...สำหรับใครที่สามารถยกระดับจิตเข้าสู่วิปัสสนาญาณได้แล้ว
...ต่อจากนั้นก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่ผ่านวิปัสสนาญาณไปแต่ละขั้นๆ ไปตามลำดับๆๆ ... แม้จะเดินจงกรมจนฝ่าเท้าแตกเลือดไหลแดงเถือกคาทางจงกรม หรือ อดนอน อดหาหาร หรือ นั่งข่มเวทนาเจ็บปวดแสบร้อน เจอความทุกข์หนักหนาสาหัสเหมือนตกนรกทั้งเป็น...ยังไงก็ตาม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม คุณก็ต้องสู้เดินหน้า ไม่ถอยโดยเด็ดขาด แบบว่า "ตายเป็นตาย"
...คุณก็ต้องพยายามจนถึง "สังขารุเปกขาญาณ" ซึ่งเป็นวิปัสสนาญาณที่ 11 ให้เต็มที่ ซึ่งจะเกิดขึ้นในขณะจิตเดียวเท่านั้น ปัญญาเจตสิกที่ประกอบกับจิตดวงนี้ เรียกว่า สังขารุเปกขาญาณ เมื่อจิตดวงนี้ดับลง ขณะถัดๆมา ก็คือ วิปัสสนาญาณลำดับต่างๆ จากลำดับที่ 12 จนถึง 16 จะเกิดตามมาเองทันที ขณะจิตต่อขณะจิต โดยไม่ต้องทำอะไรเลย มันจะเป็นอัตโนมัติของมันเอง...เปรียบเหมือน คุณเข้าไปนั่งในรถยนตร์ได้แล้ว ใส่กุญแจ บิด สะต๊าร์ท แค่นั้น ต่อจากนั้น ชิ้นส่วนข้อต่อในเครื่องยนตร์กว่า ๒ หมื่นชิ้น มันจะทำงานประสานของมันเองโดยอัตโนมัติ เครื่องยนตร์ติด เรียบร้อย ..โดยคุณไม่ต้องไปทำอะไรกับชิ้นส่วนมากมายพวกนั้น เลย
...สิ่งที่คุณต้องทำ คือ ทำให้ได้ถึง สังขารุเปกขาญาณให้เต็มที่อย่างสมบูรณ์แบบ แค่นั้นพอ
...ลักษณะของสังขารุเปกขาญาณเต็มที่ คือ จิตวางลงเป็นกลางวางเฉยอย่างเต็มที่ มีอาการมัธยัสถ์เต็มที่ ทำนองนั้น
...ซึ่งจะเป็นลักษณะเดียวกับคนที่กำลังจะได้จิตรวมลงเป็นฌาน (หรือพูดอีกนัยหนึ่งว่า จิตยกระดับขึ้นสู่ฌานวิถี)...ก่อนที่จิตจะรวมเป็นอัปปนาสมาธิ หรือ ฌานขั้นใดขั้นหนึ่ง หรือ ยกระดับขึ้นสู่ฌานวิถี...แล้วแต่จะพูดแบบไหน ก็ได้..จิตก็จะผ่านอาการที่เป็นกลางวางเฉยเต็มที่ 1 ขณะจิต ทำนองเดียวกับจิตที่กำลังจะยกระดับขึ้นสู่ โลกุตตรอริยมรรควิถี...จิตที่เป็นกลางวางเฉยเต็มที่ขณะจิตหนึ่ง รู้สึกมัธยัสต์เต็มที่..ทั้งสองวิถีนี้ จะเหมือนกันเลย... สำหรับใครที่เคยฝึกจนได้จิตรวมลงถึงฌานแล้ว ก็คงเข้าใจได้ทันที...คราวนี้ก็ลองสังเกตดูเลย เมื่อใดที่คุณกำลังจะได้มรรคผล หรือ จิตกำลังจะยกระดับขึ้นสู่โลกุตตรอริยมรรควิถี ... คุณจะเห็นว่า อาการเหมือนกันเปี๊ยบ
((...เขียนเรื่องนี้ไว้เป็นข้อสังเกต เทียบเคียง... เผื่อไว้ล่วงหน้าในอนาคต สำหรับใครที่มีบุญวาสนาฝึกจนได้เห็นอย่างที่บอกนี่แล้ว ซึ่งต้องผ่านจุดนี้ เหมือนๆกันทุกๆคนที่กำลังจะได้เห็นนิพพาน ชัดๆเต็มๆ... และ สำหรับพวกที่เป็นหนอนตำราขี้เท่อ แม้แต่ทำให้จิตรวมลงอัปปนาสักครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น..ก็แค่อ่านเฉยๆก็พอ อย่ามาเถียงให้คนอื่นๆเห็นไส้พุงว่า เป็นพวกสายใบลานเปล่า มีแค่ความจำและจินตนาการวิปลาส...รู้จักอายซะบ้าง ))
### การฝึกวิปัสสนาญาณ/ ก็พยายามฝึกให้ถึงสังขารุเปกขาญาณเต็มที่แค่นั้น ต่อจากนั้นอริยมรรควิถีจะปรากฏตามมาเองอัตโนมัติ ###
...ต่อจากนั้นก็ต้องพยายามอย่างเต็มที่ผ่านวิปัสสนาญาณไปแต่ละขั้นๆ ไปตามลำดับๆๆ ... แม้จะเดินจงกรมจนฝ่าเท้าแตกเลือดไหลแดงเถือกคาทางจงกรม หรือ อดนอน อดหาหาร หรือ นั่งข่มเวทนาเจ็บปวดแสบร้อน เจอความทุกข์หนักหนาสาหัสเหมือนตกนรกทั้งเป็น...ยังไงก็ตาม ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม คุณก็ต้องสู้เดินหน้า ไม่ถอยโดยเด็ดขาด แบบว่า "ตายเป็นตาย"
...คุณก็ต้องพยายามจนถึง "สังขารุเปกขาญาณ" ซึ่งเป็นวิปัสสนาญาณที่ 11 ให้เต็มที่ ซึ่งจะเกิดขึ้นในขณะจิตเดียวเท่านั้น ปัญญาเจตสิกที่ประกอบกับจิตดวงนี้ เรียกว่า สังขารุเปกขาญาณ เมื่อจิตดวงนี้ดับลง ขณะถัดๆมา ก็คือ วิปัสสนาญาณลำดับต่างๆ จากลำดับที่ 12 จนถึง 16 จะเกิดตามมาเองทันที ขณะจิตต่อขณะจิต โดยไม่ต้องทำอะไรเลย มันจะเป็นอัตโนมัติของมันเอง...เปรียบเหมือน คุณเข้าไปนั่งในรถยนตร์ได้แล้ว ใส่กุญแจ บิด สะต๊าร์ท แค่นั้น ต่อจากนั้น ชิ้นส่วนข้อต่อในเครื่องยนตร์กว่า ๒ หมื่นชิ้น มันจะทำงานประสานของมันเองโดยอัตโนมัติ เครื่องยนตร์ติด เรียบร้อย ..โดยคุณไม่ต้องไปทำอะไรกับชิ้นส่วนมากมายพวกนั้น เลย
...สิ่งที่คุณต้องทำ คือ ทำให้ได้ถึง สังขารุเปกขาญาณให้เต็มที่อย่างสมบูรณ์แบบ แค่นั้นพอ
...ลักษณะของสังขารุเปกขาญาณเต็มที่ คือ จิตวางลงเป็นกลางวางเฉยอย่างเต็มที่ มีอาการมัธยัสถ์เต็มที่ ทำนองนั้น
...ซึ่งจะเป็นลักษณะเดียวกับคนที่กำลังจะได้จิตรวมลงเป็นฌาน (หรือพูดอีกนัยหนึ่งว่า จิตยกระดับขึ้นสู่ฌานวิถี)...ก่อนที่จิตจะรวมเป็นอัปปนาสมาธิ หรือ ฌานขั้นใดขั้นหนึ่ง หรือ ยกระดับขึ้นสู่ฌานวิถี...แล้วแต่จะพูดแบบไหน ก็ได้..จิตก็จะผ่านอาการที่เป็นกลางวางเฉยเต็มที่ 1 ขณะจิต ทำนองเดียวกับจิตที่กำลังจะยกระดับขึ้นสู่ โลกุตตรอริยมรรควิถี...จิตที่เป็นกลางวางเฉยเต็มที่ขณะจิตหนึ่ง รู้สึกมัธยัสต์เต็มที่..ทั้งสองวิถีนี้ จะเหมือนกันเลย... สำหรับใครที่เคยฝึกจนได้จิตรวมลงถึงฌานแล้ว ก็คงเข้าใจได้ทันที...คราวนี้ก็ลองสังเกตดูเลย เมื่อใดที่คุณกำลังจะได้มรรคผล หรือ จิตกำลังจะยกระดับขึ้นสู่โลกุตตรอริยมรรควิถี ... คุณจะเห็นว่า อาการเหมือนกันเปี๊ยบ
((...เขียนเรื่องนี้ไว้เป็นข้อสังเกต เทียบเคียง... เผื่อไว้ล่วงหน้าในอนาคต สำหรับใครที่มีบุญวาสนาฝึกจนได้เห็นอย่างที่บอกนี่แล้ว ซึ่งต้องผ่านจุดนี้ เหมือนๆกันทุกๆคนที่กำลังจะได้เห็นนิพพาน ชัดๆเต็มๆ... และ สำหรับพวกที่เป็นหนอนตำราขี้เท่อ แม้แต่ทำให้จิตรวมลงอัปปนาสักครั้ง ก็ยังทำไม่เป็น..ก็แค่อ่านเฉยๆก็พอ อย่ามาเถียงให้คนอื่นๆเห็นไส้พุงว่า เป็นพวกสายใบลานเปล่า มีแค่ความจำและจินตนาการวิปลาส...รู้จักอายซะบ้าง ))