เราอยู่กับยายมาตั้งแต่เกิด พื้นเพ ยายส่งเรียนนะคะ บ้านเป็นร้านขายกับข้าวถุง พอขึ้นมหาลัยเราย้ายมาอยู่กับตา ซึ้งตาส่งเสียทั้งหมด ต่อมายาย ก็เลิกขายของและนั่งๆนอนๆไม่ได้ทำอะไร
เรามาอยู่กับตา พอถึงเทศกาลเช่น ปีใหม่ สงกรานต์ เราก็จะกลับบ้านตลอด ซึ่ง ยายปกติดี หมายถึง ไม่ได้มีปัญหาอะไร เดินได้ปกติ ขึ้นลงบ้าน2ชั้น ขึ้น-ลงบันไดได้ปกติ คือตอนเราไปเขาใช้ชีวิตปกติทุกอย่าง ต่อมาน้ำท่วม ตาเลยไปรับมาอยู่ด้วย ซึ้งตาเราไม่ยุ่ง แต่เขาเหมือนคนแก่หลงๆลืมๆ เอาแต่ใจ ไม่เอาอะไรเลย แบบไม่เอาจริงๆ
เหตุการณ์นะคะ : นอนอย่างเดียว จะกินก็ให้เรายกมาให้ ไม่ล้างจาน นอนราบไปกับเตียงแล้วรุกขึ้นมาไม่ได้จะต้องดึงขึ้นเท่านั้น ขนาดปวดขี้ถ้าไม่มาดึงแขนแล้วประคองพาไปห้องน้ำ ก็คือไม่ยอมรุกเอง จนขี้แตกเต็มกางเกง(อยากจะร้องไห้😭) น้ำไม่ยอมอาบเป็นเดือนๆขี้ไคลแบบลอกออกมาได้เลย เหม็นสุดๆ จะอาบให้ก็บอก“หนาว” เราก็บอก“มันเหม็น” จะอาบให้ก็ไม่ยอม เอาแต่ใจอยากกินอะไร ถ้าไม่ได้กินจะเอามือกุมหัวแล้วพูดตัดพ้อชีวิต เช่น เวรกรรมอะไรของกูนักหนา ใครยุ่งก็ทำมึน ทำอึน
ที่ ทำ ให้ คิด คืออะไรรู้ไหมคะ?
ปกติตอนอยู่บ้านนู้นเขาทำเองหมด (ที่ไม่ใช่อาบน้ำ เขาไม่อาบมาเป็นเดือนๆแล้วค่ะ) ขึ้นๆลงบันไดได้ เดินได้ คือแกทำทุกอย่างได้ปกติ แต่ตอนนี้เขาทำเหมือนเสียสติ เราไม่รู้ว่าเสียสติจริงหรือแกล้ง ซึ่งเรารู้ว่าเขาทำได้ ล่าสุดเราเมินเฉยต่อเขา จะรุกจากเตียง เราบอกให้เขาลองพยายามดู ซึ้งเขาก็ ไม่ทำ เราเมินจริงๆ ~~ เขาก็รุกเดินไปเข้าห้องน้ำเองได้ปกติ คือพอเมินก็ทำได้ปกติ (พอไม่ทำให้ก็ทำเองได้)
คุณตาเรา เห็น เราเมิน แบบ เหมือนไม่ดูแล เขาก็จะดึงจะช่วย
เราก็บอกว่า “เขาทำได้ให้เขาทำเอง ไม่งั้นจะติดเตียงนะ บลาๆๆๆ” ซึ้งสิ่งที่ตอบกลับมาคือ เรากลายเป็นคนเลว แบบขืนใจเขา ไม่ตามใจเขา เขาแก่แล้ว ก็ดึงเขาสิ อย่างงั้น อย่างงี้
เราไม่รู้ว่ายายเราแกล้งหรือจริงหรืออะไร ทำไมต้องทำแบบนี้กับเราด้วย ชีวิตไม่มีอิสระ เพราะต้องดูแลคนแก่ตลอด เขาทำไหวนะ แต่ทำไมอะ ทำไมเราต้องทำทุกอย่าง คือมันทุกอย่างไปไหม จริงๆก็ทั้งกิน ขี้ นอน เราทั้งหมดเลย ที่ตั้งกระทู้ คงเพราะเหนื่อยมากจริงๆ คือไม่ใช่เขาทำไม่ได้แล้วต้องดูแล แต่มันเห็นๆอยู่ว่าเขาทำทุกอย่างได้เอง แต่เหมือนขี้เกลียดมากกว่า เราฝันอยากมีครอบครัวมากๆ แต่ชีวิตพังไม่เป็นท่าเลย ไปไหนไม่ได้ ถ้าไม่อยู่บ้านเขาจะกินอะไร คือเราไม่เคยดูแลคนแก่มาก่อนแล้วจู่ๆก็ ต้องมาดูแลแบบนี้
คนแก่ประเภทนี้เขาป่วยไหมคะเขาแกล้งไหม แต่คงไม่มีวิธีแก้ เห้ออออ เราก็พยายามสุดๆทุกทางแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เหนื่ิอยใจฟุดๆ😭
คนแก่เอาแต่ใจ
เรามาอยู่กับตา พอถึงเทศกาลเช่น ปีใหม่ สงกรานต์ เราก็จะกลับบ้านตลอด ซึ่ง ยายปกติดี หมายถึง ไม่ได้มีปัญหาอะไร เดินได้ปกติ ขึ้นลงบ้าน2ชั้น ขึ้น-ลงบันไดได้ปกติ คือตอนเราไปเขาใช้ชีวิตปกติทุกอย่าง ต่อมาน้ำท่วม ตาเลยไปรับมาอยู่ด้วย ซึ้งตาเราไม่ยุ่ง แต่เขาเหมือนคนแก่หลงๆลืมๆ เอาแต่ใจ ไม่เอาอะไรเลย แบบไม่เอาจริงๆ
เหตุการณ์นะคะ : นอนอย่างเดียว จะกินก็ให้เรายกมาให้ ไม่ล้างจาน นอนราบไปกับเตียงแล้วรุกขึ้นมาไม่ได้จะต้องดึงขึ้นเท่านั้น ขนาดปวดขี้ถ้าไม่มาดึงแขนแล้วประคองพาไปห้องน้ำ ก็คือไม่ยอมรุกเอง จนขี้แตกเต็มกางเกง(อยากจะร้องไห้😭) น้ำไม่ยอมอาบเป็นเดือนๆขี้ไคลแบบลอกออกมาได้เลย เหม็นสุดๆ จะอาบให้ก็บอก“หนาว” เราก็บอก“มันเหม็น” จะอาบให้ก็ไม่ยอม เอาแต่ใจอยากกินอะไร ถ้าไม่ได้กินจะเอามือกุมหัวแล้วพูดตัดพ้อชีวิต เช่น เวรกรรมอะไรของกูนักหนา ใครยุ่งก็ทำมึน ทำอึน
ที่ ทำ ให้ คิด คืออะไรรู้ไหมคะ?
ปกติตอนอยู่บ้านนู้นเขาทำเองหมด (ที่ไม่ใช่อาบน้ำ เขาไม่อาบมาเป็นเดือนๆแล้วค่ะ) ขึ้นๆลงบันไดได้ เดินได้ คือแกทำทุกอย่างได้ปกติ แต่ตอนนี้เขาทำเหมือนเสียสติ เราไม่รู้ว่าเสียสติจริงหรือแกล้ง ซึ่งเรารู้ว่าเขาทำได้ ล่าสุดเราเมินเฉยต่อเขา จะรุกจากเตียง เราบอกให้เขาลองพยายามดู ซึ้งเขาก็ ไม่ทำ เราเมินจริงๆ ~~ เขาก็รุกเดินไปเข้าห้องน้ำเองได้ปกติ คือพอเมินก็ทำได้ปกติ (พอไม่ทำให้ก็ทำเองได้)
คุณตาเรา เห็น เราเมิน แบบ เหมือนไม่ดูแล เขาก็จะดึงจะช่วย
เราก็บอกว่า “เขาทำได้ให้เขาทำเอง ไม่งั้นจะติดเตียงนะ บลาๆๆๆ” ซึ้งสิ่งที่ตอบกลับมาคือ เรากลายเป็นคนเลว แบบขืนใจเขา ไม่ตามใจเขา เขาแก่แล้ว ก็ดึงเขาสิ อย่างงั้น อย่างงี้
เราไม่รู้ว่ายายเราแกล้งหรือจริงหรืออะไร ทำไมต้องทำแบบนี้กับเราด้วย ชีวิตไม่มีอิสระ เพราะต้องดูแลคนแก่ตลอด เขาทำไหวนะ แต่ทำไมอะ ทำไมเราต้องทำทุกอย่าง คือมันทุกอย่างไปไหม จริงๆก็ทั้งกิน ขี้ นอน เราทั้งหมดเลย ที่ตั้งกระทู้ คงเพราะเหนื่อยมากจริงๆ คือไม่ใช่เขาทำไม่ได้แล้วต้องดูแล แต่มันเห็นๆอยู่ว่าเขาทำทุกอย่างได้เอง แต่เหมือนขี้เกลียดมากกว่า เราฝันอยากมีครอบครัวมากๆ แต่ชีวิตพังไม่เป็นท่าเลย ไปไหนไม่ได้ ถ้าไม่อยู่บ้านเขาจะกินอะไร คือเราไม่เคยดูแลคนแก่มาก่อนแล้วจู่ๆก็ ต้องมาดูแลแบบนี้
คนแก่ประเภทนี้เขาป่วยไหมคะเขาแกล้งไหม แต่คงไม่มีวิธีแก้ เห้ออออ เราก็พยายามสุดๆทุกทางแล้วค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ เหนื่ิอยใจฟุดๆ😭