เริ่มเลยแล้วกัน ผมก็คนธรรมดาคนนึง ที่รู้สึกว่าอยู่บนโลกนี้แบบโครตเหงา ผมแอบชอบสาวคนหนึ่ง ตามจีบมานานไปเที้ยวด้วยกัน กินข้าวด้วยกัน รู้จักกันนานมาก แต่เหมือนจะสถานะFriendzonมากกว่า จนสุดท้ายเธอหนีไปเกาหลี โดยไม่บอกอะไรผมสักคำแล้วก็ขาดการติดต่อกัน ผมโครตเศร้าโครตเหงา แต่ก็ยังดีที่มีเพื่อนที่สนิทกันมาก คุยกันได้ทุกเรื่องคอยมาหาผม คอยมาปลอบผม จนทำให้รู้สึกดีขึ้นได้มาก จนสุดท้ายสงกรานต์ที่ผ่านมา มันชวนผมกลับไปเที้ยว
บ้านมันที่ต่างจังหวัด ตอนแรกผมก็จะไปกับมันเพราะผมมีรถ แต่สุดท้ายผมก็ต้องพาพ่อแม่ไปต่างจังหวัดเพื่อไปดูอาการย่าที่ป่วย มันบอกว่าจะขี่มอไซค์กลับโดยให้ลูกกับแฟนมันนั้งรถตู้กลับ พอวันจริงมันไม่ค่อยมีตังเลยเอาลูกกับแฟนขี่มอไซค์กลับด้วย ผมคอยทักหาโทรถามเรื่อยๆเป็นห่วง จนมันไปถึงที่หมาย ก็วีดีโอหากันคุยเล่นกันปกติ ผมนัดกันจะกลับไปเล่นสงกรานต์ด้วยกัน ผมเลยมุ่งหน้ากลับมากรุงเทพก่อนมัน ก็เหมือนเดิมคอยทักถาม บอกว่าเห็นแชทโทรมาด้วย มันพักก็โทรหาตลอด แชทสุดท้ายคือตี5 แล้วมันก็ไม่ตอบผมเลย จน10โมงเช้า น้องชายมันเอามือถือมันโทรมาหาผมว่าเกิดอุบัติเหตุ ลูกมันปลอดภัย แฟนมันอยู่ICU ส่วนตัวมันหรอ หึ ไม่รอดครับเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ผมรีบขับรถไปเพื่อหวังให้ไม่ใช้เรื่องจริงสุดท้ายก็เป็นความหวังที่ไม่มีจริง ต้องยอมรับผมเป็นคนเพื่อนน้อยมาก พอมันไม่อยู่ผมได้แต่โทษตัวเอง ผมเป็นซึมเศร้า ผมยังดูรูปมัน จำเสียงที่มันคุยกับผมได้
นั้งอ่านแชทเก่าๆ ทักหามันอยู่อย่างนั้นทั้งที่รู้ว่ามันจะไม่ตอบกลับมาอีกแล้ว ผมหาทางที่เจอได้เจอมัน เป็นผีเข้าฝันอะไรก็ได้ สุดท้ายไม่มีเลย มีแต่คนอื่นมาเล่าให้ฟัง ฝันเห็นมันอย่างโน้นอย่างนี้ พอมันไม่อยู่ผมก็ได้แค่ช้วยเหลือลูกมัน คอยไปหาคอยซื้อของไปให้ ลูกมันพึ่งได้2ขวบครับ ผมก็ไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นกับความรู้สึกแบบนี้ได้ไหม ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผมแค่อยากมาเล่าผมก็ไม่รู้จะหาทางไหนเยียวยาตัวเอง ผมไปหาหมอก็แล้ว เหมือนจะได้ขึ้นแต่ก็กลับมาสภาวะเดิม🙏🏼🙏🏼🙏🏼
แค่มาเล่าให้ฟังเพราะเหงา
บ้านมันที่ต่างจังหวัด ตอนแรกผมก็จะไปกับมันเพราะผมมีรถ แต่สุดท้ายผมก็ต้องพาพ่อแม่ไปต่างจังหวัดเพื่อไปดูอาการย่าที่ป่วย มันบอกว่าจะขี่มอไซค์กลับโดยให้ลูกกับแฟนมันนั้งรถตู้กลับ พอวันจริงมันไม่ค่อยมีตังเลยเอาลูกกับแฟนขี่มอไซค์กลับด้วย ผมคอยทักหาโทรถามเรื่อยๆเป็นห่วง จนมันไปถึงที่หมาย ก็วีดีโอหากันคุยเล่นกันปกติ ผมนัดกันจะกลับไปเล่นสงกรานต์ด้วยกัน ผมเลยมุ่งหน้ากลับมากรุงเทพก่อนมัน ก็เหมือนเดิมคอยทักถาม บอกว่าเห็นแชทโทรมาด้วย มันพักก็โทรหาตลอด แชทสุดท้ายคือตี5 แล้วมันก็ไม่ตอบผมเลย จน10โมงเช้า น้องชายมันเอามือถือมันโทรมาหาผมว่าเกิดอุบัติเหตุ ลูกมันปลอดภัย แฟนมันอยู่ICU ส่วนตัวมันหรอ หึ ไม่รอดครับเสียชีวิตที่โรงพยาบาล ผมรีบขับรถไปเพื่อหวังให้ไม่ใช้เรื่องจริงสุดท้ายก็เป็นความหวังที่ไม่มีจริง ต้องยอมรับผมเป็นคนเพื่อนน้อยมาก พอมันไม่อยู่ผมได้แต่โทษตัวเอง ผมเป็นซึมเศร้า ผมยังดูรูปมัน จำเสียงที่มันคุยกับผมได้
นั้งอ่านแชทเก่าๆ ทักหามันอยู่อย่างนั้นทั้งที่รู้ว่ามันจะไม่ตอบกลับมาอีกแล้ว ผมหาทางที่เจอได้เจอมัน เป็นผีเข้าฝันอะไรก็ได้ สุดท้ายไม่มีเลย มีแต่คนอื่นมาเล่าให้ฟัง ฝันเห็นมันอย่างโน้นอย่างนี้ พอมันไม่อยู่ผมก็ได้แค่ช้วยเหลือลูกมัน คอยไปหาคอยซื้อของไปให้ ลูกมันพึ่งได้2ขวบครับ ผมก็ไม่รู้ว่าจะหลุดพ้นกับความรู้สึกแบบนี้ได้ไหม ยังไงก็ขอบคุณที่อ่านจนจบนะครับ ผมแค่อยากมาเล่าผมก็ไม่รู้จะหาทางไหนเยียวยาตัวเอง ผมไปหาหมอก็แล้ว เหมือนจะได้ขึ้นแต่ก็กลับมาสภาวะเดิม🙏🏼🙏🏼🙏🏼