คนที่เราชอบมีแฟนอยู่แล้ว แล้วเขาก็ดูเหมือนมีใจ.. เราควรไปต่อหรือหยุดมันไว้แค่นี้

เราเป็นเพื่อนกัน เราชอบมันมา 4 ปี แต่ตัวมันเองตอนนั้นยังไม่มีแฟนนะ มันโสดพี่ทีเราสนิทดันรู้จักทั้งมันและเราเราเลยได้รู้จักกันเราเฉยมากตอนนั้น ไม่ได้มีความรู้สึกจะชอบมันเลย จนพี่เรามันชอบแซวให้เราสองคนชอบกันอยู่ตลอด และก็มีช่วงหนึ่งที่เหมือนเราทั้งยอมเปิดใจดใจคุยกันได้ 1 เดือน แต่ผลลัพธ์ก็คงอาจจะยังน้า เราอะรู้ตัวแล้วว่าชอบมัน มันก็คงรู้แหละว่าเราชอบเพราะอาการเราคงออก มันเลือกปฏิเสธเราและก็ไปมีแฟน ตอนนั้นคิดเลยว่ามันคงไได้ติชอบและคิดเหมือนกับเรา มันฝากพี่มาบอกเราว่า “ ถ้าคบกันไปแล้ววันนึงเลิกกัน เราจะมองหน้ากันยังไง ” เราก็คิดดก็แบบเออมันคิดไปไกลเหมือนกันนะ ทั้งทีเราก็ไมได้คิดถึงขนาดนั้น จากนั้นเราก็หายกันไปแยกกันไปทำหน้าที่กันไปก็ยังมีเจอกันเพราะพี่ทีเรารู้จักจะนัดเจอตลอดทีมาหา เราสองคนเลยได้เจอกัน เราพยายามทำตัวปกติมากเวลาเจอ มันก็ปกติ จนเวลาเจอเจอกันเฉพาะ กลุ่มเพื่อนของเราเอง ต้องบอกอย่างนี้ก่อนเพื่อนหนึ่งคนในกลุ่มเนี่ยก็จะรู้ว่าเราอ่ะชอบมัน เพื่อนคนนี้เราเป็นเพื่อนกับมันตั้งแต่มอปลายสนิทกันมาก มันจะเป็นคนชอบทำให้เราได้เจอกันนานๆที แต่เราก็ปกติ อาจจะเพราะรู้ใจตัวเองแล้วว่าชอบแต่มันให้แค่ เพื่อนก็เป็นแบบนี้แหละอาจจะดีแล้ว แต่… หลังๆมานี้มันเริ่มแสดงอาการประหม่าไม่ต่างจากเราเวลาที่คุยกันหรือจังหวะมองหน้ากัน คือเซนต์ผู้หญิงอ่ะเรารู้สึกได้เว้ย เพรวันนั้นเราก็เจอกันกลุ่มเพื่อนนี่แหละ กำลังจะแยกย้ายกันเราเลยบอกเพื่อนสนิทเราว่า “ เออกูจะกลับละนะ ” แค่นี้แหละมันก็รีบวิ่งมาข้างๆเรา แล้วบอกว่าจะเดินไปส่งทีรถ ต้องยอมรับเลยจังหวะมันเดินไปส่งเราที่รถคือมันดีมากเราทั้งคูต่างประหม่าและเงียบ เราอะทำตัวไม่ถูกมันก็น่าจะรู้
ทำได้แต่ยิ้มแล้วก็เขินใส่กัน ตอนนั้นเรารู้เลยว่ามันไม่ใช่ละ เรากำลังจะเป็นสันติ เราควรหยุดรู้สึกมั้ย?  หรือเราผิดมั้ย เพราะถ้าเกิดว่ามันก็มีใจให้เราเหมือนกัน มันจะยังไงต่อ เพราะมันมีแฟน  มันไม่ใช่แล้วอะ