รอบที่หนึ่งผิดหวังเพราะยังเด็กเกินไป รอบที่ 2 ผิดหวังเพราะความสัมพันที่ซับซ้อน รอบที่ 3 เราไม่ไช้คนที่เขาชอบ ทั้งเรื่องเพื่อนและเรื่องความรักที่ผมเคยเจอแล้วมาเล่าให้ฟังคือช่วงชีวิตผมในระยะเวลา เกือบๆ 8 ปี ซึ่งตลอดเวลานั้นก็ยอมรับว่าค่อนข้างผิดหวังคับกับเรื่องเพื่อนหรือความรัก จนทำให้ต้องอยู่คนเดียวมาตลอด ถ้าย้อนไปตอนนั้นผมทรมานมากคับแม้แต่เพื่อนสักคนยังไม่มี ถ้าช่วงไหนดิ่งๆหน่อยนี้นึกว่าเป็นซึมเศร้า อยากไปไหนก็ไม่กล้าไปเพราะไม่มีเพื่อนพาไป รู้สึกไม่ชินกับทุกเช้าที่ตื่นแล้วไม่มีเพื่อนทักมาเหมือนแต่ก่อน รู้สึกเหงาที่วันหยุดต้องเที่ยวคนเดียวจากที่มีเพื่อนไปด้วยยอมรับคับช่วงนั้นอ่อนแอจิงๆแต่พอเวลาผ่านไปที่เริ่มปรับตัวได้คนอื่นอาจจะดีขึ้นไม่สนเรื่องความรักหรือความสัมธ์พันแล้วไช้ชีวิตได้ง่ายขึ้นโดยการกล้าทำไรคนเดียว ของผมก็เช่นกันคับที่ปรับตัวละกล้าทำไรคนเดียวได้แต่ที่ต่างออกไปสำหรับผมช่วงที่ดีขึ้นมันกลับเหมือนผมเสียตัวตนของตัวเองไปเลย มันดีขึ้นในทางที่ว่าความรู้สึกมันด้านชาไปแล้ว จากที่ชอบเล่นเกม ทุกวันนี้แค่เปิดคอมยังไม่อยากจะทำ เป็นคนที่ชอบฟังเพลง ทุกวันนี้ ยิ่งฟังยิ่งเบื่อ จากเป็นคนชอบรถทุกวันนี้แค่เห็นเครื่องยนรถก็รู้สึกยุ่งยาก ของผมมันดีขึ้นในทางนี้ในแบบที่มันไม่รู้สึกกับอะไรแล้วจนบางวะนผมก็คิดว่าจิงๆแล้วชีวิตผมมันกำลังตามหาอะไรกันแน่ ผมเป็นคนชอบอะไร ผมอยากจะทำอะไรกันแน่ เหมือนทุกวันนี้แค่ตื่นมาทำงานแต่ยังนึกไม่ออกว่าจะเอายังไงต่อ ไม่ไช้ผมไม่มีฝันนะผมมีแต่เป็นฝันที่ตัวผมสมัยวับรุ่นอยากมีแต่พอตอนนี้มันไม่ไช้สิ่งที่ผมต้องการแล้ว ผมเลยสงสัยว่าจิงๆแล้วผมกำลังวิ่งตามหาอะไรกันแน่