คือทุกคนคะสมัยนี้เขาติดบลูลี่กันมากๆเลยค่ะเราคนนึงโดนมากับตัวไม่รู้กี่ครั้งตั้งกี่ครั้งเเล้ว เเต่เเต่เด็กตนโต โดนบลูลี่จนเป็นปมเราอยากเเต่งหน้านะคะเเต่ไม่มั่นใจในตัวเองเพื่อนบางคนก็บอกว่าไม่เเต่งก็สวยเเต่งก็สวยบางคนก็บอกว่าไม่เหมือนหน้าสดสวยกว่าอันนี้เราเข้าใจในความคิดเห็นของเพื่อนๆเเต่มันมีวันนึงที่เราเเต่งหน้าวันนั้นเราก็เเอบหน้าลอยๆนิดๆเเต่ก็มีคนให้กำลังใจบอกมันคือเรื่องปกติเเล้วก็บอกว่าสวยเเล้วเราก็เริ่มมั่นใจนิดนึงเเต่มีคนไม่ชอบเราเป็นผู้ชายที่อายุเยอะมากกว่าเราเขาไใ่ชอบเราตรงที่เสียงดังพอเรารู้เราก็พยายามปรับเสียงดังในที่ตัวเองหรือที่ที่คนอื่นรับได้บ้างเราไม่ได้ไปเสียงดังใกล้ๆพี่ผู้ชายคนนนั้นเเต่เขาก็ตามเเซะเราตามด่ามาเหรื่อยๆเข้าเรือ่งหลังจากเดินเข้าโรงอาหารนะคะเราก็อยู่ข้างหลังเพื่อนๆเพราะอายเราเดินมาสดใสของเราดีดีพอนั่งลงจะกินข้าวพี่ผู้ชายคนนั้นก็อยู่โต๊ะข้างหลังพอดีเขาเลยพูดประมาณว่าหน้าโคตรลอยเเต่งหน้าไม่เเต่งคอโคตรดำเเล้วเพื่อนของชีก็มาพูดด้วยอีกคนค่ะว่าเเบบดำอะไรอย่างนั่นอย่างนี้เราก็ร้องไห้ค่ะเพราะมันเป็นจุดอ่อนอย่างนึงด้วยความที่ไม่มั่นใจอยู่เเล้ว เเล้วก็ได้ยินเสียงพูดอีกว่าปัญญาอ่อนเราก็ไม่ได้อะไร้เเล้วตอนนี้เเค่ตอนเเรกไม่อะไรด้วยเฉยๆตอนนี้เกลียดเห็นเเล้วขยะแขยงมากเหมือนมันเป็นกองขี้ควายอ่ะ
เรื่องโดนบลูลี่