ถ้าผมอยู่ถึงอายุร้อยปี แล้วชนะกิเลสทั้งหมดที่มาหาในแต่ละวันด้วยขันติได้ แต่ไม่ได้ทำสมาธิหรือวิปัสสนาเลย จะเป็นโสดาบันไหม

จิตเป็นสมาธิย่อมรู้เห็นตามจริง เมื่อรู้เห็นตามจริงย่อมเบื่อหน่ายและหลุดพ้น ทำไมโยคี(ฤาษี)โบราณที่ได้ฌานถึงไม่หลุดพ้นครับ

เช่น เช้าบ่ายเย็น คือ ปฏิบัติวิปัสสนากรรมฐานเสร็จ จับภาพพระต่อ

เข้าในเรื่อง อุปจารสมาธิ และอัปปนาสมาธิ แต่ มันมีชื่อเรียก ในลายละเอียดย่อยไหมคะ แบบที่ตั้งกระทู้ถาม

ถ้าเราปรารถนาพุทธภูมิ แต่อยากได้ญาณ จะสามารถไปได้ถึงขั้นไหนครับ ถ้ามีกิเลสอยู่ ไม่มีพรหมจรรย์คงยังไปได้ไม่สุดทางธรรมนะครับ พระป่าก็ยังทำไม่ได้ ผมว่าฤาษีหลายคนก็อาจเป็นพระปัจเจกได้นะ เพียงแต่เค้าไม่บอก

ครั้งหนึ่ง ขณะที่หลวงปู่ผาง จิตตคุตโต จัดอาหารลงบาตรเรียบร้อยแล้วเตรียมจะฉันภัตตาหาร ท่านได้พิจารณามองลงไปที่บาตร สักพักท่านก็เอาผ้าปิดปากบาตรแล้วพิจารณาต่อ จึงเปิดผ้าปิดบาตรมองดูภัตตาหารอีกครั้ง ชาวบ

ถ้าไม่มีไตรลักษณ์๓(อนิจจัง,ทุกขัง,อนัตตา) ใช้อะไรวิปัสสนาแทนได้บ้างครับ?