บางทีการไม่พูดอะไร…ก็อาจเป็นวิธีดูแลใจตัวเองอย่างหนึ่งเหมือนกันครับ

สวัสดีครับ ช่วงนี้ผมเริ่มเข้าใจคำว่า “เงียบไม่ได้แปลว่าไม่รู้สึก” มากขึ้นเรื่อย ๆ ครับ
เมื่อก่อนเป็นคนที่ถ้ามีอะไรไม่โอเค จะรีบพูด รีบอธิบาย พยายามเคลียร์ให้มันจบ
แต่ยิ่งโต ยิ่งรู้ว่าบางเรื่องมันไม่ได้ต้องการคำอธิบายเลย แค่ปล่อยผ่านไปเงียบ ๆ ใจก็เบาลงเยอะ
บางวันผมเลือกจะไม่ตอบ ไม่เถียง ไม่แก้ตัว เพราะไม่ใช่ว่าไม่สนใจ แต่เพราะรู้แล้วว่ามันไม่คุ้มกับพลังใจที่จะเสียไป
มันอาจดูเฉย ๆ ในสายตาคนอื่น แต่สำหรับผม นี่คือการ “รักตัวเอง” ในแบบใหม่
ใครเคยมีช่วงที่รู้สึกแบบนี้ไหมครับ ว่าความเงียบมันมีน้ำหนักมากกว่าคำพูดหลายเท่า