สรุปเราสำคัญกับเขาจริงมั้ย

คือเรามีคนคุยเก่าค่ะ คุยกันเดือนนึงเเล้วก็เลิกคุยเพราะต่างคนต่างไม่มีเวลาให้กันเราเลยตัดสินใจเดินออกมาเพราะไม่อยากให้ใครรอใคร เเล้วก็ไม่ได้คุยกันสองเดือนค่ะ จนเขากลับมา เขาบอกว่าไม่เคยเข้าหาใครเลยเเต่เข้าหาเราเพราะเราสำคัญ ตลอดตอนที่เลิกคุยกะเราเขาก็ไม่มีคนคุยเพิ่ม เเต่เรามีเเฟนค่ะเเต่โดนหลอกฮาฮ่า เขาเเค่คุยเเก้เหงาเฉยๆเซ็งเลย ต่อๆๆ หลังจากเลิกกับเเฟนเขาก็ทักเรามาค่ะ เราก็กลับไปคุย เราจริงจังมากเพราะคนนี้เราชอบมาก ตอนเลิกคุยก็ร้องไห้หนักมากทั้งๆที่คุยไม่นานเอง เราเลยรู้สึกอยากกลับมาเเก้ไขจากครั้งก่อนค่ะเผื่อจะไม่จบเเบบเดิม เเต่เรารู้สึกว่าเราอยากคุยกับเขาคนเดียวตอนนี้ เขามีเวลาให้อย่างอื่นเสมอ ให้เพื่อนให้กับการนอน เราไม่เคยว่าเขาเลยค่ะเราเข้าใจมากๆว่าเขาเหนื่อยกับการเรียน เเต่พอว่างก็ไปหาเพื่อน 2-3ชม.กว่าจะกลับมาตอบ ตอบอีกทีก้ดึกๆ  การตอบก็คือ ฝันดีเเล้วก็ไปเลย ไม่มีมอนิ่งถ้าเราไม่ทัก เขาจะปล่อยเบลอเลยค่ะ เหมือนอีโก้เขาจะเยอะมาก ไม่ทักก่อนก้ไม่ทัก  เราตอบช้านิดเขาจะตอบช้ากว่าเรื่อย ตอบเร้วเเค่ไหนก็โดนปล่อยให้รอ1-2ชม. น๊านนานทีจะตอบเร้วเเบบ10นาททีตอบค่ะ เราเคยคุยกับเขาอถามว่ายังอยากมีเราอยู่มั้ย ทำไมปล่อยให้รอนานจัง ไม่ว่างหรือเบื่อหรือไม่อยากคุย เขาก็บอกว่าเขามีอะไรให้ทำเยอะเเยะ เขาเหนื่อย เขาอยากนอน เรารู้เขาเหนื่อยเขานอนได้เขาทำอะไรได้ เเต่ถ้ามีอะไรให้ทำเยอะเเยะจะดึงเราเข้าไปทำไม เพราะมันไม่มีเวลาไหนจะให้เราเเล้ว เเต่เขาก้พูดเยอะยุนะคะ เหมือนจะรั้งไม่อยากให้ไป เเต่ก้ดูจะโยนมาให้เราด้วยว่าเราไม่มีเหตุผล  เเละเขาเคยพูดด้วยว่าถ้าสำคัญจริงจะมีเวลาให้กับสิ่งนั้นเสมอ มันดูย้อนเเย้งกันไปหมดเลย เราเเค่อยากรู้ว่าจากที่เล่าไปคิดว่าเขาจริงจังมั้ยคะ เเละเราดูงี่เง่าไปมั้ย เราขอเเค่เวลาสักครึ่งชม.ก้ได้ที่ได้คุยกันยาวๆหาเรื่องคุยไปทั่วสนุกๆ