สวัสดีค่ะทุ๊กกกคน มีเรื่องจะมาเหลาให้ได้รับรู้กัน
คือปีมกรา67 เราได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านฟีเจอร์หาคู่ของแอปฟ้า เขาก็บอกว่าตัวเขาเองเป็นคนขอนแก่น
หมู่บ้านนึงเยื้องไปทางเขื่อน ทำงานที่บริษัทใหญ่แห่งนึงในชลที่นักการเมืองใหญ่ท่านนึงเป็นเจ้าของบริษัท
แรกๆก็คุยกันสับเพเหระทั่วไป พอนานวันเข้า เขาบอกกับเราว่า เขาทำงานนึงเบื้องหลัง เกี่ยวกับการตัดตอนคนขัดผลประโยชน์
เราก็แบบ "ห้ะ มีจริงหรอที่คนทำงานสายนี้จะมาเปิดเผยตัวตนกันง่ายๆ" แต่เขาบอกว่าเชื่อใจเรา มั่นใจว่าเราจะไม่หลุดปากบอกเรื่องนี้กับใคร
แต่งเรื่องมาโกหกเราเอาซะเราเชื่อสนิทใจว่าเขาทำงานนี้จริงๆ สิ่งที่เขาโกหกเราก็คือ ตอนเขา4ขวบเป็นเด็กที่อ้วนมาก อ้วนจนน่าเกลียด ไม่มีใครรัก เลยขอโทรศัพท์รุ่นนึงจากพี่สาว พี่เลยเอาเครื่องที่ไม่ใช้ไว้ให้เล่นเกม แต่ด้วยความที่น้อยใจว่าครอบครัวไม่รัก เลยค้นหาบ้านเด็กกำพร้าในชลบุรี แล้วขึ้นรถสาธารณะฟรีเพื่อไปลงที่ชลฯ แต่ด้วยความที่ไปผิดๆถูกๆ กลับไปไงไม่รู้ ไปโผล่บนเรือชาวประมงที่เขาออกทะเลระยะยาว ก็เลยได้ไปเป็นเด็กเรือ ได้ไปหลายประเทศมากทั้งมาเล อินโด แต่กลับมีผู้ใหญ่คนนึง เห็นเขาน่าสงสาร เลยซื้อตัวเขามาเลี้ยงไว้ที่บ้านเด็กกำพร้า หลังจากนั้นก็โดนฝึกให้เป็นนักฆ่า พอประมาณ7-8ขวบนี่แหละก็โดนมอบงานนึงให้ไปทำ เขาก็ทำสำเร็จ ได้ค่าจ้างมา1ล้าน เลยกลับบ้านตอน13ขวบ
พอกลับบ้านก็เจอผัวใหม่แม่ทุบตีทำร้ายแม่ เลยวานให้เพื่อนมาช่วยฆ่าพ่อเลี้ยงที เพื่อนก็มาทำให้จนสำเร็จ ส่วนเขาก็ยืนมองละยิ้มอยู่หน้าบ้าน(เขาบอกมางี้)
พอเข้าเรียนมัธยม เขาก็ไปรู้จักกับเพื่อนคนนึงที่โดนรังแกเป็นประจำ เลยไปปกป้องเพื่อน หลังจากนั้นมา คนพวกนั้นก็ไม่รังแกเพื่อนคนนี้อีก เขาบอกว่าตัวเขาเรียนเก่งมาก จ้างเพื่อนทำงานส่งครูให้ตลอด เพราะตัวเองต้องไปรับงานฆ่าคน แต่ตอนสอบได้ที่1ตลอด(เก่งปะล่ะ)ถ้าใครมีปัญหากับเรื่องนี้ แค่ส่งคนไปเคลียร์กับผอ.แค่นั้นก็จบ พอประมาณ17-18ปี เขาบอกว่าสอบเทียบวุฒิเอา แล้วก็ได้ไปเป็นครูอัตราจ้างที่รร.เก่า หลังจากนั้นก็ไปเข้าบริษัทที่ชลบุรี เพื่อบังหน้าในการรับจ้างฆ่าคน ในการรับฆ่าแต่ละครั้งต่างกันไป บางทีเขาก็เอาส่วนแบ่ง บางทีก็ไม่เอา ให้เพื่อนไปแบ่งกัน แล้วเขาก็ได้ทำงานมาเรื่อยๆ จนอยากมีรถยนต์เป็นของตัวเอง แต่ไม่มีเครดิต เลยให้ผู้ใหญ่ที่อุปการะออกให้แล้วผ่อนเอง จนวันนึงที่มาเจอเรา เขาเลยไปคุยกับผู้ใหญ่ว่าขออกจากงานนี้ ผู้ใหญ่ก็บอกว่า"ไปได้ แต่ต้องเอาชนะมือขวาของแกให้ได้ก่อน" แต่วันนั้นแพ้ เลยโดนยึดรถยนต์ไป วางแผนจะไปเอากลับคืน หลังจากนั้นเขาก็หลอกเรามาตลอด ทั้งบอกว่าวันนี้คุยได้ถึง5ทุ่มนะ ตอนดึกต้องไปทำงานที่ผู้ใหญ่สั่ง บางวันก็วันนี้โดนผู้ใหญ่เรียกตัวไปคุยงานนั่นนี่ เป็นตุเป็นตะมาก ทำงานสำเร็จได้เงินมาก็เอามาซื้อทองให้เรา ของเรา1บาท ของแม่เขาครึ่งสลึง แต่มีวันนึงเพื่อนโดนรถชนเพราะผู้ใหญ่สั่งเก็บ เลยเอาทองทั้ง2เส้นไปขายเพื่อเอาเงินมารักษาเพื่อน แล้วพอเดือนมีนาแม่เขาตรวจพบโรคร้าย เลยต้องกลับไปดูแลแม่ จนมาเสียในเดือนเมษา ตอนนั้นเราก็ไปร่วมงานปกติ ช่วยงานเต็มที่เท่าจะช่วยได้ เขาก็ชมเราว่าเก่งมากดีมากงั้นงี้ เราเข้ากับคนง่าย ถ้าเป็นแฟนเก่าเขานะไม่ช่วยงานแบบนี้หรอก คงจะอยู่แต่ในห้องไม่ออกมาพบปะ พอเสร็จงานก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองตามปกติ หลังจากแม่เขาเสีย เขาก็พูดเหมือนจะหลอกล่อให้เราไปทำมาหากินอยู่ที่บ้านเกิดเขา(อันนี้เอะใจละ
จะหลอกกูไปดูแลยายกับป้าที่ป่วยติดเตียงของใช้ปะ)เราก็หาทางบ่ายเบี่ยงไปจนสำเร็จ หลังจากนั้นเขาก็แต่งเรื่องการรับงานฆ่ามาหลอกเราเรื่อยๆ ทั้งจะไปฆ่าคุณกันจอมพลังบ้าง มีงานนั่นนี่บ้าง(เขาจะมีหลุดให้เราต้องเอะใจอยู่เรื่อยๆ จนมาวันนึงที่เราทะเลาะกันจนเลิกกันไป เขาก็ง้ออยู่ แต่เราลำคาญมาก เลยตัดขาดอย่างไร้เยื่อใย จนมาวันนี้เราเพิ่งได้รู้จากคนนึงที่รู้จักอดีตเขามากพอ บอกว่ายายที่ป่วยอยู่ขอนแก่นอ่ะเสียแล้ว แล้วเขาคนนั้นก็พาแฟนเก่ากลับไปงานศพยาย (แต่ก่อนเขานินทาแฟนเก่าว่าเลวมาก ทั้งติดยาติดพนัน เอาไปทั่ว พอมาวันนี้กลับไปเอาเขาสะงั้น)เท่านั้นแหละ เราเล่าให้ฟังไปเลยว่าเขาโกหกอะไรเราบ้าง ตามที่กล่าวข้างต้น นอกจากแม่ที่ป่วยร้ายแรงจนตาย ก็ไม่มีอะไรจริงเลย สงสัยตรงไหนถามมาได้นะคะ จะมาไล่ตอบให้ นึกไม่หมดเพราะมันเยอะจริงๆ
แฉคนหลอกลวง
คือปีมกรา67 เราได้รู้จักผู้ชายคนนึงผ่านฟีเจอร์หาคู่ของแอปฟ้า เขาก็บอกว่าตัวเขาเองเป็นคนขอนแก่น
หมู่บ้านนึงเยื้องไปทางเขื่อน ทำงานที่บริษัทใหญ่แห่งนึงในชลที่นักการเมืองใหญ่ท่านนึงเป็นเจ้าของบริษัท
แรกๆก็คุยกันสับเพเหระทั่วไป พอนานวันเข้า เขาบอกกับเราว่า เขาทำงานนึงเบื้องหลัง เกี่ยวกับการตัดตอนคนขัดผลประโยชน์
เราก็แบบ "ห้ะ มีจริงหรอที่คนทำงานสายนี้จะมาเปิดเผยตัวตนกันง่ายๆ" แต่เขาบอกว่าเชื่อใจเรา มั่นใจว่าเราจะไม่หลุดปากบอกเรื่องนี้กับใคร
แต่งเรื่องมาโกหกเราเอาซะเราเชื่อสนิทใจว่าเขาทำงานนี้จริงๆ สิ่งที่เขาโกหกเราก็คือ ตอนเขา4ขวบเป็นเด็กที่อ้วนมาก อ้วนจนน่าเกลียด ไม่มีใครรัก เลยขอโทรศัพท์รุ่นนึงจากพี่สาว พี่เลยเอาเครื่องที่ไม่ใช้ไว้ให้เล่นเกม แต่ด้วยความที่น้อยใจว่าครอบครัวไม่รัก เลยค้นหาบ้านเด็กกำพร้าในชลบุรี แล้วขึ้นรถสาธารณะฟรีเพื่อไปลงที่ชลฯ แต่ด้วยความที่ไปผิดๆถูกๆ กลับไปไงไม่รู้ ไปโผล่บนเรือชาวประมงที่เขาออกทะเลระยะยาว ก็เลยได้ไปเป็นเด็กเรือ ได้ไปหลายประเทศมากทั้งมาเล อินโด แต่กลับมีผู้ใหญ่คนนึง เห็นเขาน่าสงสาร เลยซื้อตัวเขามาเลี้ยงไว้ที่บ้านเด็กกำพร้า หลังจากนั้นก็โดนฝึกให้เป็นนักฆ่า พอประมาณ7-8ขวบนี่แหละก็โดนมอบงานนึงให้ไปทำ เขาก็ทำสำเร็จ ได้ค่าจ้างมา1ล้าน เลยกลับบ้านตอน13ขวบ
พอกลับบ้านก็เจอผัวใหม่แม่ทุบตีทำร้ายแม่ เลยวานให้เพื่อนมาช่วยฆ่าพ่อเลี้ยงที เพื่อนก็มาทำให้จนสำเร็จ ส่วนเขาก็ยืนมองละยิ้มอยู่หน้าบ้าน(เขาบอกมางี้)
พอเข้าเรียนมัธยม เขาก็ไปรู้จักกับเพื่อนคนนึงที่โดนรังแกเป็นประจำ เลยไปปกป้องเพื่อน หลังจากนั้นมา คนพวกนั้นก็ไม่รังแกเพื่อนคนนี้อีก เขาบอกว่าตัวเขาเรียนเก่งมาก จ้างเพื่อนทำงานส่งครูให้ตลอด เพราะตัวเองต้องไปรับงานฆ่าคน แต่ตอนสอบได้ที่1ตลอด(เก่งปะล่ะ)ถ้าใครมีปัญหากับเรื่องนี้ แค่ส่งคนไปเคลียร์กับผอ.แค่นั้นก็จบ พอประมาณ17-18ปี เขาบอกว่าสอบเทียบวุฒิเอา แล้วก็ได้ไปเป็นครูอัตราจ้างที่รร.เก่า หลังจากนั้นก็ไปเข้าบริษัทที่ชลบุรี เพื่อบังหน้าในการรับจ้างฆ่าคน ในการรับฆ่าแต่ละครั้งต่างกันไป บางทีเขาก็เอาส่วนแบ่ง บางทีก็ไม่เอา ให้เพื่อนไปแบ่งกัน แล้วเขาก็ได้ทำงานมาเรื่อยๆ จนอยากมีรถยนต์เป็นของตัวเอง แต่ไม่มีเครดิต เลยให้ผู้ใหญ่ที่อุปการะออกให้แล้วผ่อนเอง จนวันนึงที่มาเจอเรา เขาเลยไปคุยกับผู้ใหญ่ว่าขออกจากงานนี้ ผู้ใหญ่ก็บอกว่า"ไปได้ แต่ต้องเอาชนะมือขวาของแกให้ได้ก่อน" แต่วันนั้นแพ้ เลยโดนยึดรถยนต์ไป วางแผนจะไปเอากลับคืน หลังจากนั้นเขาก็หลอกเรามาตลอด ทั้งบอกว่าวันนี้คุยได้ถึง5ทุ่มนะ ตอนดึกต้องไปทำงานที่ผู้ใหญ่สั่ง บางวันก็วันนี้โดนผู้ใหญ่เรียกตัวไปคุยงานนั่นนี่ เป็นตุเป็นตะมาก ทำงานสำเร็จได้เงินมาก็เอามาซื้อทองให้เรา ของเรา1บาท ของแม่เขาครึ่งสลึง แต่มีวันนึงเพื่อนโดนรถชนเพราะผู้ใหญ่สั่งเก็บ เลยเอาทองทั้ง2เส้นไปขายเพื่อเอาเงินมารักษาเพื่อน แล้วพอเดือนมีนาแม่เขาตรวจพบโรคร้าย เลยต้องกลับไปดูแลแม่ จนมาเสียในเดือนเมษา ตอนนั้นเราก็ไปร่วมงานปกติ ช่วยงานเต็มที่เท่าจะช่วยได้ เขาก็ชมเราว่าเก่งมากดีมากงั้นงี้ เราเข้ากับคนง่าย ถ้าเป็นแฟนเก่าเขานะไม่ช่วยงานแบบนี้หรอก คงจะอยู่แต่ในห้องไม่ออกมาพบปะ พอเสร็จงานก็แยกย้ายไปทำหน้าที่ของตัวเองตามปกติ หลังจากแม่เขาเสีย เขาก็พูดเหมือนจะหลอกล่อให้เราไปทำมาหากินอยู่ที่บ้านเกิดเขา(อันนี้เอะใจละ