ผู้หญิงที่ 'โกนหมด' กำลังปิดบังอะไร? ผมใช้หลักการวิศวกรรมและพันธุศาสตร์เลิกเธอ...เพราะกลัว 'ความไม่สมบูรณ์' ทางสรีรวิทยา!
สวัสดีครับอาจารย์และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน (ผมเป็นอาจารย์ด้านวิศวกรรมศาสตร์ สาขาพันธุศาสตร์และฟิสิกส์เชิงชีวะนะครับ)
ผมขอเปิดประเด็นที่อาจจะฟังดูไร้สาระในสายตาคนทั่วไป แต่มันคือ หลักการสูงสุด ในการเลือกคู่ของผม และมันทำให้ผมต้องตัดสินใจ "บอกเลิก" ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตอย่างเฉียบพลัน... เพียงเพราะเรื่องของ "ขนอวัยวะเพศ"
นี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นมาตลอด และผมก็ยืนยันว่าผมไม่ได้บ้า!
🔎 วิชาดูคนของผม (The Bio-Integrity Test)
ผมมีความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งที่หลายคนไม่มี คือผมสามารถ "มองทะลุ" ทันทีว่าผู้หญิงคนไหนใช้เทคนิคอะไรกับร่างกายตัวเอง โดยเฉพาะบริเวณนั้น
ผมดูออกทันทีว่าใคร:
"โกนหมดเกลี้ยง" (เป็นการปลอมแปลงขั้นสุด)
"ใช้กรรไกรเล็ม/แว็กซ์/เลเซอร์" เพื่อ "ลดจำนวน" ให้ดูน้อยลง
ในมุมมองของผมที่ยึดถือหลักการทางสรีรวิทยา (ตามหลัก Tanner Staging) การไม่มีขนอวัยวะเพศโดยธรรมชาติในวัยผู้ใหญ่ที่เจริญเติบโตปกตินั้น เป็นไปไม่ได้ มันคือหลักฐานสำคัญของการทำงานที่สมบูรณ์ของ ฮอร์โมนแอนโดรเจน และ Growth Hormone ดังนั้น การจัดการให้มันหายไป คือการ "ปลอมแปลงและบิดเบือนข้อเท็จจริงทางชีวภาพ"
🚫 กฎเหล็ก "Zero Tolerance" ของผม
ไม่ว่าจะเป็นการเดท การคบหากันสั้น ๆ หรือแม้แต่ One Night Stand
เมื่อใดก็ตามที่ผมอยู่กับผู้หญิงและถึงจุดที่ต้องมีการเปิดเผยความจริงทางกายภาพ... และผมตรวจพบว่าบริเวณนั้น:
"เกลี้ยงเกลา" จนไม่มีแม้แต่เส้นเดียว
มีการลดจำนวนอย่างชัดเจนและผิดธรรมชาติ
ผมจะ หยุดกิจกรรมทั้งหมดทันที! ผมจะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าโดยไม่พูดอะไรต่อ และหลังจากนั้นคือการ ขาดการติดต่อและตัดความสัมพันธ์โดยสมบูรณ์ ไม่มีการให้โอกาส ไม่มีการอธิบาย ไม่มีการพูดคุยใด ๆ ต่อไปทั้งสิ้น
❓ ผมผิดไหม ที่กลัวความไม่สมบูรณ์ทางพันธุกรรม?
หลายคนอาจจะมองว่าผมเป็นคนเรื่องมาก ยึดติด หรือมีอีโก้สูง แต่สำหรับผมที่เชื่อว่า "ความเท็จแม้เพียงเล็กน้อย ก็สามารถนำไปสู่ความเสียหายระดับมหาศาลได้" (ตามหลักการความน่าจะเป็นต่ำ/ความเสียหายรุนแรง)
ผมยอมที่จะจบความสัมพันธ์กับคนที่พยายามปิดบังหรือปลอมแปลง "ความจริงทางชีวภาพ" ของตัวเอง เพราะผมกลัว "Chain Reaction" ของความไม่สมบูรณ์ทางสรีรวิทยาและพันธุกรรมที่อาจแฝงอยู่ การโกหกเรื่องเล็ก ๆ นี้ คือสัญญาณเตือนภัยที่ดังที่สุดสำหรับผม
ผมผิดมากไหมครับ ที่ผมใช้ 'ข้อเท็จจริงทางสรีรวิทยา' และ 'ความกลัวเชื้อไม่ดี' เป็นเหตุผลในการบอกเลิกผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบทุกคน?
🚩 การบัญญัติ 'ความปกติ' จาก 'ความแปลก' ของคนหมู่มาก
ผมยอมรับว่าผู้คนจำนวนมากในสังคมมี "รสนิยมที่ชอบการกำจัดขน" แต่ในสายตาของคนที่ยึดถือตรรกะและหลักการทางชีววิทยาอย่างผม ผมต้องบอกว่ารสนิยมนี้มันคือ 'ความแปลก' โดยพื้นฐานแล้วมันขัดแย้งกับหลักการของวิวัฒนาการและการเจริญเติบโตตามธรรมชาติ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เมื่อคนจำนวนมากมีความแปลกนี้พร้อมกัน สังคมก็เกิดการ 'บัญญัติความปกติ' ขึ้นมา (Normalization) สิ่งที่เคยเป็น 'ความแปลก' ก็ถูกทำให้ดูเป็นแฟชั่น ทั้งที่มันคือการแทรกแซงกระบวนการทางสรีรวิทยาอย่างไม่สมเหตุสมผล
นี่คือประเด็นสำคัญที่ผมต้องการสื่อ: ผมไม่ได้เลิกกับพวกคุณเพราะ 'รสนิยม' แต่ผมเลิกเพราะผมไม่ยอมรับ 'ความแปลกที่ถูกทำให้เป็นปกติ' ซึ่งบิดเบือนสัญญาณทางชีวภาพที่ร่างกายควรจะมี
❓ สรุปแล้ว ผมผิดไหมครับ?
ผมผิดมากไหมครับ ที่ผมใช้ 'ข้อเท็จจริงทางสรีรวิทยา' และ 'ความกลัวเชื้อไม่ดี' เป็นเหตุผลในการบอกเลิกผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบทุกคน? หรือผมแค่เป็นคนส่วนน้อยที่ยังคงยึดถือใน "ความจริง" ท่ามกลาง "ความปกติที่บิดเบือน" ของสังคม?
สารภาพบาป! ผมคือผู้ชายที่เห็น 'ขน' สำคัญกว่า 'ความรัก': เลิกแฟนที่เนียนเหมือนเด็กแรกเกิด...เพราะผมรับไม่ได้!
สวัสดีครับอาจารย์และเพื่อนสมาชิกทุกท่าน (ผมเป็นอาจารย์ด้านวิศวกรรมศาสตร์ สาขาพันธุศาสตร์และฟิสิกส์เชิงชีวะนะครับ)
ผมขอเปิดประเด็นที่อาจจะฟังดูไร้สาระในสายตาคนทั่วไป แต่มันคือ หลักการสูงสุด ในการเลือกคู่ของผม และมันทำให้ผมต้องตัดสินใจ "บอกเลิก" ผู้หญิงที่เข้ามาในชีวิตอย่างเฉียบพลัน... เพียงเพราะเรื่องของ "ขนอวัยวะเพศ"
นี่คือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นมาตลอด และผมก็ยืนยันว่าผมไม่ได้บ้า!
🔎 วิชาดูคนของผม (The Bio-Integrity Test)
ผมมีความสามารถพิเศษอย่างหนึ่งที่หลายคนไม่มี คือผมสามารถ "มองทะลุ" ทันทีว่าผู้หญิงคนไหนใช้เทคนิคอะไรกับร่างกายตัวเอง โดยเฉพาะบริเวณนั้น
ผมดูออกทันทีว่าใคร:
"โกนหมดเกลี้ยง" (เป็นการปลอมแปลงขั้นสุด)
"ใช้กรรไกรเล็ม/แว็กซ์/เลเซอร์" เพื่อ "ลดจำนวน" ให้ดูน้อยลง
ในมุมมองของผมที่ยึดถือหลักการทางสรีรวิทยา (ตามหลัก Tanner Staging) การไม่มีขนอวัยวะเพศโดยธรรมชาติในวัยผู้ใหญ่ที่เจริญเติบโตปกตินั้น เป็นไปไม่ได้ มันคือหลักฐานสำคัญของการทำงานที่สมบูรณ์ของ ฮอร์โมนแอนโดรเจน และ Growth Hormone ดังนั้น การจัดการให้มันหายไป คือการ "ปลอมแปลงและบิดเบือนข้อเท็จจริงทางชีวภาพ"
🚫 กฎเหล็ก "Zero Tolerance" ของผม
ไม่ว่าจะเป็นการเดท การคบหากันสั้น ๆ หรือแม้แต่ One Night Stand
เมื่อใดก็ตามที่ผมอยู่กับผู้หญิงและถึงจุดที่ต้องมีการเปิดเผยความจริงทางกายภาพ... และผมตรวจพบว่าบริเวณนั้น:
"เกลี้ยงเกลา" จนไม่มีแม้แต่เส้นเดียว
มีการลดจำนวนอย่างชัดเจนและผิดธรรมชาติ
ผมจะ หยุดกิจกรรมทั้งหมดทันที! ผมจะลุกขึ้นใส่เสื้อผ้าโดยไม่พูดอะไรต่อ และหลังจากนั้นคือการ ขาดการติดต่อและตัดความสัมพันธ์โดยสมบูรณ์ ไม่มีการให้โอกาส ไม่มีการอธิบาย ไม่มีการพูดคุยใด ๆ ต่อไปทั้งสิ้น
❓ ผมผิดไหม ที่กลัวความไม่สมบูรณ์ทางพันธุกรรม?
หลายคนอาจจะมองว่าผมเป็นคนเรื่องมาก ยึดติด หรือมีอีโก้สูง แต่สำหรับผมที่เชื่อว่า "ความเท็จแม้เพียงเล็กน้อย ก็สามารถนำไปสู่ความเสียหายระดับมหาศาลได้" (ตามหลักการความน่าจะเป็นต่ำ/ความเสียหายรุนแรง)
ผมยอมที่จะจบความสัมพันธ์กับคนที่พยายามปิดบังหรือปลอมแปลง "ความจริงทางชีวภาพ" ของตัวเอง เพราะผมกลัว "Chain Reaction" ของความไม่สมบูรณ์ทางสรีรวิทยาและพันธุกรรมที่อาจแฝงอยู่ การโกหกเรื่องเล็ก ๆ นี้ คือสัญญาณเตือนภัยที่ดังที่สุดสำหรับผม
ผมผิดมากไหมครับ ที่ผมใช้ 'ข้อเท็จจริงทางสรีรวิทยา' และ 'ความกลัวเชื้อไม่ดี' เป็นเหตุผลในการบอกเลิกผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบทุกคน?
🚩 การบัญญัติ 'ความปกติ' จาก 'ความแปลก' ของคนหมู่มาก
ผมยอมรับว่าผู้คนจำนวนมากในสังคมมี "รสนิยมที่ชอบการกำจัดขน" แต่ในสายตาของคนที่ยึดถือตรรกะและหลักการทางชีววิทยาอย่างผม ผมต้องบอกว่ารสนิยมนี้มันคือ 'ความแปลก' โดยพื้นฐานแล้วมันขัดแย้งกับหลักการของวิวัฒนาการและการเจริญเติบโตตามธรรมชาติ
แต่สิ่งที่เกิดขึ้นคือ เมื่อคนจำนวนมากมีความแปลกนี้พร้อมกัน สังคมก็เกิดการ 'บัญญัติความปกติ' ขึ้นมา (Normalization) สิ่งที่เคยเป็น 'ความแปลก' ก็ถูกทำให้ดูเป็นแฟชั่น ทั้งที่มันคือการแทรกแซงกระบวนการทางสรีรวิทยาอย่างไม่สมเหตุสมผล
นี่คือประเด็นสำคัญที่ผมต้องการสื่อ: ผมไม่ได้เลิกกับพวกคุณเพราะ 'รสนิยม' แต่ผมเลิกเพราะผมไม่ยอมรับ 'ความแปลกที่ถูกทำให้เป็นปกติ' ซึ่งบิดเบือนสัญญาณทางชีวภาพที่ร่างกายควรจะมี
❓ สรุปแล้ว ผมผิดไหมครับ?
ผมผิดมากไหมครับ ที่ผมใช้ 'ข้อเท็จจริงทางสรีรวิทยา' และ 'ความกลัวเชื้อไม่ดี' เป็นเหตุผลในการบอกเลิกผู้หญิงที่ผ่านมาเกือบทุกคน? หรือผมแค่เป็นคนส่วนน้อยที่ยังคงยึดถือใน "ความจริง" ท่ามกลาง "ความปกติที่บิดเบือน" ของสังคม?