เราเป็นเด็กซิ่วที่อยู่ๆก็ลังเล(อีกแล้ว)

สวัสดีค่ะ เราเป็นเด็ก 68 ที่มีความฝันว่าอยากเป็นครูอยากเรียนคณะครุศาสตร์ค่ะ แต่ตอนปี 68 เราไม่ได้ลองยื่นที่ไหนเลยนอกจากที่แรกที่เราติดในรอบพอร์ต(ซึ่งไม่ใช่ทั้งมหาลัยที่ฝันและคณะที่ฝัน เอาง่ายๆคือไม่เกี่ยวกับครูเลยค่ะ) เพราะเรากลัวว่าเราจะไม่ติดที่อื่นอีกเราเลยยื่นยันที่แรกไปเลยที่เดียว(แต่ตอนนั้นที่ยืนยันไปเพราะคิดว่าเราน่าจะชอบมันเองนั่นแหละ(ซึ่งเป็นความคิดที่ผิดมากๆๆๆ)) แต่พอเรียนๆไปเราดันรู้สึกว่ามันไม่ใช่ค่ะ เราเลยลาออกมาตั้งแต่เดือนแรก ออกมาอ่านหนังสือเตรียมสอบอยู่บ้าน แต่พออยู่บ้านไปนานๆเข้าก็เริ่มคิดมากค่ะด้วยความที่บ้านเราก็ไม่ได้มีฐานะขนาดนั้น แม่เราก็ไม่ค่อยอยากให้เราเป็นครูด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นครูมันเงินเดือนน้อยและเหนื่อยค่ะ ซึ่งเราก็เห็นด้วยนะคะแต่เราก็ไม่ได้อยากทิ้งความฝันตรงนี้ไปเหมือนกัน แต่ว่าเรื่องคิดมากมันไม่ได้มีแค่นี้นี่น่ะสิคะ พออยู่ๆไปสักพักเราก็เริ่มมานั่งคิดมากอีกว่าตัวเราเองก็ไม่ได้เก่งแล้วเราจะไปสอนใครได้เหรอเราจะทำมันได้จริงๆเหรอ แล้วโตไปตอนแม่แก่เราจะดูแลเขาได้มั้ยด้วยเงินเดือนครู แล้วพอจบมาก็ต้องมาแย่งกันสอบบรรจุอีกแล้วเราจะทำได้มั้ย ด้วยความที่ความคิดหลายๆอย่างมันเข้ามาตีกันในหัวเราจนเรารู้สึกหลายๆอย่าง จนทำให้เรามานั่งคิดว่าหรือจะไปเรียนคณะอื่นดีนะที่จบมาแล้วจะมีงานทำและได้เงินเดือนที่เยอะกว่าการเป็นครู เราขอคำแนะนำจากพี่ๆทุกคนที่เข้ามาอ่านกระทู้เราหน่อยได้มั้ยคะว่าเราควรทำยังไงดี