นี้คือข้อความที่หนูส่งให้เพื่อนนะคะอาจมีกู --> คือกุอทิบายเปนคำไม่เก่งนะเเต่คือเรื่องมันมีอยุ่ว่ากุอะอายุสิบสี่เเล้วเเล้วคนที่รุ่นๆเดียวกันกับกุเค้ารุจักเเต่งตัวมีชุดมีอะไรปกติเเต่กุอะในตุ้เสื้อผ้ากุมันมีชุดเเต่มันเปนชุดเเบบไม่มีอะไรเเมทได้เลยละมันมาจากที่ยาดกุให้มาหลายปีก้คือล่าสุดเเม่ซื้แชุดให้กุตอนกุยังจำไมได้เลยปอห้าปอหกมั้งละนอกนั้นก้ใส่ต่อจากพี่กุกุเลยไม่ชอบการออกจากบ้านเพราะกุไม่มีชุดละตอนนี้ก้น่าหนาวเเล้วกุมีเสื้อกันหนาวเเต่ก้เหมือนไม่มีอะที่ใส่ได้ก้มีเเต่เสื้อกันยูวีนอกนั้นคือฮู้ดสั่งจากช้อปปี้คุณภาพไม่ดีละก้มีตำหนิคือถ้าใส่เเบ้วคนดูออกว่าสั่งมาถูกๆไม่ก้เสื้อเเม่กุที่สั่งมาจากเฟสที่เเบบปราด้าของฟลอมบ้านเสื้อที่มันหนาๆใหญ่เกินไม่เหมาะกับใส่ไปโรงเรียนเลยเเม่ก้ยังบอกให้ใส่ กุคิดเรื่องนี้มานานคือกุเปนคนที่ขอบอยากไเของใหม่ๆหรอเหนเเม่กุว่ากุเเบบนี้เเต่คือถ้าให้สรุปคือสำหรับกุไม่มีชุดกกุก้พยายามปล่อยผ่านเเล้วเเต่เสื้อกันหนาวตัวใหญ่ธรรมดาสีธรรมดาๆกุใส้ได้ทุกโแกาสก้ไม่มีสักตัวคือกุคิดเรื่องนี้มาตั้งเเต่เดกเเล้วไม่รุจะเเก้ยังไงอะเเอบเสียใจ เเม่กุไม่ให้สั่งของ เเต่กุไม่อยากสั่งตามเเอพหรอกกุเเค่อยากให้เเม่ซื้แให้กุเวลาเช้าเมืองหรทออะไรก้ได้h&mหรือไรก้ได้เเต่จนตอนนี้คือกางเกงยีนกุมันเลกหมดเเล้วกางเกงช้างขาดๆกุ้ก้ต้องทนใส่ ตอนนี้กุเเค่อยากได้เสื้อกันหนาว เเม่กุรุ้ว่ามันเลกเก่าเเค่ไหนเเม่ก้ยังบอกให้กุใส่เเล้วมาบอกว่ากุไม่ประหยัด เมื่อวานกุเดินตลาดพยายามคุยกับเเม่เรื่องนี้เเม่ก้เปลี่ยนเรื่อง เสื้อตัวละสองสามร้อยก้บอกว่าเเพงเเล้วเเต่ทีของตัวเองยังซื้อ คือตอนกุมอหนึ่งกุขอเเม่สั่งเสื้แกันหนาวไปสองรอบกุก้ได้มาไม่ตรงปกทุกรอบเเต่กุก้ทนใส่เพราะกุเปนคนเกบเงินละปีนี้เเม่ก้บอกให้กุใส่ที่สั้งมาพุดเเนวเเบบ สั่งมาละทำไมไม่ใส่คือเเบบง หนูเข้าใจฐานัทางบ้านที่ค่ะก้ประมานกลางๆไม่ได้รวยเลย เเต่หนูพยายามประหยัดไม่ซื้อจองเเพงให้เขามาตลอด หนูแบากรู้ว่ามุมมองผู้ใหญ่เปนยังไงอะค่ะ
ร้องให้กับเรื่องนี้บ่อยนิดๆ หนุขอมากไปหรอคะ?