ความสุข…ไม่ใช่ธรรมที่แท้จริง

ความสุขไม่ใช่ธรรมที่แท้จริง ธรรมที่แท้ จริงๆนั้นต้องไม่เนื่องด้วยอะไรทั้งสิ้น ทำใจให้มันไม่เนื่องด้วยสักอย่างนั้นหล่ะ ธรรมที่แท้จริง
ขอผู้อธิบายด้วยค่ะ  จากประโยค“ไม่ต่อเนื่องด้วยอะไรทั้งสิ้น นั้นหมายความว่าอย่างไรคะ
 

⬆️ ⬆️
 
 
ความสุขที่แท้จริง  ธรรมที่แท้จริง  ไม่ต้องเนื่องด้วยอะไรทั้งสิ้น  ก็คือ  การรู้เท่าทันกระแสของธรรมชาติ
ที่พระพุทธเจ้าทรงเรียกว่า  อิทัปปัจจยตาปฏิจจสมุปบาท  คือ  กระแสของเหตุปัจจัย 
ที่ปัญญาของเรา  เรียนรู้  เข้าใจ  และ รู้ทันกระแสของเหตุปัจจัยที่มันปรุงแต่ง  อาศัยกันและกันเกิดขึ้น
 

เมื่อเรามีปัญญารู้เท่าทัน  กฎธรรมชาตินี้ว่า  สรรพสิ่งในโลกนี้  เป็นไปตามเหตุปัจจัย 
พอเรารู้ทันแล้ว  เราก็รู้สึกโปร่ง  โล่ง  เบา  สบายอกสบายใจ  เป็นอิสระต่อสิ่งร้อยรัด ที่ผูกมัด กักขังเราไว้
เพราะเรารู้ตามความเป็นจริงแล้วว่า  สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราเวลานี้  ขณะนี้  มันก็เป็นไปตามเหตุปัจจัยของมัน  เช่นนั้นเอง
 
สิ่งที่เกิดกับเรานั้น  ไม่ว่าจะด้านร่างกาย หรือจิตใจ  ก็ไม่มาทำร้ายเราได้ 
เพราะเราไม่ตกอยู่ภายใต้อำนาจ หรืออิทธิพลของมัน  เราเป็นอิสระ  ไม่ขึ้นกับมัน   มันจึงไม่เกิดพิษเกิดภัยอะไรกับเราได้ครับ 
 

ปัญญาที่ได้รับการอบรมมาแล้วนี่เอง  ที่จะเห็นสิ่งทั้งหลายที่เป็นกระแสแห่งการปรุงแต่งว่า  มันไม่เที่ยง  เป็นทุกข์  เป็นอนัตตา
มันก็เกิด-ดับ  ไปตามธรรมชาติ  ตามสภาวะธรรมดาของมัน  เช่นนั้นเอง    

เพราะเรารู้เห็นอย่างนี้  เราจึงไม่เดือดร้อน  ไม่เป็นทุกข์กับมัน 
ซึ่งก็คือ  ความสุขที่แท้จริง  ธรรมที่แท้จริง  ไม่ต้องเนื่องด้วยอะไรทั้งสิ้น นั่นเองครับ