คือว่าเราเป็นหลานคนแรกและปัจจุบันก็มีหลานเพิ่มอีกสองคนคือลูกอา คือว่าย่าเลี้ยงเรามาตั้งแต่เด็กแต่ตอนนี้ไม่แล้วเพราะย่าต้องเลี้ยงหลานน้อง.. คือช่วงเนี่ยเราสังเกตได้ว่าย่าเราลำเอียงและเราก็เริ่มรู้สึกไม่ชอบย่าขึ้นเรื่อยไป ย่าเราอะไรนิดๆหน่อยๆก็ไม่ได้ขนาดตีนเราโดนเขานิดหน่อยง่ายๆคือแค่ใกล้นิดเดียวก็กระชากเสียงรุนแรงใส่เราว่า "ตีนอ่ะ" เราเกียจการตะคอกมากแต่กับเป็นซะเองเนี่ยแหละ และมีอีกหลายอย่างเราทำนิดๆหน่อยๆก็ว่าก็ด่าถึงขั้น "อี" ทุกรอบคือเราทำอะไรไม่ได้เลยโดนไม่ได้เลย ตอนนี้เรารู้สึกแบบอ่อนไหวง่ายกับคำพูดมากก รู้สึกเขาเปลี่ยนไป..
เรารู้สึกไม่ชอบและเกียจการกระทำที่เขาทำ.. เราไม่อยากเลี้ยงเขาตอนแก่ด้วยซ้ำเพราะเขาเห็นแก่เงินเอาเงินปู่ไปซื้อของไร้สาระส่วนตัวหมด ส่วนปู่ทำงานค่ะทำงานหนักมาก.. คือว่าย่าเราชอบให้ปู่เราไปทำงานก็แบบด่าไล่ให้ไปทำงานเราเห็นแบบนี้บ่อย.. เลยชอบส่วนไปว่า "และไม่ไปทำแทนเขาละ" คือปู่เราเคยเข้าโรงพยาบาลเพราะโรคเส้นเลือดอุดตันเราเลยไม่ชอบที่เขาไปทำงานอยากให้เขาพักผ่อนอยู่บ้าน ส่วนย่าเราปกติทุกอย่างเเต่แค่อยู่บ้านเลี้ยงหลานทุกวันและรอใช้เงินจากปู่ แต่ลึกๆ เราก็รักเค้าทั้งสองคนแต่เเค่สำหรับว่าความรู้สึกรักของเราเริ่มหายเลื่อนๆ
เราไม่ชอบย่าตัวเอง
เรารู้สึกไม่ชอบและเกียจการกระทำที่เขาทำ.. เราไม่อยากเลี้ยงเขาตอนแก่ด้วยซ้ำเพราะเขาเห็นแก่เงินเอาเงินปู่ไปซื้อของไร้สาระส่วนตัวหมด ส่วนปู่ทำงานค่ะทำงานหนักมาก.. คือว่าย่าเราชอบให้ปู่เราไปทำงานก็แบบด่าไล่ให้ไปทำงานเราเห็นแบบนี้บ่อย.. เลยชอบส่วนไปว่า "และไม่ไปทำแทนเขาละ" คือปู่เราเคยเข้าโรงพยาบาลเพราะโรคเส้นเลือดอุดตันเราเลยไม่ชอบที่เขาไปทำงานอยากให้เขาพักผ่อนอยู่บ้าน ส่วนย่าเราปกติทุกอย่างเเต่แค่อยู่บ้านเลี้ยงหลานทุกวันและรอใช้เงินจากปู่ แต่ลึกๆ เราก็รักเค้าทั้งสองคนแต่เเค่สำหรับว่าความรู้สึกรักของเราเริ่มหายเลื่อนๆ